ตอนที่13.วิชชี่กับหัวใจของยอโย่ง
ดอยผาฮี้ ดอยที่ตั้งอยู่บนความสูงกว่าระดับน้ำทะเลมากกว่า1300เมตร สถานที่ท่องเที่ยวที่ขึ้นชื่อเรื่องทะเลหมอก
ปวิชยกขาออกจากคันเร่ง เมื่อยล้าที่ขาอย่างมากถึงแม้ว่าระยะทางจากไร่ชาของเขามาถึงที่นี่แค่สามสิบกิโลเมตร แต่ใช้เวลานานเกือบหนึ่งชั่วโมง ผจญภัยบนถนนที่ทั้งชันทั้งแคบแต่เขาก็มาถึงจนได้โดยสวัสดิภาพ
เขาดับเครื่องยนต์เตรียมจะลงจากรถ ปรายตามองผู้โดยสารที่โหนตัวกับมือจับมาตลอดทาง เกร็งแขนจนกล้ามขึ้นมีร้องโวยวายบ้างเป็นบางครั้ง
"ถึงแล้ว...เจ๊เลิกกลัวได้แล้ว"
ผู้จัดการสาวสองเอามือทาบอกหลังจากหายจากอาการหวาดหวั่น เธอต้องคอยเกร็งขาช่วยบอสเหยียบเบรคตลอดทางจนมาถึงที่นี่ แต่งจริตไปว่า
"เจ๊ยังไม่อยากตายก่อนมีหลัวค่ะวิชชี่ โค้งก็พอโค้งแล้วยังชันได้อีก มาแค่ครั้งเดียวพอนะคะ"
ถ้าหูเขาไม่ฝาดเจ๊แองจี้เรียกเขาวิชชี่ใช่ไหม
"ใครวิชชี่...ผมเหรอ"
แองจี้พยักหน้าเห็นเป
