อริรักอริร้ายสายพันธ์ุหมาป่า

ช่วยชีวิต

“อาเทอร์! ตื่นหรือยัง วันนี้จะไปปิ๊กนิ๊กกับเพื่อนหรือเปล่า”เอลซ่าเดินเข้ามาในห้อง ประโยคนี้หล่อนตะโกนเรียกเขาดังลั่น เขายังไม่ยอมตื่น ปกติเขาจะหูไวยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด ทำไมวันนี้นอนขี้เซาจัง หล่อนมองหน้าพี่ชายที่ห่างกันเพียงแค่ 2 นาที

“ไม่ !! ฉันง่วง”อาเทอร์ตัดสินใจตอบออกมาทั้งๆที่เขาได้ยินตั้งแต่ประโยคแรกแล้ว แต่อยากรู้ว่าน้องสาวฝาแฝดจะทำยังไง ที่ไหนได้ตะโกนแหกปากอยู่ข้างหูอยู่นั่นแหละ

“นั่นไง บอกแล้วว่าเมื่อคืนอย่าไปเที่ยว ปกติก็ขี้เกียจอยู่ด้วย”เอลซ่าพูดพรางคิดตามพี่ชายฝาแฝดที่กลางวันขอบนอนกลางคืนตาสว่างเป็นค้างคาวนั้น ต่างจากหล่อนที่กลางวันหล่อนชอบออกไปรับแสงแดดส่วนกลางคืนชอบหลบอยู่แต่ที่บ้าน จะออกมาก็วันที่พระจันทร์เต็มดวงเท่านั้นหล่อนชอบดูพระจันทร์ดวงกลมโตเป็นที่สุด

“ให้ไคน์ไปส่งนะ เดี๋ยวตอนเย็นฉันไปรับ” ครั้งแรกที่อาเทอร์ทิ้งให้น้องสาวไปเที่ยวกับเพื่อนๆ โดยที่เขาไม่ได้ตามไปด้วย

“ถ้าอย่างนั้นให้มาร์กกับคอเรนมารับก็ได้ น่าเบื่อที่สุด”หล่อนสะบัดก้นงอนพี่ชายฝาแฝดตัวเองออกไป ก่อนเที่ยวครั้งนี้เป็นเที่ยวรอบสุดท้ายเพราะต่างคนก็ต่างเรียนจบและต้องแยกย้ายกันแล้ว ซึ่งเมื่อคืนอาเทอร์ก็ไปเที่ยวกับเพื่อนๆของเขาแล้วส่วนเราก็ต้องไปเที่ยวกับเพื่อนของเรา แต่ทุกครั้งที่เราไปอาเทอร์จะตามไปคุมทุกครั้ง แม่จะนั่งเล่นเกมส์คอยก็ตาม แต่ครั้งนี้ไม่ เชอะ เด็กผู้ชายพอโตแล้วก็คงเป็นแบบนี้เอลซ่าคิดก่อนจะเก็บของแล้วลงไปรอไคน์ที่รถ โดยไม่ลืมแวะไปทักทายพ่อกับแม่ของหล่อน

“ให้ไคน์อยู่เป็นเพื่อนไหมเอลซ่า” อีคอนถามบุตรสาวอย่างเป็นห่วง

“ไม่ต้องหรอกค่ะพ่อ พวกเราไปเที่ยวทะเลแถวนี้เอง เกรงใจไคน์ค่ะ”

“แล้วจะค้างหรือเปล่า”

“คงไม่ค่ะ แล้วตอนเย็นอาเทอร์จะไปรับหนูค่ะ” เอลซ่าบอกตามตรง หล่อนเข้าไปสวมกอดผู้เป็นพ่อ จันทร์เจ้าเดินเข้ามาพอดียืนมองบุตรสาวที่ยิ่งโตยิ่งฉายแววความสวย จากเด็กน้อยน่ารักตอนนี้โตเป็นสาวแล้ว ซึ่งหล่อนก็ไม่แน่ใจว่าชาติพันธ์หมาป่าของเจ้าหล่อนจะแสดงออกตอนไหน เพราะเมื่อถึงอายุและเข้าสู่ฤดูผสมพันธ์ เด็กน้อยของหล่อนจะเป็นยังไงก็ยังไม่รู้เลย จันทร์มองเจ้าหล่อนอย่างหนักใจ

