หลังจากวันนั้น อีธานก็มักจะแอบย่องไปหาเอลซ่า แต่เขากลับไม่ปรากฏตัวเพราะเริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติ กลิ่นสาปของชาติพันธ์หมาป่าเริ่มทวีความรุนแรงมากขึ้น เขาเกรงว่าคนที่คอยดูแลเอลซ่าจะเริ่มรู้ตัวแล้ว ชายหนุ่มพรางตัวเข้ามาในห้อง เฝ้ามองร่างเล็กเข้านอนทุกคืน บางครั้งเขาก็เข้าไปนอนข้างๆแล้วกอดไว้อย่างหลวมๆ เอลซ่ารู้สึกเหมือตัวเองถูกกอด แต่ทว่าหล่อนกลับคิดว่ามันอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่หล่อนคิด ในใจก็รู้สึกเหมือนกับว่ารอคอยเขา หลายวันมานี้คนหื่นนั่นไปอยู่ที่ไหนนะ หล่อนคิดในใจพรางค่อยๆข่มตาให้หลับลง
“ไปหื่นอยู่ที่ไหนนะ”หล่อนลืมตัวเผลอพูดออกมา ขณะที่นอนมองโคมไฟหัวเตียง อีธานวาบมาได้ยินประโยคนั้นพอดี เขาถึงกับยกยิ้มอย่างพอใจเมื่อได้ยินประโยคนั้น
ก๊อกๆๆๆ !! เสียงเคาะเรียกทำให้อีธานต้องระวังตัว เขาต้องหลบแม้ว่าจะใช้มนพรางตัวนั้น
“อาร์เทอร์ มีอะไรเหรอ”เพียงแค่ได้ยินเสียงเท้าหล่อนก็รู้ว่าเป็นพี่ชายเขา กล
