ห้องคลอด
"คุณพ่อคะ เปลี่ยนชุดก่อนค่ะ " ตื่นเต้นครับ ตื่นเต้นฉิบหาย ยิ่งกว่าคลอดเองซะอีก มียาตัดสินใจว่าจะคลอดเองซึ่งหมอทำคลอดก็เห็นดีเห็นงามด้วยเพราะปากมดลูกเปิดกว้างตามหลักการคลอดแบบธรรมชาติ นี่ผมมายืนอยู่ในจุดนี้ได้ยังไง จุดที่ต้องมาฟังเสียงมียาร้องแบบเจ็บปวด แพทย์พยาบาลวิ่งวุ่นเตรียมนู่นนี่นั่น กูจะเป็นลมครับ ใครจะรู้บ้างว่ามีผู้ชายใจบางยืนขาสั่นอยู่ตรงนี้ พยาบาลยื่นชุดคลุมพร้อมกับหมวกคลุมผมมาให้ เอาล่ะนี่คือโลกจริงนะไอ้ฝุ่น มึงระยำทำเขาท้องเสียงกรีดร้องเขามันทำให้มึงสะใจ แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ผมกำลังสงสารมียาจับใจ เสียงร้องของเธอมันทำให้ผมใจกระตุกทุกครั้ง ปวดท้องคลอดลูกมันทรมานแบบนี้นี่เอง
"ตอนไหนจะคลอด เธอจะไม่ไหวแล้วนะ "
"รอคุณพ่ออยู่นะคะ " อ้าวเชี่ย รอคุณพ่อ ก็มึงไงไอ้ตัวภาระเขารอมึง มัวแต่ยืนขาสั้นหน้าซีดอยู่ได้ ผมรีบใส่เสื้อคลุมเตรียมความพร้อมแล้วเดินเข้าไปที่เตียงคลอดทันที
