Chapter 1

1658 Words
UMINIT ang ulo ko nang inabot sa akin ni Dad ang isang folder. Maayos naman ang trabaho ko bakit kailangan pa nilang gawin ang bagay na ito. Matagal na akong bantay ni Dominique tapos bigla nila akong tatanggalin? Binagsak ko ang folder sa lamesa ni Dad dahil sa inis. “No! I won’t accept it Dad.” “You have no choice. Tinatanggal kita bilang tagabantay ng Guevarra at itinatalaga sa ibang assignment,” blankong saad niya sa akin at binuklat ang folder sa harap ko. The folder contents is a picture of a man and information about him. He's the renowned ‘rogue of court’ and the most eligible bachelor in the Philippines. He joined the NBA but he resigned and applied as a player of PBA instead. “He is Alec Sebastian Ybañez. Son of the most ruthless lawyer Angelo Ybañez and Getrude Ybañez. He played as the best player of the PBA and a business man too. He got shot five months ago due to a reckless move of his cousin, that’s why his Mother asked my help to guard him,” Dad told me while puffing a smoke from his tobacco. I knew him, he is Kobe’s cousin and I was there when he got shot. I was part of that reckless move my Dad was saying. “I knew him. And wait, why me?” Tanong ko kay Dad. Dad raised his eyebrow. “Because it’s safer and his Mother requested for a skilled woman.” “I know why you're doing this Dad. I can't believe this!” Nagdadabog akong lumabas ng opisina niya at napapailing sa ginagawa niyang ito. Huminga ako nang malalim at lumabas ng HQ at diretsong tumungo sa aking sasakyan. My father wants me to marry an Ybañez. Para saan? Para sa sarili niyang kapakanan. Para sa pera at para sa kapangyarihan. Hindi siya nagtagumpay na ipilit ako ay Kobe at ngayon naman ay sa isang Ybañez. “How can I watch Kobe from a far now? ‘Yon na nga lang nagpapasaya sa’kin kahit alam kong kahit kailan hindi niya ako mapapansin,” bulong ko sa sarili ko at dinukot ang aking cellphone. I dialled his number and after a few rings he answered. “Yes?” His voice was husky. Boses pa lang gwapong-gwapo na ang dating. I took a deep breathe before answering. “Kobe, Dad assigned me to other assignment.” “I know. I’m the one who told him.” My jaw dropped. “W-why? Am I not good enough to my job? Oh Come on! Kobe, I’ve been Dominique’s guard and—“ “And I’m terminating you. Superior mo parin ako Sophia. Have some respect. And if you’re asking me why. Simple, because it’s getting dangerous. I don’t want you to get hurt.” Kumabog ang puso ko sa sinabi niya. How can I move on from him if he’ll keep on doing this? He’s giving me hope to continue loving him unconsciously. “O-okay. Sige, I’ll hang up na,” I stuttered. Hindi na ito sumagot at binaba na agad ang tawag. I sighed deeply when I remembered my confrontation with him when I graduated from criminology. Pumasok na ako sa sasakyan at nagpasyang pumunta sa King’s Haven Bar. I think I need to get wasted and forget how martyr and hopeless I am. I’ve been in love with him since high school and still now. Who wouldn’t fall for a Van Jakobe? “Gwapo, mayaman, mabait, astig at higit sa lahat ibang klase kung magmahal,” wika ko sa sarili habang nagmamaneho. He’s perfect for me. I want him but it seems he doesn’t see me a woman for him. Colleagues lang ako para sa kaniya at nasasaktan ako sa tuwing nakikita ko siyang ngumingiti kay Dominique. Minaniobra ko ang sasakyan at inihinto sa parking area ng Bar. I flipped my hair before opening the door and came out from my car. With my leather shiny black crop top jacket, white sando ang black shiny pants match with my black boots. I walked towards the bar. Ganda ko talaga. Nang makapasok ako ay sumalubong sa akin ang ingay at halo-halong amoy ng alak, sigarilyo at mamahaling pabango ng mga mayayamang guest. Umupo ako sa counter at itinukod ang aking dalawang siko at nangalumbaba. Ano kayang iinumin ko? Alam ko na! “Jack Daniels,” utos ko sa bartender. Tumalima naman agad ito at maya-maya lang at inilapag sa harap ko ang baso ng alak na may yelo. Hinawakan ko ang baso at tinapat sa mukha ko. I shake the glass slowly.  “Loving someone who doesn’t love you back, is like hugging a cactus. The tighter you hold on, the more it hurts,” I whispered and sip. Damn quotes. Very accurate. Huminga ako nang malalim at niligon ang mga kalalakihang kakapasok lang ng Bar. Nakasout pa ang mga ito ng jersey uniform at sa tingin ko ay nasa sampu sila. Sinundan ko sila ng tingin hanggang sa umupo ang grupo sa isang malaking couch. I rolled my eyes when the girls is starting to joined them. “Sa condo na nga lang,” saad ko nang makapagisip-isip at inisang lagok ang alak. Naglapag ako ng isang libo at tumayo. Akmang lalabas na ako nang isang braso ang pumulupot sa akin dahilan para tingalain ko siya. He’s eyes was red, effect of being high from drugs. “Get your hands off me,” matigas na utos ko pero ngumisi lang ito sa akin. “Miss, don’t be scared. I can bring you to heaven. Wanna try?” I mocked. “Scared? Me? Are you kidding? Jeez man. You’re messing with the wrong girl.” “Oh! I like it. Feisty,” he commented. He is about to kiss me when someone snatched him away from me. Sumalampak ang lalaki sa sahig at halos hindi na makatayo dahil sa sobrang lango sa alak at droga. “I don’t tolerate that kind of attitude here in my bar.” Lumipad ang tingin ko sa lalaking nakatalikod. Nakasout ito ng jersey na may numerong twelve at nakasulat ang.. “Ybañez..” bulong ko. Oh no! Don’t tell me.. Unti-unti itong humarap sa akin at doon ko na siguro ang lalaking kaharap ko. His bluish eyes, slightly thick brows and straight prominent nose. Proud stubborn jaw and thin pinkish lips. Damn! “Hi! I’m Basty. You are?” Masiglang bati nito at naglahad ng kamay. I feel dejavu. Tumalikod ako at hindi siya pinansin pero humabol ito at hinarangan ang dinaraanan ko. “Kilala mo ba ako? Ako ‘yung poging player ng Zeus Era. Ako si Alec Sebastian Ybañez,” pakilala nito at malapad na ngumiti sa akin. May amnesia ba ang lalaking ito at hindi ako makilala? Duh! Nagkita na kaya kami. “Sophia Andrews,” sagot ko. Halatang natigilan ito at kumunot ang noo. Itinirik ko ang aking mata at nakahalukipkip na nilagpasan siya. Hanggang sa may palad akong naradaman na pumatong sa aking balikat. At bilang isang agent, I need to be keen. So, I grab his hand and turned it around. And the next thing he new, I was behind him holding his arms tightly. “s**t! Let me go!” Sigaw nito nang mas hinigpitan ko ang hawak sa braso niya. “Next time. H'wag kang feeling gwapo. I maybe a female but I’m not an ordinary woman. Bare that in your little head,” sagot ko at marahas siyang binitawan. Nanlaki naman ang mata nito na parang hindi makapaniwala sa sinabi ko. “Grabe ka Miss. Malaki ang ulo ko...sa baba.” My cheeks suddenly heated on. What the hell? “Bastos,” saad ko sa kaniya. He just laughed hard and stared at me teasingly. “I can see that you’re not an ordinary woman. And ahmm.. I like it. You have a long legs. Damn, I bet my life that it’s silky and soft. Am I right? Sophia Andrews?” The way he spoke is giving me shiver. It’s sounds like a morning sexy voice. Agad uminit ang pisngi ko nang lumabas sa aking imahinasiyon ang lalaking ito na nakahiga sa kama. “Perv!” Inis na sagot ko sa kaniya. He chuckled and crossed his arms. “Am I?” Napapailing ako na nilampasan siya at agad sumakay sa aking sasakyan. I started the engine and about to drive home when my gaze turned to the man who is lying on the cold ground. “s**t!” Ani ko nang mapagtantong ang lalaking nakabulagta ay ang Ybañez na nakausap ko kani-kanina lang. Nagmamadali akong bumaba ng sasakyan at tinakbo ang kinaroroonan niya. “Wake up.” Yugyog ko sa balikat niya. I saw him flinched and blood suddenly gushed from his shoulder. “F-f**k!” He cursed and forced himself to stand. “Kaya mo ba?” I asked and helped him. Since he's my new assingment, sisimulan ko na ngayon. He smirked. “Oo naman. Ilang rounds ba gusto mo?” Tinulak ko siya nang maisip ang sinabi niya. Jeez! This guy have boiling libido. “Manigas ka!” “Kanina pa Sophia.” He winked. Akmang tatalikuran ko na siya at pababayaan nang bigla siyang bumulagta. Hindi naman siya mamatay sa tama ng baril dahil hindi naman malalim iyon. Mamatay siya sa pagkaubos ng dugo. “B-bring me to the Hospital,” he mumbled painfully I rolled my eyes. “Whatever.” If Daddy thinks I'll marry an Ybañez. Well, he is wrong. Hinding-hindi ako magpapakasal sa isang Ybañez.                  
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD