รักวุ่นวายของยัยลูกติด

"มียา มียา พี่บอกให้เปิดประตู มียา!! " ปัง ปัง ปัง "มียา เปิดสิวะ " โครมมมม!! ประตูห้องน้ำถูกถีบเข้ามาจากด้านนอก ไม่ใช่ใครที่ไหน ฝีมือเฮียแม็กพี่ชายแท้ๆ ของฉันเอง แรงควายของเฮียทำให้ประตูพัง ฉันเงยหน้าขึ้นมามองเฮียครู่นึงก่อนที่จะก้มหน้าก้มตาร้องไห้ต่อ ความอ่อนแอแทรกซึมเข้ามาในใจของฉัน ฉันหมดแรงที่จะลุกเดินต่อไปข้างหน้าแล้วในตอนนี้ ฉันผิดเอง ฉันผิดเอง ... "อะไรในมือ แล้วร้องไห้ทำไม " น้ำเสียงของเฮียเริ่มอ่อนลง เฮียมีน้องสาวคนเดียวนั่นก็คือฉัน มียาคนสวย เฮียทั้งหวงและห่วงฉัน พ่อกับแม่มอบหน้าที่ให้เฮียดูแลฉันแทนพวกท่านที่ทำงานอยู่ต่างประเทศ ฉันเสียใจที่ทำให้เฮียผิดหวัง ไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าสบตากับเฮีย "ฮึก ฮื่ออ อึก " "มียา บอกเฮีย ว่ามันคืออะไร " มือหนาแตะลงบนบ่าของฉันอย่างแผ่วเบา มันยิ่งทำให้ฉันร้องไห้หนักเข้าไปใหญ่ "ฮึก เฮีย มียา อึก มียาท้อง " มันคือที่ตรวจครรภ์ ผลตรวจปรากฎชัดเจนว่าฉันกำลังท้อง ขีดสีแดงขึ้นสองขีดมันตรงตามรายละเอียดข้างกล่องของอุปกรณ์ว่า..ผลที่ออกมาคือตั้งครรภ์ "แน่ใจแล้วหรอ " ฉันพยักหน้าเบาๆ ไม่ใช่แค่อันนี้อันเดียว ยังมีอีกหลายอันที่ฉันใช้ตรวจก่อนหน้านี้ ผลที่ออกมาก็ขึ้นสองขีดหมดทุกอัน "กับใคร?? " น้ำเสียงของเฮียไม่มีแววดุหรือว่าตำหนิฉันเลย "เฮีย มียาไม่อยากพูดถึง ฮึก เขาไม่รับผิดชอบหรอก มียาก็ไม่อยากให้เขารับผิดชอบด้วยเหมือนกัน " เรื่องมันจบแล้วตั้งแต่วันนั้น มันเป็นเรื่องผิดพลาด วันไนซ์ที่ฉันพยายามลืมมันมาตลอด "ทำไม? " " เขาไม่ได้รักมียา ทุกอย่างมันคือความผิดพลาด ปล่อยเขาไปเถอะเฮีย ลูกมียา มียาเลี้ยงเองได้ " เฮียดึงฉันเข้าไปกอด นานแค่ไหนแล้วที่เฮียไม่ได้กอดฉันแบบนี้เราสองคนอยู่ด้วยกันตลอด ตั้งแต่เล็กจนโต เฮียดูแลฉันในแบบพี่ชายสายลุย สอนให้เข้มแข็ง ปกป้องฉันในยามที่ฉันโดนรังแก ถึงแม้ว่าบางครั้งจะไม่ค่อยแสดงออกว่ารักน้องสาวคนนี้มากแค่ไหน แต่การกระทำของเฮียก็ทำให้ฉันรับรู้ได้ถึงความรักที่เฮียมีให้ "ปล่อยได้ไงวะ มันจะมาไข่แล้วทิ้งๆ ขว้างๆ แบบนี้ได้ยังไง มันเป็นใคร " "แต่มียาอยากให้มันจบ นะเฮียนะ ให้มันจบเหอะนะ " สองแขนของฉันกอดเฮียเอาไว้แน่น น้ำตาที่ก่อนหน้านี้ทำท่าว่าจะหยุดไหลก็กลายเป็นเขื่อนแตกขึ้นมาอีก "เด็กทุกคนต้องมีพ่อ มียาอยากให้หลานเฮียไม่มีพ่อหรือไง เฮียสงสารหลาน " น้ำเสียงของเฮียแทบจะขาดช่วง เมื่อพูดถึงหลาน "ถ้าเขารู้ว่าพ่อของเขาไม่ได้รักแม่เขาล่ะเฮีย ฮึก " "ไอ้ฝุ่นใช่มั้ย " "เฮีย " รู้ได้ยังไง?? "เฮียจะไปลากคอมันมารับผิดชอบ " "ไม่เฮีย ไม่ๆ ปล่อยเขา ปล่อยเขานะ มียาขอร้อง นะเฮียนะ " แรงอันน้อยนิดของฉันรั้งแขนของเฮียเอาไว้แน่น พยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อไม่ให้เฮียไปบอกเรื่องนี้ให้ผู้ชายคนนั้นรู้ "น้องเฮียกำลังจะเข้ามหาลัย กำลังจะได้เข้าเรียนคณะที่ตัวเองอยากเรียน ไอ้เหี้ยนั่นมัน โธ่เว้ยยย!! " "ฮึก ไม่เอา เฮียห้ามไปบอกเขา ลูกมียาคนเดียว " "ทำไม??? เมื่อไหร่มียา ไอ้เหี้ยนั่นมันรังแกมียา ทำไมมียาไม่บอกเฮีย เฮียขอโทษที่ดูแลมียาไม่ดี เฮียขอโทษ " "ไม่ เฮียไม่ผิด ฮึก เฮียไม่ผิด อย่าให้เรื่องของมียาทำลายความสัมพันธ์ความเป็นเพื่อนของเฮียเลยนะ " เราสองคนกอดกันร้องไห้อยู่ในห้องน้ำ ความผิดพลาดครั้งนี้ฉันขอยอมรับเอาไว้แต่เพียงผู้เดียว ฉันจะรับผิดชอบเรื่องนี้ด้วยตัวเอง " มียาจะเลี้ยงเขาเอง " "เลี้ยงเด็กมันยากนะมียา " "ยังไงก็ต้องเเลี้ยงได้ " " มีอะไรให้เฮียช่วยก็บอก ส่วนเรื่องค่าใช้จ่ายอยากได้เท่าไหร่ก็บอกเฮีย หลานคนเดียวเฮียเลี้ยงได้ สบายๆ อยู่แล้ว " "ขอบคุณนะเฮีย " ปัง ปัง ปัง!!!! "ใคร?? " เฮียแม็กตะโกนถามเมื่อได้ยินเสียงคนด้านนอกทุบประตูเหมือนจะพังมันเข้ามา ญาติเฮียหรือเปล่า มาแนวเดียวกันชอบทำลายข้าวของ "กูเอง " "ไอ้ฝุ่นมา มียาเข้าไปอยู่ในห้องก่อน " ฉันรีบทำตามที่เฮียบอก ลืมบอกไปเลยว่าเฮียแม็กกับพี่ไต้ฝุ่นเป็นเพื่อนสนิทกัน เป็นธรรมดาที่ทั้งสองคนจะไปหาสู่กันบ่อยๆ "มีอะไรวะ?? " "ยืมห้องหน่อย ห้องกูไม่ว่าง " "ไอ้เลว มียา เข้าไปอยู่ในห้องเดี๋ยวเฮียจัดการมันเอง " "ค่ะ ห้ามบอกนะเฮีย มียาขอร้อง " แบบนี้หน่ะหรอพ่อของลูก ยังไงก็แล้วแต่เขาจะไม่มีวันรู้เด็ดขาดว่าเด็กในท้องคือลูกของเขา