Labis ang naging saya ko sa narinig mula sa bibig ni Ama, tila ba walang pasisidlan kaya nang makaalis ang kotseng sinasakyan nito ay maagap akong tumakbo bago pa man makaangal si Ina.
Narinig ko pa sa malayo ang pagsigaw nito ngunit pagkaway lang ang naisukli ko habang ngiting-ngiti sa kawalan. Lakad-takbo ang ginawa ko upang marating ang tarangkahan at makalabas.
Oo at ngayong araw lang ang ibinigay sa akin ni Ama ngunit masaya na ako roon dahil kahit papaano ay pinayagan din ako nang hindi tumatakas o labag sa kalooban nila. Uulitin ko, ito ang pinakamagandang regalong naibigay niya.
Sa paglabas ay doon humampas ang malakas na hangin sa mukha ko, dala ng malawak na karagatan sa harapan ng mansyon ay malamig ang simoy nito na halos manuot sa kaibuturan ko.
Ganoon pa man ay wala na ak
