อริรักอริร้ายสายพันธ์ุหมาป่า

ในงานพรอมของโรงเรียนมัธยมชื่อดังแห่งหนึ่งในแถบยุโรป หนุ่มสาวไฮท์สคูลปีสุดท้ายต่างอยู่ในชุดสวยสง่า ชายหนุ่มก็สวมสูททักสิโด้ ส่วนหญิงสาวก็อยู่ในชุดเจ้าหญิง หนุ่มสาวบางคนใช้งานนี้ในการบอกรัก และหนุ่มสาวบางคนก็ใช้ในการหาคู่ ใบหน้าทุกคนเต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข แต่ทว่าไม่ใช่พี่น้องฝาแฝดคู่นี้ เอลซ่าและอาเทอร์ ทั้งคู่เดินเข้างานด้วยใบหน้าที่บูดบึ้ง ต่างย่นจมูกใส่กันเหมือนกับจะกินเลือดกินเนื้อ แต่กระนั้นมันก็บดบังความสวยสง่าของทั้งคู่ไม่ได้ ทุกคนหันมามองตามอย่างประทับใจ “เธอดูอาเทอร์สิ หล่อราวกับเทพบุตรหนะ” เสียงสาวๆในงานเอ่ยขึ้น พรางหันมาส่งยิ้มหวาน ด้วยความที่เป็นหนุ่มเจ้าสำราญเขาจึงโปรยยิ้มหวานไปให้สาวๆนั้น ดวงตาคมสีฟ้าเปล่งประกายระยิบระยับดังดวงดาวบนท้องฟ้า ทำเอาสาวๆกรี๊ดกร๊าดเป็นทิวแถว “เอลซ่าก็สวยสง่าดุจเจ้าหญิง น่ารักชะมัด” และเสียงนั้นทำให้ดวงตาคมสีน้ำตาลเข้มหันไปมอง ภาพที่เห็นคือหญิงสาวรูปร่างหน้าตาสะสวย ผมสีน้ำตาลมันเงางาม ดวงหน้าหวานแต่แววตาสีสนิมนั้นดูมีพลัง ร่างชายหนุ่มที่ดักซุ่มดูอยู่มุมมืดหันไปมองอย่างตกตะลึง “แกสนใจเอลซ่าเหรอวะ บอกไว้ก่อนนะโว้ย อาเทอร์หวงน้องสาวมาก”เสียงเด็กหนุ่มในแก็งค์เดียวกันเอ่ยขึ้น อีธานกลับมองเลยไปยังชายหนุ่มร่างสูงผิวขาวสว่างนั้นแล้วยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะหันกลับไปมองท่วงท่าของหญิงสาวสะดุดตานั้นอย่างไม่วางตา “อาเทอร์ กลับเหอะ ฉันอยากกลับบ้านแล้ว” เอลซ่าบอกพี่ชาย ก่อนจะจ้องดวงตาสีฟ้านั้นเขม็ง “อะไรหละเอลซ่า เพิ่งมาเอง” อาเทอร์บอกน้องสาวหัวแก้วหัวแหวน ก่อนจะหลบดวงตาสีสนิมนั้นอย่างเกรงใจ “ก็ฉันบอกแล้วว่าไม่มาๆ นายก็จะมาหาสาวๆ น่าเบื่อ” เอลซ่าชักสีหน้าก่อนจะสะบัดใบหน้าออกไปทางอื่น หล่อนหันไปมองพี่ชายอย่างเบื่อหน่าย ก่อนจะปลีกตัวจากผู้คนนั้นออกมานั่งเพียงลำพัง หล่อนเงยหน้ามองดวงจันทร์กลมโตด้วยความสุขใจ แม้พระจันทร์จะไม่ได้ให้พลังหล่อนเหมือนกับพี่ชาย แต่ทว่าหล่อนก็ชอบเพราะว่ายามค่ำคืนนั้นมันดูสงบ หล่อนก้มมองสร้อยคอรูปดวงอาทิตย์ที่อยู่บนคอ ก่อนจะนึกถึงคำของพ่อกับแม่ว่าให้ใส่ติดตัวไว้ห้ามถอดมันเด็ดขาดเพราะมันจะทำให้หล่อนไม่เป็นสุข “ทำไมมานั่งคนเดียวหละครับคนสวย” เสียงนั้นทำให้เอลซ่ารีบหันไปมอง ดวงตาหวานจ้องมองผู้มาเยือนนั้นเขม็ง ไม่รู้ว่าเขาเป็นใครแต่การเข้ามาใกล้ขนาดนี้มันดูไร้มารยาท “ทำไมฉันต้องบอกนายด้วย นายเป็นใครทำไมฉันไม่เคยเห็นหน้าเลย”เอลซ่ามองชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ ใบหน้าคมคาย ดวงตาคู่นั้นสีเดียวกับหล่อน น้อยคนนักที่จะเป็นแบบนี้ จมูกโด่งเป็นสันรับกับใบหน้าของเขา ปากหยักเข้ารูป เอลซ่าไล่มองตามอย่างลืมตัว “ผมเป็นใครไม่สำคัญ แต่ที่สำคัญคือผมอยากรู้จักคุณ” “อย่ามาสนิท ฉันไม่อยากรู้จักนาย ไปซะก่อนที่พี่ชายฉันจะมา” เอลซ่าหันไปบอกเขา ถึงแม้ว่ารูปร่างเขาจะสูงใหญ่ แต่พี่ชายหล่อนก็ไม่เคยกลัว เขาไม่ใช่ผู้วิเศษมาจากไหน แต่เขาจะไม่ปล่อยให้ใครมาเข้าใกล้น้องสาวเขาแม้แต่ก้าวเดียว หญิงสาวคิดถึงเรื่องราวตั้งแต่เด็กจนโต “คนอย่างอีธานไม่เคยกลัวใคร” ร่างหน้าขยับเข้ามาใกล้ เขามองหน้าหญิงสาวดวงตาสีสนิมนั้นนิ่ง ไม่รู้เพราะเหตุใดหัวใจเขาถึงเต้นแรงขนาดนี้ ดวงตาเจ้าหล่อนดึงดูดเขาเป็นที่สุด อีธานกวาดตามองดวงหน้าหวานภายใต้แสงจันทร์ผ่องนั้นนิ่ง “อันนั้นมันก็เรื่องของนาย ไปไกลๆเลย ฉันไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวาย” เอลซ่าจ้องหน้าชายหนุ่มร่างใหญ่ตรงหน้านั้นนิ่ง หล่อนย่นจมูกให้กับเขา พร้อมทั้งแยกเขี้ยวใส่เขาอีธานกลับมองเจ้าหล่อนอย่างเพลินตา ความสวยของเจ้าหล่อนทำให้เขาละสายตาไปจากดวงหน้าขาวนวลนั้นไม่ได้จริงๆ “ไม่ไป ทำไมกลัวหลงเสน่ห์ผมเหรอ”สายตาคมหรี่มองคนตัวเล็กแล้วอมยิ้ม เอลซ่าเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันอย่างหมั่นไส้ ใครจะหลงเสน่ห์นายกันไอ้บ้านี่หลงตัวเองชะมัด “แหวะ!! อยากจะอ๊วก”เอลซ่าแหวต่อหน้าเขา อีธานมองเจ้าหล่อนอย่างมันเขี้ยว กล้าดียังไงมาแหวะใส่เขา ผู้หญิงทุกคนที่เข้าใกล้เขามีแต่หลงใหลในตัวเขาทั้งนั้น “มันจะมากไปแล้วนะเอลซ่า” อีธานเม้มปากแน่นเพื่อระงับอารมณ์โกรธ เอลซ่าเห็นดังนั้นก็อมยิ้ม ก่อนจะลอยหน้าลอยตายั่วอารมณ์เขา “ทำไมนายจะทำไม” เสียงหวานเอ่ยพรางเบ้ปากแล้วยิ้มเยาะ อีธานหลุบตาลงต่ำ สายตาจ้องอยู่กับกลีบปากอิ่มที่คมยิ่งกว่ากรรไกรนั้น “หึ ก็จะทำแบบนี้ไง” “หมับ!! “อ๊ะ นี่นะ อุ๊บ !! อื้อ” เอลซ่าพยายามดิ้นหนีการจับดวงหน้าของหล่อนออกห่าง แต่ก็ไม่ทันเสียแล้วปากหยักร้ายกาจกดลงปากอิ่มของหล่อนอย่างรวดเร็ว เอลซ่าพยายามเบี่ยงตัวเองหนี แต่ทว่าฝ่ามือหน้าที่ล็อคคอหล่อนไว้กลับแน่นยิ่งกว่าปอกเหล็กหล่อนถูกไอ้บ้าที่ไหนก็ไม่รู้มาจูบ ร่างน้อยกว่ากำลังต่อสู้ขัดขืน “เอลซ่าอยู่ไหนหนะ เธอไปอยู่ไหน” เสียงนั้นทำให้เอลซ่าดีใจ หล่อนพยายามออกแรงเพื่อดันเขาแล้วขานรับพี่ชายของหล่อน จู๊บบร๊ะ!! “อี๋ !! อาเทอร์ฉันอยู่นี่” เอลซ่าตะโกนเรียกพี่ชาย หล่อนหันไปมองพี่ชายก่อนจะหันมายิ้มเยาะให้กับไอ้บ้ากามนี้ “หึ พี่ฉันมาแล้ว นายสะ...อ้าว ไปไหนแล้ว ไอ้บ้าเอ้ย” เมื่อเห็นมาเห็นความว่างเปล่า ทำให้เอลซ่าหัวเสียเป็นที่สุด หล่อนยืนกำมือแน่นด้วยความเจ็บใจ ไอ้บ้านั่นเป็นใครกันกล้าดียังไงมาจูบหล่อน คอยดูนะเจอหน้าจะเอาเรื่องนายให้ยับเลยคอยดู....>>>>>>