ช่วงนี้ภามมีเวลามาบ้านพริมาบ่อยขึ้นกว่าเมื่อก่อน ผู้เป็นพ่อให้โอกาสวันศุกร์หนึ่งวันให้เขามาบ้านเธอได้ ถือว่าให้เริ่มมาทำงานที่ไร่กุหลาบไปในตัว ส่วนเรื่องเรียนช่วงนี้ก็ไม่ได้มีเรื่องต้องเข้าคณะในวันเสาร์อาทิตย์ถี่ๆ เท่าไร ถึงมีถ้าไม่ค่ำมากก็กลับมานอนบ้านเธอได้
“บ้านอาจจะเสร็จช้าสักเดือนนะภาม พรีม แต่ภามอยู่บ้านน้องก็อยู่ได้ใช่ไหม ไม่หลังเล็กไปนะ” ปู่โรจน์แซวหลานๆ ตอนนี้ภามก็ขอย้ายมานอนเป็นเพื่อนพริมาได้สองเดือนแล้ว
“หลังใหญ่ครับ สบาย แต่จริงๆ บ้านก็พร้อมอยู่แล้วนะครับ” วันนี้โรจน์พาทั้งคู่เข้ามาดูงานที่ไร่กุหลาบด้วยตัวเอง แล้วก็พามาเล่นในบ้าน ซึ่งตัวบ้านน่าจะเรียบร้อยแล้ว
“อืม ก็เหลือจัดสวน กำแพง ระบบรักษาความปลอดภัย แล้วก็บ้านพักแม่บ้านข้างนอก”
“ทำบ้านพักแม่บ้านด้วยเหรอคะ”
“ใช่ ก็ทำป้อมยามกับบ้านพักแม่บ้านข้างนอก เราจะได้มีโลกส่วนตัวของเรา ไม่ดีเหรอ” ปู่แซวหลานสาว พริมายิ้ม ไม่ปฏิเส
