เขามีทุกอย่างแล้วจริง ๆ >~<
401 Words
☕ บทสนทนา ณ ร้านกาแฟ
พาฝันนั่งอยู่โต๊ะเล็ก ๆ ริมกระจกนอกร้าน
กางหนังสือกฎหมายตรงหน้า แต่สายตาแทบไม่แตะตัวอักษรแม้แต่น้อย
เสียง กริ๊ง!! ของประตูร้านดังขึ้น ทำให้เธอเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะชะงักไปทันที
หญิงสาวท่าทางมั่นใจ ผมยาวสลวย เดินตรงเข้าไปทักทายภาคินด้วยรอยยิ้มกว้าง แววตาเต็มไปด้วยความสนิทสนมราวกับรู้จักกันมานาน
พาฝันมองทะลุกระจกเข้าไป
— ภาคินยกยิ้มบาง ๆ ตอบรับด้วยท่าทีสุภาพ แต่ไม่ถอยหนี
แอร์เมย์ ยกแก้วกาแฟขึ้นจิบ ยิ้มอ่อน
“สี่ปีแล้วนะภาคิน ตั้งแต่เราเรียนด้วยกัน… เวลาก็ผ่านไปไวจริง ๆ”
ภาคิน ยิ้มบาง ๆ พยักหน้า
“ใช่… ไวเกินกว่าจะนึกทันเหมือนกัน”
แอร์เมย์ เอนตัวมาข้างหน้า มองเขาไม่กะพริบ
“สมัยนั้น… ฉันเคยคิดนะ ว่าถ้าเราสองคนลองเปิดใจให้กัน อาจจะเป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบก็ได้ เธอจำได้ไหม?”
ภาคิน หัวเราะเบา ๆ ส่ายหน้าอย่างสุภาพ
“ผมจำได้… แต่เมย์ เราคุยกันชัดเจนแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าเราเป็นเพื่อนกันได้ดีที่สุด”
แอร์เมย์ เสียงแผ่วลง แต่ยังไม่ยอมแพ้
“แล้วตอนนี้ล่ะ? หลังจากเราห่างกันไป… เธอคิดใหม่บ้างไหม ภาคิน?”
สายตาส่งความหมายชัดเจน
ภาคิน ถอนหายใจน้อย ๆ ก้มมองแก้วกาแฟในมือ ก่อนเงยหน้าสบตาเธอ
“ไม่ครับ… ผมมีคำตอบในใจอยู่แล้ว”
แอร์เมย์ ขมวดคิ้วเล็กน้อย น้ำเสียงสั่น
“คำตอบของเธอ… ไม่เคยเปลี่ยนเลยเหรอ?”
ภาคิน ยิ้มบาง แววตาแน่วแน่
"....”
แอร์เมย์ ชะงัก ใจหายวูบ แต่ยังฝืนยิ้ม
“…งั้นก็คงไม่ใช่ฉันสินะ”
ภาคิน สบตาเธอด้วยความจริงใจ
“ผมขอโทษ เมย์… คุณเป็นเพื่อนที่ผมให้เกียรติและเห็นค่ามาก เราอยู่ในสถานะนี้ดีอยู่เเล้ว”
บทสนทนายังคงดำเนินไปภายในร้าน
เสียงหัวเราะสดใสของแอร์เมย์ลอดออกมานอกร้าน พาฝันเผลอเม้มปากแน่น ก่อนจะรีบก้มหน้าลง ทำทีอ่านหนังสือ แต่สมาธิหลุดไปหมดแล้ว
ทุกท่าทางที่เห็นจากภายนอกร้าน ทุกแววตาที่ทั้งคู่ส่งให้กัน ตอกย้ำความรู้สึกในใจเธอ…
เขามีทุกอย่างแล้วจริง ๆ … แม้กระทั่งผู้หญิงที่คู่ควร
- Writer
