“เอ๊ะนี่มันนังเด็กที่เข้ามาบ้านคุณนี่คะ” เทียร์มองผู้หญิงที่เดินเข้ามาทักทายเธอก่อนที่สายตาจะมองไปยังไซเรนที่เดินตามมา
“ใช่ไหมคะ?”
“ครับ..เธอเคยเป็นเด็กฝึกงานผมน่ะ” ไซเรนเอ่ยเสียงเรียบมองคนตัวเล็กที่เบือนหน้าหนีเขาอย่างไร้เยื่อใยสายตาคมมองรถที่คุ้นตาไม่นานเจ้าของรถก็ออกมาพร้อมรอยยิ้ม
“อ้าวสวัสดีครับ”
“สวัสดีค่ะ” ทั้งมินตราและอาจารย์ต่างทักทายกัน เทียร์เลยตัดสินใจเปิดประตูรถเข้าไปนั่งทันทีโดยมีสายตาของไซเรนมองอยู่ตลอด
“แฟนเหรอคะ?” มินตราเอ่ยถาม
“อ๋อ..”
ปื๊ดดด!
เสียงบีบแตรรถทำให้ทั้งสองสะดุ้งก่อนที่เทียร์จะลดกระจกพร้อมเอ่ยขึ้น
“ไปกันได้แล้วค่ะ” อาจารย์ที่เห็นว่าตอนนี้ตัวเองกำลังรับงานอยู่ก็รีบขึ้นรถ ไซเรนมองทั้งคู่ที่คุยกันเล็กน้อยเธอยื่นมือถือให้อีกฝ่ายดูก่อนจะหัวเราะและยิ้มออกมาอย่างสดใส
“น่ารักกันจังเลยนะคะ” มินตราเอ่ยขึ้นด้วยความอิจฉามองรถคันสีขาวค่อย ๆ พุ่งตัวออกไปมือบางกอด
