Nos Ignotom

CHAPTER 43---Moment of Truth

"GINAGAGO MO BA KAMI?" Sigaw ni Jin.

"What a fucker!"

"Pretender huh?"

"Asshole!"

Komento ng mga kapatid ko habang ako ay nakatulala lang sa harapan nilang lahat. Tila nabingi ako sa narinig.

*A while ago*

"We need to have an urgent meeting, I have something to propose to you" Saad ko sa kanila. Tiningnan lamang nila ako at tumango sabay upo sa mini sala sa kwarto ni Xian.

"I know we have a situation here where Xian can't remember anything but, as much as I want to keep things silent for the time being, I don't have the ample time to do so because of the order given to me. I know all of you are curious about what exactly  happened on the night of Jin and I's birthday. Honestly, I don't know where and how to start. I--" naputol ang susunod na sasabihin ko nang biglang itinaas ni Tim ang kanyang kamay.

Tumingin ito ng seryoso sa akin.

"Before you start Jennie, Xian has something to confess to you." Saad niya pagkatapos ay tiningnan niya ng seryoso si Xian.

Tiningnan ko si Xian at nakita ko itong napapalunok habang kumakamot pa sa kanyang ulo.

Pabalik balik ko na tiningnan si Xian at Tim. Nagtatanong ang mga mata kung ano ba ang e "coconfess" niya.

Nagsisimula na akong kabahan. Hindi ko alam kung bakit.

"Ahm--Ahh... Hihi" Pakamot kamot pa ng ulo si Xian habang kinakapa ang mga salita na gusto niyang sabihin.

"Just spell the tea lover boy" ngising kantyaw ni Dale kay Xian.

Pumikit pa muna si Xian pagkatapos ay huminga ito ng malalim. Bakit ba para siyang kinakabahan at natatakot? Okay, I have an idea kung ano ang sasabihin niya kaya pati ako kinakabahan rin ng ganito. I just need a conformation. But swear, if my hunch is right. I'm gonna slap him hard!

"Ahm. Ano kasi, It's a prank? hihi" Biglang sigaw ni Xian.

Napatulala nalang ako sa sinabi niya. What the actual f**k?! Just whay I thought!

*back to the right moment*

Nang mag sink sa akin ang nangyayari ay hindi ko napigilan ang sarili kong tumakbo kay Xian. Nang nasa harap ko na siya ay mariin ko itong tinitigan. Kinakabahan itong tumingin sa akin.

"Peace? Hihi" Awkward na saad ni Xian.

Tiningnan ko siya ng masama ngunit nginitian niya lamang ako na para bang napakagandang balita ng sinabi niya, na parang hindi nakasakit ang ginawa niyang "prank" nang hindi ko na mapigilan ang sarili ko ay bigla ko nalang itinaas ang akung kaliwang kamay at *PAK!*

Gulat silang lahat na napatingin sa akin. Maging ang sinampal ko na si Xian ay gulat rin na napatitig sa akin. Tila hindi inaasahan ng lahat na kaya ko iyong gawin sa lalaking ito

"Para 'yan sa pagpapa iyak sa akin, at dahil na rin hinayaan mo ang mga gagong iyon na tamaan ka nang bala! Alam mo ba kung gaano akong nasasaktan na makita kang nakaratay dyan knowing na ako ang dahilan kung bakit ka nasaktan ha? Alam mo ba kung anong takot ang naramdaman ko noong pag gising ko, wala ka sa tabi ko? ALAM MO BA GAANO KASAKIT NA MALAMAN NA NAKALIMOTAN MO LANG AKO NG GANUN KA BILIS. Akala mo ba nakakatawa ha? Ano?! Prank? Eh kung e prank kaya kita na hinding hindi kita sasagutin kahit kailan?! Kahit mamatay ka pa ngayon mismo sa harap ko." Inis na sigaw ko talaga sa kanya.

