RESILIENT INAMORATA

Chapter 1

-Christine's POV-

NAALIMPUNGATAN ako sa tunog ng bumubukas na pinto. Nakita ko ang isang babaeng kalalabas lang sa kuwarto ni Markuz. Nakasuot siya ng nighties na kulay puti. Kasunod na lumabas si Markuz na hubad ang pang-itaas na bahagi ng katawan.

"What are you doing here?" he asked the lady and I can sense his anger.

"I'm here because of what happened last night between us. Aren't you remember that, babe?" Tinitigan siya nito ng matalim.

"Leave." Mariin nitong utos sa babae.

"Why?"

"Because I don't want to see you again. I'm done with you. So get out! Bago pa kita makaladkad palabas." Maluha-luhang naglakad palabas ng condo na ito ang babae.

Kami na lang ulit ni Markuz ang naiwan. Agad akong nag-iwas ng tingin at napayuko nang tumingin siya sa akin. Para akong hinihigop ng mga iyon sa tuwing tititig ako roon. Nagising ako sa reyalidad nang maramdaman kong bahagyang lumubog ang malambot na kutson ng sofabed, sanhi ng pag-upo niya sa tabi ko. Dahil sa lalim ng iniisip ko, hindi ko na namalayan na nakalapit na siya sa akin.

"Cook breakfast," he command like he's the boss and I'm just his maid.

"Ayoko nga. Hindi mo ako katulong kaya hindi ko gagawin iyon." Ang kapal ng mukha niya para mag-utos.

Mas inilapit niya ang mukha sa akin kaya naman dumistansya ako ng bahagya. Para kasing mahahalikan na niya ako. Iyong puso ko bumibilis na naman ang pagtibok. Bakit ba ganito na lang palagi ang nararamdaman ko sa tuwing malapit siya?

"Yes, you're not my maid but you're my fiancée. This is your role as my future wife. Obligasyon mo na alagaan at pagsilbihan ako."

Hindi ako nakaimik sa sinabi niya. All he said earlier was right. He is my fiancè. Before, I'm just a typical school nerd, until he came and my life has change just because of the thing they called, arrange marriage.

Mag-iisang taon na kaming nagsasama sa iisang bubong ni Markuz. Nag-aaral kami sa iisang University. Kilala ko na siya noon dahil sikat na sikat siya sa school dahil sa pagiging magaling na team captain at gwapo. Simple at tahimik lang naman ang buhay ko. Hanggang sa dumating iyong araw na ipinakilala siya ng magulang ko sa akin. Sabi nila kailangan daw naming magpakasal.

After the day that our parents fixed this arrange marriage, they decided that I and Markuz should live under the same roof. Kaya heto ako ngayon sa condo-unit niya at nakikitira. I'm just nineteen years old! Too young for that. Nasa second floor nitong unit ang kuwarto niya. Sa labas ng kuwarto niya ay minnie sala kung saan makikita ang sofabed. Ang sofabed kung saan ako natutulog. Para lang akong bantay sa labas ng kuwarto niya.

Kaya naman sa tuwing magdadala siya rito ng mga babaeng i-kakama niya ay nakikita ko. I saw everything. But I act like everything is okay. Kahit ang totoo'y nasasaktan na ako. I hate Markuz before. But now I love him. Actually before, I didn't expect that I will fall for him. Ni minsan hindi ko naisip na mahuhulog ako sa lalakeng katulad niya. Ang unfair lang dahil hindi pareho ang nararamdaman namin sa isa't isa.

Marahil ay may nakita lang akong isang bagay sa kanya na hindi nakikita ng iba. Isang bagay na nagsasabing mahal ko na siya. Sabi nga diba, ang love raw hindi naman iyan nakikita't nahahawakan. Nararamdaman na lang iyan. Only I know is... I love Markuz. I love his imperfections.

"Hey!" Napakurap-kurap ako. Nawala na naman ako sa totoong mundo dahil sa kaiisip sa mga bagay-bagay.

Hindi na ako umimik pa. Tumayo na lang ako't bumaba sa kusina upang ipaghanda siya ng umagahan.

All my life, I didn't expect that I will be on this kind of situation. That I'll live in a house with someone I love who can't love me back. Ang malas ko lang dahil sa aming dalawa ako lang ang nabiktima ng tinatawag na "pag-ibig".

