Nos Ignotom

CHAPTER 45---New Clue

TIM'S POV

"WHAT ARE YOU TALKING NA MAG PAPASS? GAGO BA KAYO? After all ng pinagdaanan nating anim ay basta basta na lang kayong mag gi-give up? And the dahilan is? Ahhh right! Dahil dangerous na ang papasukin natin? Don't kid yourself! Before natin halungkatin ang faults and wrong doings ng school ay we all know that it's delekado na.At ngayon na may opportunity tayo to gain the power and advantage from those goons, aayaw kayo? Come on! Don't you guys have balls?" Galit na sigaw ko 

Tiningnan lang nila ako pagkatapos ay bumuhakhak ng katawa sina Ron at Dale habang si Xian naman ay napapangisi pa habang umiiling. Are they pranking me? Oh my God!!! Did they just pranked me???

"You should see your face Timmy! It's priceless!" Natatawa pa rin na saad ni Dale. Nagpupunas pa ito ng luha niya, naiiyak pa talaga siya kakatawa! Bwesit na yan!

"Are you just pranking me morons?!" inis na sigaw ko.

"Of course we are Tim. There's no way na tatanggihan ko ang offer nina Jin at Jel. It's an opportunity, kahit nga hindi nila tayo tanungin ay paniguradong ma aapply pa rin ako sa agency nila." Sagot naman ni Ron.

Pumunta ito sa mini kusina at nag timpla ng coffee. Napangiwi na lang ako at umupo sa sofa.

"I thought na aabandonahin niyo kami ih. Napaka scary dog niyo naman pag nagkataon." Pang asar ko pa.

"Alam mo Timmy, kahit galit ka, ang conyo mo pa rin. Like duhhj, why naman namin gagawin yun? You're like my pangalawang family na kaya" Panggagawa pa ni Dale sa akin. Inirapan ko lamang ito saka tumingin kay Xian na nagbabasa pa rin ng libro hanggang ngayon.

"So Xian, when should we tell them our decision?" Tanong ko.

"Maybe tommorow, masyadong napagod si Ellise ngayon, pag pahingahin muna natin siya." Sumagot ito sa akin habang sa libro pa rin ang paningin.

Concern siya kay Jennie pero nagawang mag prank. Hmmp!

"Ang cool lang ng family nila nu? Imagine nag hu-hunt sila ng goons para mabigyan ng kapayapaan ang earth? and then soon, we'll be one of them na." kinikilig kong sambit. Tiningnan lang ako ni Dale na para akong baliw. Qaqu talaga.

"Kahit kailan ka talaga, by the way. Guys, pagkabalik natin ng school, panigurado mas magiging alerto na ang mga bantay pagka gabi. mahihirapan tayong mag imbistiga. Though lielow muna tayo pero panigurado ay nagsisimula na rin silang maghanap sa atin." Biglang pinasok ni Dale sa usapan ang nangyari sa school.

Tama si Dale, kaya nga lielow na muna kami para maiwasan ang maagang pagkadiskobre nila sa amin.

"Sa tingin ninyo may kinalaman ang sindikado na naka enkwentro natin sa pagkawala ni Jel?" seryosong tanong ni Ron.

Napalingon ako sa kanya. May posibilidad na mayroon nga.

"Paano mo naman nasabi iyan Ron? Ang sabi ni Jel ay kaaway nila iyon sa organisasyon." Sagot ko naman.

Tumayo ito at lumapit sa akin.

"Wala ka bang napansin habang nagmamasid tayo sa paligid Timmy?" Seryosong tanong ni Ron.

Napakunot ang nuo ko sa tanong niya.

"Anong ibig mong sabihin?" Tanong ko.

"Those goons na nakalaban natin sa school, they were the same bracelet with the goons na nakasagupa natin noong nililigtas natin si Tim." Seryosong saot niya.

Napaisip naman ako at inaalala ang mga nakita.

Bracelet.

Napatingin ako agad katly Ron nuong maalala ko ito.

"Tama, I remember na! Dahil the two of us ang laging nakatuka sa pag oobserve sa surroundings as well as sa mga kalaban. I remember seeing the same bracelet na mayroon yung goons sa school, but they have different numbers." Sagot ko. Tumayo ako at kknuha ang dala kong bag kanina. Kumuha ako ng papel at ballpen.

I draw the bracelet that I saw. Lumapit sa akin ang tatlong lalaki.

Pagkatapos kong mag drawing ay ipinakita ko ito sa kanila.

"Napansin ninyo pa ito sa mga naka fight ninyo?"

"number 1012, 1056, 1040, naalala ko ang mga numerong ito na nakalagay sa bracelet nila. Maliit lang ang pagkaka engrave pero napansin ko pa rin dahil kapanain pansin naman talaga" Seryosong saad ni Dale.

Inirapan ko siya, He is so nakakairita talaga.

"We can use this clue para malaman kung sino ang myembro nang sindikato. Sa tingin ko ang numerong iyon ay nangangahulugan ng rank nila." Seryosong saad ni Xian.

Seryoso kung tiningnan ang akin drawing. I find this bracelet so familiar.

"This bracelet is so pamilyar. Parang nakita ko na siya dati" Pagsasaboses ko ng nasa isipan.

Tumingin sipang lahat sa akin. Puno ng katanungan kung saan ang mga mata nila pero umiling lamang ako bilang sagot.

