Hunters love vampires - ล่ารักนายแวมไพร์

ราวศตวรรษ 100 กว่าปีก่อน มีตำนานกล่าวขานเรื่องผีดูดเลือด แต่มันก็เป็นแค่เรื่องเล่า มีหนังมีละคร ที่ทำการถ่ายทอดประวัติของแวมไพร์ ผมว่า...มันไร้สาระ จนด็อกเตอร์ วิลล์ ค้นหาความเป็นอมตะให้กับร่างกายตัวเอง เขาได้ทำการลักลอบชิ้นส่วนมนุษย์ในหอวิทยาศาสตร์ ที่คนส่วนใหญ่เชื่อกันว่า...มันคือชิ้นส่วนของผีดูดเลือด “ฮ่าๆ ได้มาจนได้” “มันคืออะไรคะ ด็อกเตอร์” “มันคือชิ้นส่วนกระดูกของคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นอมตะ ยังไงละ” “แล้วด็อกเตอร์จะเอามาทำอะไรคะ” “ผมต้องการฟื้นคืนชีพพวกเขายังไงละ” “แกดูเรื่องอะไรของแกเนี่ย!” ฉันชื่อ...โดนัท มีพี่สาวชื่อว่าเค้ก ฉันเป็นคนที่คลั่งเรื่องราวความลี้ลับ ไม่ว่าจะเป็น มนุษย์ต่างดาว ที่ฉันก็ยังเชื่อว่ามันมีอยู่จริงๆ สามเหลี่ยมเบอมิวด้า สามเหลี่ยมที่ใครผ่านไปจุดนั้นก็ต้องพบกับจุดจบ หรือแม้แต่...แวมไพร์ ตำนานของฝรั่งที่มีมานาน มันก็คือเรื่องเล่า ที่ไม่น่าจะมีตัวตนของพวกเขาอยู่ แต่...ฉันก็ยังคิดว่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่ มีหนังและซี่รี่นับไม่ถ้วนที่ถ่ายทอดเรื่องราวของพวกเขา จนฉันไม่รู้ว่าจริงเท็จขนาดไหน ฉันเคยจะล้มเลิกความตั้งใจ ในการค้นหาพวกเขา จนฉันมาเห็นข่าวในทีวี เรื่องการตายแบบปริศนา ศพแล้วศพเล่า ฉันเลยกลับมาตั้งใจหาความจริงนี่อีกรอบ “ประวัติการเกิดแวมไพร์นะพี่เค้ก น่าสนใจดี โดนัทเลยเปิดขึ้นมาดู” ฉันกับพี่เค้กเป็นฝาแฝดกัน ใบหน้าเหมือนกันทุกประการ ผิดแค่...บุคลิกก็เท่านั้น พี่เค้กเป็นคนอ่อนหวาน ในขณะที่ฉันเป็นสาวลุย แต่คนส่วนใหญ่ก็แยกพวกเราไม่ออกอยู่ดี “พี่จะไปดูตัวนะ ตามคำสั่งของป้า” พี่เค้กเดินสะพายกระเป๋าใส่ชุดเดรสสีขาวเรียบหรู ในขณะที่ฉัน น้ำยังไม่อาบ ฟันไม่ได้แปรง ยังนอนขดอยู่บนเตียง โดยมีโน๊ตบุ๊กวางไว้บนเตียง ตัวเองก็นอนเหยียดขายาวยืดอยู่บนเตียงนั้นแหละ นี่คือกุลสตรีไทย “โอเคค่ะ เดินทางปลอดภัยนะคะ” เราอาศัยอยู่กับป้า...ป้าใจยักษ์ ความปราณีก็ไม่เคยบังเกิดแกเรา ทั้งๆ ที่บ้านหลังนี้คือสมบัติของพ่อกับแม่ฉันแท้ๆ “อยู่บ้านก็ดูแลตัวเองดีๆ ล่ะ ระวังจะโดนป้าดุไม่รู้ตัว” พี่เค้กเดินเข้ามาลูบหัวฉัน ด้วยความเอ็นดู แต่ทำไมความรู้สึกแปลกๆ มันก็แวบเข้ามา มันเหมือนกับ...การจากลาอะไรเยี่ยงนี้ มันก็แน่อยู่แล้วล่ะ ถ้าการดูตัวประสบผลสำเร็จ พี่เค้กก็ต้องไปอยู่กับผู้ชายคนนั้น ฉันก็คงอาศัยอยู่ในบ้านหลังนี่กับป้าใจยักษ์ต่อไป! อ๊าก!