“คุณคะ!!” หล่อนหันไปท้วงสามี

“ไม่เป็นไรคุณ มันยังไม่ถึงเวลา” อีคอนรู้ว่าภรรยาจะพูดว่าอะไร เขาคำนวณดูดีและแน่ใจ จันทร์เจ้าจึงพยักหน้ารับคำ

“ระวังตัวนะลูกเอลซ่า” จันทร์เจ้าโบกมือให้บุตรสาว หล่อนเห็นรอยยิ้มสดใสก็รู้สึกเบาใจ อีคอนส่งสายตาบอกไคน์ นายบ่าวจะรับรู้ถึงกัน ไคน์พยักหน้าแล้วทำหน้าที่เป็นพลขับ เขาส่งคุณหนูของบ้านถึงที่หมาย ก่อนจะขับรถออกมาเฝ้าระวังอยู่ไม่ไกลเท่าไรนั้น เขาเชื่อใจใจมูกของเขามันยังสามารถใช้งานได้ดีหากคุณหนูมีภัย

เอลซ่าเปลี่ยนชุดเป็นไปเล่นน้ำกับเพื่อนๆ รูปร่างหน้าตาทำให้หล่อนดูสวยเด่นที่สุดในกลุ่ม หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ต่างมองเจ้าหล่อนตาเป็นมันส์ ด้วยความที่เป็นฝรั่งเรื่องหล่อนจึงไม่สนว่าใครจะมอง หล่อนดำผุดดำว่ายอยู่กับเพื่อนๆ โดยเล่นเกมส์โยนบอลกัน และเมื่อเพื่อนโยนมาทางหล่อนทำให้ลูกบอลถูกพัดไปไกลจากฝั่งนั้น

“อุ๊ย !!”หล่อนอุทานเมื่อรู้สึกว่าขาตัเองเหมือนกับว่าเป็นตระคริว ร่างน้อยไม่มีแรงตีขาเพื่อนว่ายน้ำ หญิงสาวกำลังจะจม

“ช่วยด้วย!!”หล่อนตะเกียวตะกายโบกไม้โบกมือ แต่เพื่อนๆกลับไม่มีใครสังเกต ร่างน้อยค่อยๆจมลงใต้ผิวน้ำ หล่อนรู้สสึกเหมือนกับว่าตัวเองกำลังจะหายใจไม่ออก

พรึบ !! พรึบ !! และแล้วร่างของหล่อนก็ถูกใครบางคนช้อนลอยขึ้นจากน้ำ ก่อนสติของหล่อนจะดับวูบลง อีธานใช้พลังวิเศษพาหล่อนขึ้นจากน้ำ แล้ววาบหายมาจากตรงนั้น เขาพาหล่อนมาวางลงยังเตียงนุ่มในห้องลับซึ่งมีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้

ฟุ๊บ !!เขาบรรจงวางร่างบางนั้นลงอย่างเบามือ ก่อนจะใช้พลังวิเศษทำให้น้ำที่อยู่ในปอดถูกพ่นออกมา

แฮก!!เอลซ่าสำลักน้ำทำให้หล่อนรู้สึกตัว อีธานยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นว่าเจ้าหล่อนปลอดภัย แต่ทว่าขนตางอนยังคงไม่ปรือขึ้น เขามองใบหน้าสวยหวานนั้นอีกครั้ง ทำไมยังไม่ฟื้นนะ ชายหนุ่มนึกกังวลใจ เขาตัดสินใจก้มลงไปหมายจะผายปอด แต่กลีบปากนุ่มนั้นทำให้เขาไม่ได้ทำตามที่ตั้งใจไว้ แทนที่เขาจะเป่าลมเข้าปอดกลับดูดดึงกลีบปากนุ่มนั้นเล่นอย่างลืมตัว

“อุ๊ย !! ว๊าย นี่ไอ้บ้า นายทำอะไรอะ!!”ร่างบางตกใจสุดขีดเมื่อเห็นใบหน้าคมนั้นลอยอยู่เหนือใบหน้าของหล่อนแถมปากของเขายังจุ่มอยู่ที่ปากของหล่อนอีกด้วย ไอ้บ้าอีธานมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง

“ก็ช่วยชีวิตเธอไง เธอจมน้ำ”อีธานบอกตามความจริง เขาผละกายออกห่างเมื่อเจ้าหลอ่นผุดนั่งแล้วผลักร่างของเขาเอาไว้

“ช่วย แล้วนี่มันที่ไหนกัน” หล่อนกวาดสายตามองไปรอบๆห้องด้วยความตกใจ ทำไมหล่อนถึงมาอยู่ในห้องนี้ มาได้ยังไงแล้วเพื่อนๆหล่อนหละ

“ห้องฉันเอง”อีธานบอกตามตรง

“บ้า พาฉันมาได้ยังไง หลีก !!” หญิงสาวผุดลุกขึ้นพร้อมกับเบี่ยงตัวเองเพื่อหลับเขา แต่ทว่ายังก้าวขาไปไม่ได้มาก จู่ๆหล่อนก็ก้าวเท้าไม่ออกซะงั้น

“เธอจะไปในสภาพนี้เหรอ”อีธานพูดพรางแกล้งมองเจ้าหล่อนตั้งแต่หัวจรดเท้า เอลซ่าก้มมองตัวเองก็หน้าร้อนผ่าว จริงด้วยหล่อนอยู่ในชุดว่ายน้ำ นึกอยากกัดลิ้นตายที่เลือกชุดว่ายน้ำได้ร้อนแรงแบบนี้ ทูพีชผูกข้างซะด้วยหล่อนตกใจรีบยกมือปิดทั้งท่อนบนท่อนล่าง

“ว๊าย !! ไอ้บ้าโรคจิต คอยดูนะฉันจะฟ้องอาร์เทอร์” หล่อนเอาพี่ชายตัวเองมาขู่ หล่อนไม่รู้หรอกว่ามันไม่ได้น่ากลัวเลยสักนิด ทางตรงกันข้ามเขากับขันซะมากกว่า พี่ชายหนุ่มจะสู้พลังหมาป่าของเขาได้ยังไงกัน

“เหรอ เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าเป็นเด็กขี้ฟ้อง” อีธานแกล้งเย้าเจ้าหล่อนเล่น โดยแกล้งเดินวนไปรอบๆเจ้าหล่อนสายตาคมหรี่มองอย่างกวนอารมณ์

“นี่ไอ้บ้าอีธาน กวนประสาทฉันหรือไง”

“ว๊า พูดจากับคนที่ช่วยชีวิตแบบนี้นะเหรอ ไม่น่าเลย” เขาลากเสียงต่ำ ก่อนจะแกล้งเดินเข้าไปใกล้ เขาคลายมันให้กับคนตัวเล็กแล้ว เท้าน้อยๆของหล่อนจึงต้องถอยหลังเมื่อเขาย่างสามขุมเข้ามาข้างหน้า

“นี่!! ขะ ขอบใจก็ได้ แล้วก็หลบไปด้วยฉันจะกลับ”เอลซ่าทำใจดีสู้เสือ หล่อนเริ่มกลัวผู้ชายตัวใหญ่คนนี้เสียแล้ว ดวงตาคมสีสนิมเหมือนกับกับหล่อนจ้องหล่อนนิ่ง เอลซ่าก็ไม่แพ้กันห่อนจ้องเขาตอบอย่างไม่ลดละ ทำให้อีธานรู้สึกแปลกๆ เมื่อจ้องลึกเข้าไปในดวงตาคู่นั้น ดูเหมือนจะไม่ยอมคนง่ายๆสินะ แต่แบบนี้เรายิ่งชอบ ร่างหนาคิดอย่างร้ายกาจในใจ...>>>>