"Tama na muna yan. Umuwi na muna kayong tatlo. Bumalik na lang ulit kayo pagkatapos ng klase. Pagkatapos ay saka natin sasabihin kina Ellise at Jin ang decision natin." Pagkatapos iyong sabihin ni Xian ay bumalik na ito sa kanyang higaan at ipinagpatuloy ang pagbabasa ng libro.

Nagkatinginan kaming tatlo at napakamot nalang ng ulo. Pinapalayas na kami. Tiningnan ko ang orasan at hindi na ako nagulat nang makitang past 10 na ng gabi. Nagpaalam na kami kay Xian at lumabas ng kwarto. Sakto namang kakalabas lang rin ni Jin sa kwarto ni Jel. May bitbit itong tote bag, siguro ay bibili ito ng makakain sa labas.

"Uuwi na kayo?" Tanong nito sa amin.

Tumango kaing tatlo.

"Si Jennie?" Tanong ko

"Ayun, tulog na. Ang haba rin ng araw na ito para sa kanya. Buti nga at nakatulog. Sabay na tayo pababa" Saad ni Jin at nauna na ito sa amin. Nagkatinginan na lamang kaming tatlo at nagkibit balikat.

Nakakagulat at medyo humahaba na ang mga salita ni Jin.

Gusto ko pa sanang bisitahin si Jel, kask baka magising ko pa siya kaya huwag na lang. May bukas pa naman ih. Sinundan na namin si Jin.

Tahimik lang kami habang binabagtas ang mahabang pasilyo sa hospital. Nang makapasok na kami sa elevator ay saka ako nag salita.

"Saan ang punta mo Jin?" Panimulang tanong ko.

Hindi man lang ito tumingin sa akin at patuloy pa rin na nakatingin sa numero ng elavator.

"7/11" Maikli nitong sagot.

Magsasalita pa sana ako nang bumukas na ang elevator kaya wala akong magawa kung hindi itikom ang aking bibig.

Kainis naman, bakit ba ang sungit ng lalaking ito? hmp!

Nagpaalam na kaming tatlo at pumasok na sa van. Nauna sina Dale at Ron sa akin. Papasok na rin sana ako nang biglang magsalita si Jin. Hindi pa pala sita umalis?

"Mag ingat kayo, salamat sa pag punta" pagkatapos niyang sabihin iyon ay tumalikod na ito at umalis.

Napatula na lang akong habang nakatitig s alikoran niya. First time in 2 years nang pagkakilala namin na sinabihan niya kami ng "ingat" qnong nakain nun?

"Hoy pandak! Papasok ka ba o iiwan ka namin dyan? Anong oras na! Masasarhan na tayo ng gate.

Napairap na lang ako nang marinig ko ang nakasigaw na boses ni Dale. Panira ng moment ang mokong.

"Ito na nga! Papasok na! You're so OA talaga!" Pasigaw rin na sagot ko.

Wala kaming ibang ginawa buong byahe kung hindi ang magbangayan. Naka headset na nga si Rob dahil sa ingay namin ih. Nang makarating kami nang bahay ay dumiritso na ako sa kwarto.

Matapos kung mag ayos ay humiga na ako aa kama. Napatingin ako sa higaan ni Jel, sana gumaling na sya. Ilang araw na rin akong mag isa sa kwarto ih. Nakakamiss si Jel kahit tahimik lang naman siya bilang roommate.

I miss the good old days.

JIN'S POV

After I said that to Tim, I hurriedly go to the 7/11 to buy snacks for my sick sister. I know, I'm a little bit distant from my friends ever since the day we became friends. I just don't want to trust people too much. But as to what I witnessed the day when Jel was kidnapped  and experienced how they truly care for my sister I thought I should open my heart to them. Especially now, they are choosen by the heads to become our teammates. I don't know if I will call them lucky for that or not.

After I payed the snacks I bought. My feet moved in the exit door. I accidentally bumped into some male students. I don't dare to look at them, it's just a waste of time.

"Hoy! Bastos ka ah?! Ikaw na nga ang nakabangga ikaw pa ang may ganang hindi humingi ng pasensya?! Gago ka pala ih!" One of the group of students shouted.

They are still wearing their school uniforms, and it looks so dirty and a little bit disgusting because of the blood stains in their uniforms. I guess they got into some fights also because of the bruises in their faces. I just looked at them and said sorry, then I continued to walk. I don't have time to argue. I'm afraid Jel will woke up and I'm not in her side. She'll become upset for sure. I'm more scared of my sister than being beaten up.

"Aba! Ang yabang ng gago!" I felt the man's hand in my shoulder. So I shrugged it off.

"Don't touch me with your filthy hands. It was an accident and I already apologized, now tell me what you want. I don't have time for your shit." I seriously told him.

When I finally got a glance at the faces of these students, I suddenly remembered when Jel is helping Xian in front of the 7/11. They are the same group of students we had fight with.

"Huwag mo akong englishin!" Ang yabang mo ah? Anong gusto ko? Away! Away ang gusto ko!" The guy shouted. He seems so angry.

I just looked at him without saying anything. And then I noticed, his bracelet. I think I saw it somewhere.

"Hoy! Anong nagyayari dyan?!" Some guards are running towards our direction, so I just walked out from the scene and continued walking towards the entrance of Tim's Hospital.

That bracelet. It's the same as the syndicates ranking bracelet. A student leader huh?