อริรักอริร้ายสายพันธ์ุหมาป่า

ลักลอบเข้าหา

เอลซ่ายังคงนอนพลิกไปพลิกมา หล่อนนึกถึงแต่เรื่องที่เขาทำกับหล่อนแบบนั้น คนบ้านนั่นฉวยโอกาสที่สุด มานอนกับหล่อนเฉยเลย อย่าว่าแต่เขาเลย หล่อนก็ยอมเขาเสียดื้อ ไม่น่าเลยน่าจะเก็บไว้ให้กับคนที่ชอบจริงๆ คิดแล้วเอลซ่าก็นึกเจ็บใจตัวเอง ที่เผลอไผลไปกับเขา ร่างเล็กรู้สึกปวดร้าวยังคงตรงส่วนนั้น ร่างน้อยปวดเมื่อยไปหมด ขยับอะไรมันก็ยากเหลือเกิน หญิงสาวค่อยๆชันตัวเองลุกขึ้นนั่ง สมองยังคงนึกถึงเรื่องราวเมื่อช่วงกลางวัน

วาบ !!

“อุ๊ย วะ อุ๊บ !!” ทันทีที่มีบางอย่างปรากฏในห้อง หล่อนก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจ เสียงกรี๊ดร้องนั้นถูกระงับ เพราะฝ่ามือหนาที่เอื้อมมาปิดปากหล่อนไว้นั้น คนบ้านี่มาทำไมกัน หล่อนมองหน้าต่างห้องซึ่งก็ปิดสนิท เขาเป็นใครกันนะ ทำไมถึงได้ปรากฏตัวที่นี่ได้

“อย่าเสียงดังสิคุณ เดี๋ยวบ้านคุณตื่นกันหมดหรอก” อีธานเอ่ยพรางมองไปรอบๆ เขายิ้มใส่ตาคนตัวเล็ก

“อื้อ ..อื้อ อื้อ” หล่อนพยายามจะส่งเสียงพูดแต่เขาก็ยังปิดมันเอาไว้ อีธานมองเจ้าหล่อนแล้วนึกสงส่ารจึงยอมเปิดปากออก

“นี่นายออกไปนะ ไม่อย่างนั้นฉันจะเรียกให้คนช่วย” เอลซ่าชี้หน้าเขา ทันทีที่ปากหล่อนถูกเปิดออกหล่อนก็ต่อว่าเขาเป็นชุด

“ชู่ว!! อย่าเสียงดังสิคุณ เดี๋ยวคนอื่นได้ยินหมด” เสียงทุ้มเอ่ยนุ่มนวล

“ดี ฉันจะตะโกนบอกอาเทอร์ ให้เอาเลือดนายออก”เอลซ่ากัดฟันพูดเสียงต่ำ พรางดันร่างเขาที่ทำท่าขยับเข้ามาใกล้นั้น

“เอาสิ อยากให้พี่ชายฆ่าผัวตายก็เอาเลย” ประโยคนั้นทำให้เอลซ่ารีบหันควับ ไปจ้องหน้าเขาเขม็ง

“นี่ไอ้บ้า ใครเมียนายอย่ามาพูดจาพล่อยๆนะ” เอลซ่าทำท่าจะยกมือทุบเขา อีธานมองใบหน้าสวยที่ตอนนี้เริ่มแดงขึ้น ไม่รู้ว่าอายหรือโกรธ แต่ถึงยังไงก็น่ารักอยู่ดี

“ก็ใครล่ะ ที่นอนครางเมื่อตอนกลางวัน” เขาชะโงกหน้าเข้าไปใกล้ พรางทำตาเจ้าชู้ใส่ เอลซ่าเม้มปากแน่นด้วยความอาย ที่เขาพูดมันก็จริง แต่ที่หล่อนเป็นแบบนั้นหล่อนไม่ได้เต็มใจ

