ช่อแก้วไม่ค่อยได้ไปดูแลร้านอาหารของตัวเองบ่อยนัก เธอให้พนักงานที่ร้านจัดการกันเองทั้งหมด เพราะที่ร้านก็มีระบบของมัน และปกติเธอก็ไม่ได้เข้าครัวเองอยู่แล้ว
เธอไม่รู้ว่าตอนนี้อคินและดุจฟ้าจะเอาเรื่องของเธอไปพูดกับนงคราญมากขนาดไหน เพราะตอนนี้นงคราญก็ค่อยๆ ถอยออกห่างจากอาภา ไม่ค่อยติดต่อหรือว่าชักชวนกันไปออกงานสังคมเลยตั้งแต่ที่เกิดเรื่องขึ้นในวันนั้น
“ทำไมช่วงนี้ไม่ค่อยไปหาอคินเลยล่ะลูก” อาภาถามลูกสาวเมื่อเห็นว่าเธอนั้นเอาแต่นั่งๆ นอนๆ อยู่ที่บ้าน แม้แต่ร้านสาขาที่เปิดให้ดูแลก็ไปบ้างไม่ไปบ้าง
“ช่อแค่ขี้เกียจแย่งผู้ชายกับนั่งเลขานั่น” เธอบอกมารดา เพราะอาภายังไม่รู้ว่าเธอไปสร้างวีรกรรมอะไรมาบ้าง
“จะว่าไป ช่วงนี้คุณนงคราญก็เงียบๆ ไป ไม่รู้ว่าโดนนังดุจฟ้าเลียแข้งเลียขาหรือเปล่า ลูกเองก็ควรไปเอาเอาใจคุณนงคราญบ้างนะ เข้าทางผู้ใหญ่เอาไว้มันไม่ผิดหรอก”
“ไม่ดีกว่าค่ะ ขี้เกียจปั้นหน้ายิ้มหวานให