Napanganga na lamang silang lahat sa akin. Natatarantang hahawakan na sana ni Xian ang mga kamay ko pero hindi niya magawa dahil tinalikoran ko na siya. Akala ba niya nakakatuwa? Hindi niya alam gaano ka takot ang naramdaman ko kanina. Umupo na ako sa sofa, pinosisyon ko ang aking mga siko sa tuhod ko at yumoko. Nag iisip ako ng tamang salita, tamang salita na magsisilbing panimula ng pagsasabi ko sa kanila ng totoo. Nanginginig ang kamay ko sa halo-halong emosyon na nararamdaman ko ngayon. Naramdaman ko ang kamay na pumatong sa balikat ko, nilingon ko ang may ari ng kamay at nakita ang nag aalalang mukha ni Jin. Nilibot ko ang aking paningin, saka ko lang napansin na lahat pala sila ay nakatingin na sa akin. Nagpakawala muna ako ng isang malalim na buntong hininga saka ko pinagpatuloy ang naudlot kong paliwanag kanina.

"Unknown club, for years this club serves as a training ground for me and also for Jin. As you all know, me and Jin loves to solve cases, and yes that is why we decided to form this club. Pero lingid sa kaalaman ninyo, ang club na ito ay nagsilbing unang hakbang sa amin ni Jin para harapin ang nakaatang na responsibilidad. Nagsimula tayong mag resolba nang kaso 2 years ago, bago pa man na buo ang unknown club ay kilala na tayo sa labas at loob ng Illustrious bilang "young detectives". Funny how me and Jin tried to study as a normal student that time. Pero siguro, nasa dugo na namin iyon at hindi namin mapigilan ni Jin ang maki-alam sa kasong iyon. And that's when we decide to face the reality and use the opportunity to train and prepare our mind and body because after all, after years of being "normal" hindi pa rin namin matatakbuhan ang realidad na hindi kami ordinaryong tao." mahabang saad ko. Alam kong nalilito na ang mga kaibigan ko sa pinagsasabi ko ngayon pero nakakatuwa at pinili nilang pataposin na muna ako bago sila mag tanong.

"Tim, Dale, and Ron. We've been together for 2 years, almost 3 I guess? Alam ko dati pa lang ay may tanong na kayo sa pagkatao namin. Xian, as a new member and a friend of us, thank you for respecting us and not asking questions regarding our identity. I know you guys deserve to know more about me and Jin. You're my family after all." Huminga muna ako ng malalim bago nagpatuloy.

"Jin and I is the heir of Hamton Agency. Alam ko may idea na kayo sa ahensya na ito. But to give you more details, I'll explain to you kung anong ginagawa namin." Tiningnan ko muna ang mga reaksyon ng mga kaibigan ko at napangiti na lang dahil sa mga reaksyon nila. Kunot na kunot ang kanilang nuo at parang litong lito sa pinagsasabi ko.

"Siguro naiisip niyo ngayon, "anong konek sa pagiging tagapagmana ng isang hiring agency sa pagreresolba ng kaso?" To break your curiosity guys, Hamton Agency is not just your ordinary hiring job agency kasi ang ahensya namin ay isa sa tinitingalang organization na tumutugis sa mga suwail na sendekato hindi lang sa ating bansa kundi pati na rin sa buong mundo. Hamton trains young people to become the best agent in the underground society, this agency has a high technology weapons that you can't even imagine that are actually existing. Ang mga back up ninyo nuong iniligtas niyo ako ay ang mga agents namin. And yes, the one who's behind that "k********g" is one of the sendecates na tinutogis ng Hamton. Kung tama ang hinala namin ay iyon rin ang sendekato na nakasalamoha natin sa paaralan. I think na recognize nila kami ni Jin. Kaya nga pinili namin ni Jin na maging ordenaryo muna at huwag muna sumalang sa mga misyon ng organisasyon ay para malayo kami sa mata ng kalaban bago kami tumungtong sa legal na edad. Alam ko na napakarami ninyong tanong, kaya naman itanong ninyo na sa akin ngayon kasi may kailangan pa tayong pag usapan pagkatapos nito." Hingal na saad ko. Hiningal ako sa haba ng paliwanag ko. Uminom muna ako ng tubig bago ko sila pag tuonan ng pansin.