“บ้า ฉันไม่ได้เต็มใจสักหน่อย ออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้!” หล่อนมองนาฬิกาที่บอกเวลาเที่ยงคืนกว่า เดี๋ยวอาเทอร์กลับมาจะเป็นเรื่องใหญ่

“ไม่ ฉันจะนอนกับเมีย” เขาพูดพรางล้มตัวลงนอนข้างๆ เอลซ่าขยับหนี หล่อนโมโหที่เขาบอกว่าหล่อนเป็นเมียเขา คนบ้านี่คิดเองเออเองอีกแล้ว

“อื้อ นี่อีนาย นายลุกขึ้นไปนะ ฉันไม่ใช่เมียนาย ออกไปเลย อื้อ” หล่อนพยายามรั้งแขนเขาหุ้นขึ้น แต่ทว่าร่างใหญ่นั้นไม่ไหวติงแม้แต่น้อย อีธานมองแล้วอมยิ้ม ก่อนจะออกแรงดึงร่างน้อยนั้น

พรืดดด!!ปึก !!

“อุ๊ย ! ว๊ายย!”ร่างน้อยถลาล้มไปทับบนอกแกร่งตามแรงโน้มถ่วง หล่อนตกใจรีบดันร่างของตัวเองออกเพราะมือหนาของคนด้านล่างนั้นรวบร่างน้อยของหล่อนเอาไว้

“นี่นาย ปล่อยนะ อย่ามาทำลุ่มล่ามที่บ้านฉัน” เอลซ่ามองหน้าเขาแล้วเม้มปากแน่นด้วยความเจ็บใจ หล่อนไม่ไปดึงแขนเขาเลย เปิดโอกาสให้คนเจ้าเล่ห์อย่างเขาทำแบบนี้ได้ เอลซ่าเริ่มดิ้นอยู่บนร่างของเขา

“อื้อ ไม่รู้เหรอว่ายิ่งดิ้น ไอ้นั่นมันก็ยิ่งเบียดที่ตัวผมนะ” น้ำเสียงยียวนกวนประสาทเอ่ย พรางแกล้งหรี่ตามองไปยังก้อนเนื้ออกอิ่มทั้งสองที่เบียดกับอกแร่งของเขานั้น รอยยิ้มร้ายกาจปรากฏขึ้น ขณะที่อ้อมแขนแกร่งก็เริ่มรัดแน่น

“อ๊ะ นี่ลามก หื่นที่สุด” หล่อนยกมือทุบอกเขาสองสามครั้งด้วยความหมั่นไส้ แต่เขากลับเงียบหล่อนจึงเหลือบตาขึ้นไปมองเขา ดวงตาคมสีน้ำตาลเข้มทำให้หล่อนจ้องลึกเข้าไปในนั้น ทั้งสองต่างจ้องตากันเหมือนกับว่ากำลังจะสื่อสารบางอย่าง และดวงตาของอีธานและเอลซ่าก็ปรากฏประกายสีแดง

“อ๊ะ !”เป็นเอลซ่าเองที่ได้สติก่อน หล่อนหลับตาส่ายหน้าไปมา สมองของหล่อนหยุดไปชั่วขณะเหมือนกับภาพหมาป่าสองตัวคารักกระโดดไปด้วยกันนั้น หล่อนขมวดคิ้ว อีธานเริ่มรู้สึกแปลกๆเขาจับร่างน้อยให้ลุกขึ้นไปนั่ง และต่างคนก็ต่างประหลาดใจกับสิ่งที่คิดขึ้นในห้วงความคิดนั้น

“อื้อ ผมกลับก่อนนะ ที่มานี่จะบอกว่าคิดถึง” เขาจับต้นแขนของร่างบางให้มองเขา สายตาจริงจังส่งไปยังเจ้าหล่อน เอลซ่ามองเขาด้วยความมึนงง

