THREE
710 Words
Kinakabahan siya na ewan. Hindi naman ito ang unang beses na maiinterview siya para sa hinahangad na posisyon. Sobra niya ikinatuwa ng makatanggap siya ng tawag mula sa HR ng B&L Company tatlo araw pagkatapos niya magpasa ng resume.
Nasa bente aplikante sila ngayon naghihintay sa labas ng conference room. Tinitigan niya isa-isa ang kapwa aplikante niya. May mga poise at alam niya hindi papahuli sa katalinuhan pero alam niya siya ang may itsura sa kanila. She's smirked.
She sighed. Proud lang siya sa ganda na meron siya,bakit ba?
Wala sila ideya kung sino ang magiging boss nila kung sakali man matanggap ang isa sa kanila. Wala naman kasi sinabi ang HR manager kung sino ang perspective boss na seserbisyuhan nila basta ihanda daw nila ang sarili sa one on one interview.
Maya-maya pa ay nagsimula na ang pag-iinterview. Sa kamalas-malasan siya pa ang pinakahuli sa pila kaya wala siya magawa kundi maghintay sa labing-siyam na mauna sa kanya. Nasa sampu na ang naiinterview at nagtataka sila nasa labas kung bakit parang tulala at mangiyak-ngiyak pa na lumalabas ang nanggagaling sa loob.
Bigla tuloy sila kinabahan. Hindi kasi maganda reaksyon ang nakikita nila sa mga naunang aplikante.
Bigla niya nasapo ang sikmura ng bigla iyun kumulo.
Patay,kunti lang nakain niya kanina sa sobrang pagkaexcite niya, noodles lang ang inagahan niya saka yun lang ang pagkain na meron siya.
"Ms.Felixia?" anunsyo ng babae na siya tumatawag sa aplikante.
Doon lang natanto na siya na lang pala mag-isa na naroroon.
Hays,mamaya ka na tiyan. Ipasa mo lang ako rito hindi ka na magugutom pa! Kausap niya sa kanya sikmura gamit ang isip.
Pinuno muna niya ng hangin ang dibdib bago lumapit sa naghihintay ng babae sa nakabukas na pintuan.
Hindi niya gawain na personal na mag-interview sa magiging empleyado niya pero dahiL magiging sekretarya niya naman gusto niya na masalang ng mabuti ang papasa. Ayaw na niya ng empleyado,masigawan lang akala mo aping-api na.
It's kinda boring,dahiL wala pa pumapasa sa kanya. Lahat ng aplikante pumapasok,alam na niya ang gusto. Not only about the position,its him.
Napatingin siya sa pagpasok ng huling aplikante. Sinipat niya ang resume nito.
Adriane Felixia. 27 years old. Single.
Agad na nagtama ang kanila mga mata.
Bigla umalingawngaw ang sinabi ni Zei.
Malalaman niyo kung siya nga ang mate niyo kung magkakaroon kayo ng physical contact o di naman kaya sa mata niyo malalaman. Tila magpa-fast forward ang lahat at kasama niyo siya sa hinaharap.
Maganda ang mata nito pero wala siya nakikita fast forward whatever na yun.
Naningkit ang mga mata niya. He try to read her mind but he can't.
Napansin niya ang pagtaas ng kilay nito.
Hmm..
"Adriane Felixia..." anas niya.
Napalunok ito pero determinado na tapatan ang matiim niya titig rito.
"Yes,Sir.." anito at tila kinikilala siya nito.
"Kakaresign mo lang sa isang lending company as a secretary,bakit ka nagresign,care to tell?"
Lumunok muna ito bago sumagot.
"Sir,it's about my human rights and my feminity.." sagot nito.
Nangunot ang noo niya.
"Muntik na ko ma-rape ng gurang na yun,I mean my last employer,Sir.." aniya.
Naikuyom niya ang mga palad.
Pinasadahan niya ito ng mapanuring tingin.
She's so damn beautiful and sexy based on her sexy business outfit.
"Naghabla ka?"
"No,wala naman ako ibabayad sa abogado saka muntik lang naman,I punched him straight on his face..pinagsasalamat ko na lang hindi siya naospital.." tiimbagang nito saad.
He's nodded. She's a brave woman.
"Isang tanong. Bakit sa tingin mo ikaw ang dapat ko i-hired?" deretsahan niya tanong.
Nakita niya sinapo nito ang sikmura nito. Napangunot ang noo nya ng marinig niya ang pagkalam ng sikmura nito.
Matalas ang pandinig at matalas na paningin,those are his trait being a wolf.
"Kakapalan ko na po ang mukha ko,Sir...kung naghahanap kayo ng efficient na sekretarya,kaya ko maging ganun ,Sir..saka isa pa po I need this job..ayoko na magutom ulit ..iLang Linggo na po ako hindi kumakain na maayos dahiL sa pagtitipid ko. Hindi binigay ng gurang iyun ang huli sahod ko.."
He sighed. She's one of those poor person in the word. Na nagugutom dahiL sa kawalan ng trabaho.
Muli niya narinig ang pagkulo ng sikmura nito.
He sighed. Hindi sya maawain tao,no..Lobo pero may konsiderasyon siya. Saka may something siya nararamdaman dito. Hindi lang niya alam mung ano?
- Writer
