Nang makapag-isip-isip ako sa ilog Tebes ay dumiretso agad ako sa paraiso ng kweba.
Maraming tanong ang nabuo sa aking isipan at kanina lang napag-isip-isip ko na talagang tama si ina. Wala dapat akong sinasayang na oras kaya kung may tanong ako, pwes aalamin ko ang sagot.
"Isabella sa wakas ay naparito ka na."
Napatingin ako sa direksyon ng boses at iyon nga siya, kalalabas lang sa madilim na kweba.
Mabuti at hindi ako nabigo at nagpunta nga siya rito. Marahil ay tapos na silang maglandian ni Anastasha kaya ganoon.
Buti nalang talaga at tama ang isip ko na paparito siya, dahil pagod na akong mag-isip at nais kong malaman kung bakit sobrang interesado ni Kriselda sa Cayetana, at kung totoo ba ang pinapakita niya sa aking kagandahang loob o bahagi rin ito ng pakikipagplastikan nila.
