อริรักอริร้ายสายพันธ์ุหมาป่า

ตกอยู่ในภวังค์

“คุณผู้หญิงครับ คุณผู้ชายครับ ผมมีเรื่องจะกราบเรียนครับ” ประโยคที่ดูจริงจังเอ่ยขึ้น ชายร่างสูงใหญ่แต่ใบหน้าใจดีนั้นหันมามอง ก่อนจะขมวดคิ้วอย่างประหลาดใจ แต่เสียงนุ่มของหญิงวัยกลางคนกลับคลี่แย้มออกมาแล้วเอ่ยขึ้น

“ว่าไงหรือจ๊ะไคน์ มีอะไร”จันทร์เจ้านายหญิงแห่งตระกูลอีคอนเอ่ย ชายร่างสูงแตะแขนภรรยาตัวเองให้นั่งลงกับโซฟาด้วยท่าทางใส่ใจ ก่อนจะเงยหน้าเอ่ยถามเชนกัน

“อืม นั่นสิ สีหน้านายซีเรียสมากเลยไคน์ ”อีคอนมองหน้าลูกน้องคนสนิทอย่างตั้งใจ

“คุณผู้ชายครับ เมื่อคืนนี้ผมได้กลิ่นแปลกๆจากตัวคุณหนูเอลซ่าครับ” ประโยคนั้นทำให้สองสามีภรรยาหันหน้าไปมองกันอย่างสงสัย

“นายว่าอะไรนะไคน์ กลิ่นอะไร” ด้วยความที่เป็นห่วงบุตรสาว อีคอนจึงถามอย่างร้อนใจ ทุกวันนี้เขาต้องเพิ่งไคน์และลูกน้องคนอื่นๆในตระกูล เพราะร่างของเขาและจันทร์เจ้าได้พ้นคำสาปกลายเป็นมนุษย์เต็มตัวแล้ว เขาไม่สามารถมีพลังวิเศษใดๆได้แล้ว หากเกิดอะไรขึ้นกับบุตรทั้งสองเขาก็จะปกป้องทั้งสองคนไม่ได้ อีคอนนึกถึงคำทำนายของท่านคาร์ก เมื่อ18 ปีก่อน

“เอ่อ ผมได้กลิ่นสาปของหมาป่าครับ”ไคน์มองหน้าเจ้านายสายตาเป็นกังวลไม่แพ้กัน

“เวทมนต์เสื่อมหรือป่าวไคน์ กลิ่นของเอลซ่าหรือป่าว” จันทร์เจ้ารีบเอ่ยขึ้น ก่อนจะจ้องหน้าลูกน้องของอีคอนอย่างใจจดใจจ่อ ก่อนนะนึกถึงสร้อยคอจี้รูปดวงอาทิตย์ที่สวมให้ไว้นั้น

“ไม่ครับนายหญิง กลิ่นนี้ไม่ใช่กลิ่นของตระกูลเราครับ” ประโยคนั้นทำให้จันทร์เจ้ายกมือขึ้นทาบอก นี่แสดงว่าป่าแถบเรามีผู้บุกรุกหรืออย่างไร หญิงสาวนึกถึงความปลอดภัยของลูกๆ และคำทำนายที่ว่าจะเกิดเหตุนองเลือดขึ้นอีก

“ตายแล้ว ๆเอลซ่าพูดอะไรหรือเปล่า” อีคอนเอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม บุตรสาวคนเดียวของเขากำลังมีภัยหรืออย่างไร

“ไม่ครับ คุณหนูไม่ได้พูดอะไร”

“หรือว่าไม่ได้เกิดอะไรขึ้นกับเอลซ่า”

“อาจเป็นได้ครับ แต่ผมแปลกใจกลิ่นสาปหมาป่าที่ตามติดตัวคุณหนูครับ” ไคน์นึกถึงเหตุการณ์บนรถ ซึ่งเขาได้กลิ่นนั้นมันอยู่ที่ตัวคุณหนู จมูกของเขาคือแม่นยำที่สุดแล้ว

“มีอะไรหรือไคน์”อีคอนมองลูกน้องด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

“ผมว่ามันคือกลิ่นของหมาป่าตระกูลคู่อริเรา”

“แม็ก!!” ประโยคนั้นทำให้จันทร์เจ้าหน้าเสีย หล่อนยกมือทาบอกตัวเองด้วยความตกใจ อีคอนหันไปมองหน้าภรรยาแล้วนึกตาม ตระกูลของแม็กซ์กับตระกูลเขาเป็นศัตรูกันเป็นพันๆปีแล้ว แม้เราจะเป็นหน้าป่าด้วยกัน แต่เราก็เป็นศัตรูกันตั้งแต่บรรพกาฬ และนับตั้งแต่วันนั้นเมื่อสิบกว่าปีก่อน เราก็ต่างคนต่างอยู่อาณาจักรใครอาณาจักรมันไม่ก้าวก่ายกัน และมาวันนี้ทำไมถึงเป็นแบบนี้