Nag taas ng kamay si Tim, halata sa mukha niya ang gulat. Ngumiti ako sa kanya at tumango.

"I don't know what to say, so uhm your ahem.. your agency is like a nag poproduce ng agent all over the world?" Tanong ni Timmy.

"Basically, yes" Sagot ko naman. Tumango lamang ito at nagkamot ng ulo.

Naiintindihan ko na nagugulat pa sila ngayon. Sunod naman na nagtanong ay si Ron.

"I heard about this organization before but I don't remember that its Hamton Agency. All I know is that this organization's agents are a real badass in fighting. I think our company has a partnership with you?" Parang hindi pa siguradong pahayag ni Ron

"Yes Ron. Your company is in partnership with the technology department in our agency for over a decade now. I thought kaya kayo naging mag kaibigan ng kambal because of that reason?"

Umiling lamang si Ron sa tanong ni Kuha Tyler.

"Mai Phi, I don't really want to get involved with my family business. Hindi naman kasi ako ang magpapatakbo ng kompanya kaya hindi ako ganoon ka interisado. Nalaman ko lang noong nagpagawa kami ng Van na parang partner ng company namin ang agency n'yo  And I'm not quite sure that time." paliwanag ni Ron.

Tumango lamang si Kuya Tyler at hindi na nagsalita pa.

"Hamton Agency, that's the agency where my mom and dad meet" Biglang komento ni Dale na kanina ko pa napapansin na walang imik.

What did he mean by that?

"O--kay? Huwag mong sabihin na kasapi ng org. na yan ang parents mo Dale? Kasi kung oo, ay wat da pak talaga. All of your parents ay connected. And what about me? Wala? Arghhh unfair!" Maktol ni Timmy.

"Tekaaa nga mamaya ka na magmaktol dyan Timmy. Anong ibig sabihin sa sinabi mo Dale?" Litong tanong ko.

"To make it short. My mom and dad are once an agent to your agency. That's how they meet. As far as I know, magkagropo silang dalawa together with Xian's parents. Kaya nga ako nahilig sa taekwando dahil na rin bata pa lang kami ni Xian ay tinutoroan na nila kami mag karate. Sa pagkakaalam ko ay matagal na silang huminto tumanggap ng misyon pero nananatili pa rin silang somosuporta sa organization. What a small world nga naman. Akalain mong makikilala ko ang tagapag mana ng ahensya na pinoprotektahan nina mommy at daddy. Nice!" Ngising saad ni Dale. Hindi makapaniwalang tumingin ako kay Xian upang kompermahin ang sinabi ni Dale. Tumango ito dahilan kung bakit naipikit ko ang aking mata. Akala ko ako lang ang may lihim na ganito. sila rin pala.

"ANO BAAAAA! AKO LANG BA ANG WALA TALAGANG KONEKSYON KAY JEL?? HUHUHU"

Paiyak na si Tim ng biglang tumawa ang mga nakakatandang kapatid ko pati na si kuya Charles.

"Nakakatuwa at lahat pala kayo ay may koneksyon sa isa't isa. Paano ba yan Jel? Hindi ka na pala mahihirapang sabihin sa kanila." Ngisinv saad ni kuya Charles.

"SILA LANG ANG MAY KONEKSYON!! AKO WALA! HUHUHI" Sabat ni Timmy.

"Huwag kang mag-alala Tim dahil kasama namin ang kuya mo. He's an agent too"

WHAT THE f**k? MAGUGULAT PA BA AKO?