บทนำ 1
“แม่จ๋า ข้างบ้านเราใครจะมาอยู่เหรอคะ เห็นมีคนมาตกแต่งบ้านหลังนั้นนานแล้ว” แป้งร่ำสวมกอดอร แม่คนสวยของแป้งร่ำเสมอมา เธออาศัยอยู่กับมารดาแค่สองคน พ่อเสียตั้งแต่เธอยังหกขวบ อรเลี้ยงเธอเพียงลำพังและยืนยันอย่างเด็ดขาดว่าไม่ต้องการหาสามีใหม่ เพราะไม่ต้องการให้แป้งร่ำมีพ่อเลี้ยง
แป้งร่ำเพิ่งจบมัธยมหกมาหมาด ๆ เธอไม่อยากจะเรียนต่อปริญญาตรีเพราะไม่อยากให้อรลำบาก แค่แม่คนเดียวส่งเสียเธอเรียนแค่มัธยมก็ลำบากสายตัวแทบขาด พอเรียนจบก็มีแต่พวกเฒ่าหัวงู หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ต่างพากันมาเที่ยวขายขนมจีบให้เธอ แต่ก็ไม่มีใครถูกใจเธอสักคน
หญิงสาวแก่นแก้วพอควร เธอมันยายจอมแสบประจำห้อง แต่รูปร่างหน้าตากลับถูกใจใครหลายคน ใบหน้ารูปไข่ แก้มแดง ผมตรงสลวย ตัวเล็กสูงแค่ร้อยห้าสิบเจ็ดเท่านั้น
“อ้อ ได้ยินว่าเป็นนักธุรกิจน่ะจ้ะ อีกหน่อยก็จะมาเป็นเพื่อนบ้านเราแล้วนะ แป้งน่ะอย่าซนก็แล้วกัน” อรยิ้ม คลายมือแม่ตัวแสบ เธอกำลังทำแกงเขียวหวาน
“ดูท่าคงจะรวยน่าดู”
“ก็ต้องรวยอยู่แล้ว เอ่อถ้าเขามาอยู่ที่นี่เดี๋ยวแม่จะฝากงานเราให้เอาไหม” อรพอจะรู้มาว่าเพื่อนข้างบ้านใจดีพอควร แล้วฝากฝังให้ยายตัวแสบทำความสะอาดบ้านคงดีไม่น้อย
“ไม่เอาอะ คงแก่มาก”
ฝ่ามือของอรตีลงไปที่แขนของแป้งร่ำแรง ๆทีหนึ่ง
“โอ้ย...แม่เจ็บนะ”
“เราจะว่าคนอื่นแก่แบบนั้นได้ยังไง เสียมารยาทหมด” อรดุบุตรสาวที่กำลังทำปากยื่น ถึงแป้งร่ำจะซนแต่ก็ไม่ใช่เด็กดื้อ เชื่อฟังคำสั่งสอนของเธอ แต่เธอก็ไม่ไว้ใจอยู่ดีเพราะยายแป้งร่ำมักจะอยากรู้อยากเห็นเรื่องไม่เป็นเรื่องอยู่เสมอ
“ก็แม่บอกว่าเป็นนักธุรกิจ ก็ต้องแก่มากแน่ ๆ” แป้งร่ำพูดอย่างขบคิด
“แม่ได้ยินว่าอายุสี่สิบแล้วนะ” อรบอก
“โห่ แบบนั้นก็อายุน้อยกว่าแม่แค่ปีเดียวเอง” หญิงสาวอ้าปากค้างเป็นรูปตัวโออย่างอึ้ง ๆ ในหัวก็จินตนาการภาพชายวัยสี่สิบ หนวดเคราสีขาวใส่แว่น เหมือนชีเปลือย แค่คิดหญิงสาวก็สยองแล้ว
“จ้า แม่คนเก่ง”
อรหัวเราะเบา ๆ มองลูกสาวด้วยความเอ็นดู