Siren & Tier - 22 หนูคิดถึงเฮีย

1189 Words

“เก็บโต๊ะ” “ค่ะคุณชาย” เป็นอีกครั้งที่ได้ยินคำพูดนี้ สาวใช้ต่างมองไซเรนด้วยสายตาของความเป็นห่วงเนื่องจากผู้เป็นนายไม่ยอมกินข้าวและมักจะกินแต่เหล้าทำให้ตอนนี้ร่างกายของอีกฝ่ายผอมลงมากใบหน้าก็เรียบตึงไร้ชีวิตชีวา “เมื่อไหร่คุณเทียร์จะกลับมานะ” สาวใช้คนหนึ่งเอ่ยขึ้น “คงยากแหละ” สาวใช้อีกคนเอ่ยบอกด้วยสีหน้าเศร้าตั้งแต่รู้ว่าเทียร์จะไม่กลับมาบ้านก็มืดมนอีกครั้งและเต็มไปด้วยเสียงกรีดร้องของความทรมานที่ดังมาจากชั้นล่าง ไซเรนเดินลงชั้นใต้ดินกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งไปทั่วสายตาเรียบนิ่งมองตรงไปยังร่างของชายคนหนึ่งที่ถูกชุบชีวิตขึ้นมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า “ขอร้องเถอะครับ ฆ่าผมที..ผมทรมานเหลือเกิน..” เสียงร้องอ้อนวอนเอ่ยขึ้นพร้อมกับสองมือที่พนมไหว้อีกฝ่ายอย่างร้องขอ มือหนาหยิบปืนขึ้นมาก่อนจะใส่กระสุนตรงหน้าชายคนนั้นด้วยท่าทางเย็นชา “ผมบอกข้อมูลไปหมดแล้วได้โปรดฆ่าผมที!” “ก็ได้” เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรีย

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD