"Hindi ka pa rin daw lumalabas ng bahay."
Nakapikit ako habang pinapakinggan ang mga sinasabi ni Mateo.
Pagkatapos kong mabasa kanina ni Anastasha ay agad akong naligo at kumain; inayos ang aking kama at muling nahiga.
Nang maghapon ay dumating si Mateo. Narinig ko pa lamang na kausap niya si ina ay pumikit na ako para magkunwaring tulog.
Buong akala ko'y hindi na siya tutuloy dito kapag nakita niya akong tulog, pero ayan, nandito pa rin siya at pilit akong kinakausap.
"Ang hirap mo ring intindihin eh noh."
Muntik na akong mapagalaw nang maramdaman nanaman ang kamay niya sa mukha ko nang muli niyang hinawi ang buhok na nagtatakip dito.
"Pano ba naman kasi, ayaw mo namang sabihin kung ano ang iyong problema."
Kung gano'n lang sana kadaling sabihin Mateo.
"Dahil ba kay Anastash