“ผมว่าเราอย่าเพิ่งคิดมากเลย มันอาจจะไม่มีอะไรก็ได้” อีคอนเอ่ยพรางประคองร่างของจันทร์เจ้านั้นเข้ามากอด จันทร์เจ้ามองหน้าสามี หล่อนใจคอไม่ดีชอบกล

ทางด้านของอีธาน เขานั่งอมยิ้มเมื่อนึกถึงดวงตาคมทรงพลังของสาวบ้านนั้น ดวงหน้าสวยทำให้เขาไม่อาจสลัดเธอออกจากความคิดได้ ยิ่งความหวานฉ่ำของโพรงปากอิ่มยิ่งทำให้เขาต้องการจะลิ้มลองมันอีก เมื่อนึกถึงบ้านของเจ้าหล่อนทำให้เขาเกิดคำถามมากมาย ร่างโปร่งเดินวนไปวนมาพรางมองออกไปด้านนอก

ก๊อกๆๆ!!เสียงเรียกจากด้านนอกทำให้เขาตื่นจากภวังค์

พรึ่บ!! “ฮั่นแน่ อยู่นี่เองค่ะ”

“อริส!!” อีธานตกใจเล็กน้อยเมื่อน้องสาวตัวแสบจู่ๆก็โผล่เข้ามา ถ้าจะวาบเข้ามาแบบนี้ไม่ต้องเคาะประตูก็ได้ ชายหนุ่มคิดในใจพรางมองน้องสาวคนสวยของตัวเองตั้งแต่หัวจรดเท้า

“ใจลอย คิดถึงใครอยู่เหรอคะพี่อีธาน”

“คิดถึงใครก็ได้ ที่ไม่ใช่เธอ” เขาพูดใส่หน้าน้องสาวก่อนจะเบ้ปากแล้วเดินหนี

“นี่ พี่อีธาน เดี๋ยวเหอะ!!” อริสชี้หน้าพี่ชาย และเมื่อเขาเดินหนีหล่อนก็เดินชี้ตามหลัง

“แกเลิกยุ่งเรื่องของพี่สักทีได้ไหม ไปใส่ใจแฟนเธอดีกว่าไหม” ประโยคนั้นทำให้อริสหน้าตูม

“ทำไมค่ะ มาร์ตินทำไม!!”

“หึ ป่านนี้ผสมพันธ์อยู่ป่าแถบไหนแล้วก็ไม่รู้” อีธานยิ้มเยาะ อริสกำมือแน่น ก่อนจะหน้าตึงด้วยความโกรธวาบ!!!

“อ้าวทีแบบนี้รีบไปเชียว” อีธานเกือบหลุดขำเมื่อเห็นน้องสาวโกรธแล้ววิ่งออกจากห้องอย่างเร็ว เขายกยิ้มมุมปากอย่างสะใจ เมื่อเห็นว่าน้องสาวตัวแสบไปแล้วเขาจึงนึกถึงร่างบางนั้นต่อ ร่างนุ่มนิ่มน่าถะนุถนอม ก็ไม่น่าแปลกที่พี่ชายจะหวง น้องสาวสวยและน่ารักปานนั้น อีธานคิดก่อนจะหาวิธีเข้าใกล้ นึกหวั่นใจกับผู้เป็นพ่อ และกลิ่นสาปของหมาป่าบริเวณบ้านของเจ้าหล่อนแรงเหลือเกิน อีธานใช้ความคิด เขาต้องการหาคำตอบ

ทางด้านเอลซ่า หล่อนรีบเข้าไปล้างหน้าล้างปาก หล่อนเกลียดคนเจ้าชู้และไม่ให้เกียรติผู้หญิงเป็นที่สุด พูดมาได้สนใจหล่อน เป็นผู้ชายแบบไหนกันสนใจใครก็บุกเข้าบ้านเขาไปทำตามใจ ชาตินี้หาผู้ชายรักเดียวเหมือนกับผู้ของหล่อนไม่ได้อีกแล้ว ไม่เว้นแม้แต่อาเทอร์ พี่ชายฝาแฝดรายนั้นไม่ต้องพูดถึง สาวๆเรียงคิวเข้าหาเป็นขบวน ร่างบางคิดแล้วส่ายหัว

“ถ้าเจอนายอีกครั้ง ฉันไม่เอานายไว้แน่อีธาน” เอลซ่าเปรยออกมาด้วยความเจ็บใจ...>>>>>