“อีกอย่าง อย่าเข้าใกล้ผู้ชายคนไหนอีก ผมหวง” อีธานเตือนเจ้าหล่อน ก่อนจะกวาดตามองใบหน้าสวย เอลซ่าเป็นผู้หญิงคนเดียวที่เขาต้องตามมาหาเพราะทนความคิดถึงไม่ไหว และเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ผู้ชายหน้าไหนก็ห้ามเข้าใกล้ เจ้าหล่อนเป็นผู้หญิงของเขาแล้ว เขาคิดพรางค่อยๆเคลื่อนใบหน้าลงต่ำ

เอลซ่าเหมือนกับต้องมนสะกด ตั้งแต่เมื่อครู่หล่อนยังประหลาดใจอยู่เลย ร่างเล็กถูกดันใบหน้าให้แหงนเงยรับกลีบปากหยักที่ร้อนผ่าว อีธานตั้งใจกดกลีบปากประทับลงกับปากอิ่มของเจ้าหล่อนนั้น ก่อนจะขบเม้มดูดดึงทั้งริมฝีปากบนริมฝีปากล่าง คนตัวเล็กก็ค่อยๆคลับตาลงอย่างช้าๆ ปล่อยให้ลิ้นหน้าค่อยๆสอดแทรกเข้าเปิดปากอิ่มของหล่อนอย่างช้าๆ ช้าๆ

“อื้ม อื้ม อือ” เสียงครางอย่างพอใจดังขึ้นจากสองลำคอของหล่อนสาว ร่างหน้าเกี่ยวกวัดปลายลิ้นร้อนที่นุ่มชื้นไปมาอย่างแผ่วเบา ความหวานจากโพรงปากหอมทำให้เขาหลงใหลเป็นที่สุด ก่อนจะใช้สองมือหนาโอบประคองดวงหน้านั้นนั้นอย่างแผ่วเบา เพื่อคลุกเคล้าลิ้นเล็กของเจ้าหล่อนนั้น

“อ๊ะ อื้อ อ่าส์”เอลซ่าสะดุ้งเมื่อฝ่ามือของเขาเคลื่อนโอบกอดลูบไล้อยู่ด้านหลัง มันเริ่มปาดป่ายไปทั่วเรือนร่างนั้น ตอนนี้มันกำลังเข้ากอบกุมสองเต้าเต่งที่อยู่ด้านหน้า แม้มันจะมีผ้าบางเบาของชุดนอนกั้นเอาไว้ แต่กระนั้นสัมผัสเนื้อหยุ่นก็ทำให้เขารับรู้ได้ถึงตุ่มไตที่สู้มือเป็นที่สุด เขาอยากกอดจูบลูบไล้ร่างน้อยนั้นให้นานแสนนาน แต่ทว่ากลิ่นสาปหมาป่าที่โชยผ่านเข้ามาแตะจมูกทำให้เขานึกระวังตัว ดวงตาคมลืมขึ้นอย่างรวดเล็ก ก่อนจะค่อยๆถอนจูบออกจากเจ้หาล่อนนั้น

“ฉันชอบเธอนะเอลซ่า” เขาจับแก้มใสลูบไล้ไปมา เอลซ่ายังคงยืนงง และจู่ๆเขาก็วาบหายไปต่อหน้าต่อตา

วาบ!!

“อ๊ะ อื้อ หายไปแล้ว นายเป็นใครนะอีธาน เป็นผีหรือยังไง” หล่อนอุทานออกมาอย่างเหลือเชื่อ ใช่ว่าหล่อนจะงมงายและหวาดกลัว เรื่องเหลือเชื่อในโลกนี้ยังมีอีกมากมาย แต่ที่แน่ๆคือตอนนี้หัวใจของหล่อนเต้นระส่ำไม่หยุดหย่อน หญิงสาวยกมือจับหน้าอกตัวเอง หล่อนกำลังมีใจให้กับผู้ชายฉวยโอกาสคนนี้หรือไง เอลซ่าคิดด้วยความรู้สึกหลากหลาย....>>>>>