Sa loob ng ilang buwang pagsasama namin sa iisang bubong itinrato niya ako na parang isa lamang housemate. Edi sana sumali na lang ako sa Pinoy Big Brother kung ganito lang din naman pala. Halos gabi-gabi siyang nag-uuwi rito ng babae. They having s*x anytime and anywhere they want. In the bedroom, in the bathroom, in the sofa, on the table. They did it even I saw them. But I act like everything is okay. Kahit na ang totoo'y nasasaktan na ako.

Seeing your loveones making love with other girl was really hurt. Sakit na tila unti-unting pumapatay sa akin. Malas ko lang na nahulog ang loob ko sa kanya. Mali talagang magmahal ng taong hindi ka kayang mahalin pabalik. Hindi ko ginustong mapunta sa sitwasyon na ito. Basta isang umaga nagising na lang ako na nahulog na... at hindi na makaahon.

"TIN-TIN!" Napahinto ako sa paglalakad at napalingon sa tumawag sa akin.

Nakita ko si Frans, ang bakla kong kaklase. Kasama niya rin sina Jacqueline at Hanna. Agad silang lumapit sa akin.

"Bakit?" tanong ko.

"Saan ka pupunta?"

"Sa library. Bakit ba?"

"Basta sumama ka sa amin." Walang pasabi nila akong hinikit sa kung saan.

"Saan ba kasi tayo pupunta?"

"Basta. Sumama ka na lang sa amin. Palagi ka na lang kasing mag-isa."

Napapayag naman nila akong sumama sa kanila. Isa pa tatambay lang naman ako sa library. Sa paglalakad namin ay nadaanan namin si Markuz. Naramdaman ko agad ang pagsikip ng dibdib ko nang makita ko siyang may kasamang ibang babae. Nasa isang sulok sila't naghahalikan. Tumingin lang siya sa akin saglit at ipinagpatuloy ang ginagawa niya. Pinigilan ko ang pagpatak ng luha ko. Manhid na nga yata ako para matitigan ko ng matagal ang ginagawa nila.

"Ang landi talaga." Narinig kong sambit ni Jacqueline.

"Grabe makalaplap si ate ghorl. Akala mo kuhol. Harot ng asawa mo sis."

"

Hayaan na natin sila. May araw din ang lalakeng iyan. Halika na Tin-tin." Hinatak na nila ako sa kung saan.

Pumasok kami sa isang bakanteng klasrum at naupo sa mga silya na nandito.

"Girl, okay ka lang?"

"Okay lang ako." Malungkot kong tugon.

"Hanggang kailan ka ba aarte na okay ka lang? Hanggang kailan ka magsisinungaling sa tunay mong nararamdaman? Kahit hindi mo sabihin alam namin na nasasaktan ka." Sermon sa akin ni Frans.

"Napakababaero talaga ng Markuz na 'yan. May fiancée na lumalandi pa." Sabat naman ni Jacqueline.

"Okay lang. Hindi ko naman siya masisisi eh. Kapwa namin hindi ginustong maipagkasundo. Saka ganyan na talaga siya simula't simula pa lang."

Even if it's too hard for me to accept his bad side, that he'll make out with different girls—I will! Because that's the right thing to do for now. To accept the situation.

"Pero sumusobra na kasi ang lalakeng iyan. May fiancée na lumalandi pa. Eh halos lahat yata ng kaibigan ko pinaglaruan na niya. Una itong si Hanna, pangalawa si Ayesha, tapos ikaw. Aba! Sumusobra na ang lalakeng iyan."

"Matanong nga kita girl, mahal mo ba si Markuz? Iyong totoo." Marahan akong tumatango.

"Kahit ano naman ang gawin ko hindi pa rin niya ako magugustuhan. Ang panget ko naman kasi."

"Huy! Hindi ka panget 'no."

"Sinasabi mo lang iyan Jacqueline para hindi ako masaktan."

"Sa tingin ko kailangan mo lang mag-ayos ng konti." Sabat ni Hanna na kanina pa tahimik.

"Good idea! Tama, kailangan mo ng make-over. Maganda ka naman. Hindi ka lang nag-aayos. Itinatago mo ang ganda mo d'yan sa salamin mo."

"Eh kontento na kasi ako sa hitsura ko. At saka ayaw ko na napapansin ako ng maraming tao."

"Ano ka ba, sis. Kailangan mo ring mag-ayos. Sayang ang ganda mo kung itatago mo lang diyan sa malaki mong salamin. May program mamayang hapun diba? At pinagsusuot ang lahat ng estudyante ng unipormeng nakabatay sa kurso nila tama? Kaya halika na girl aayusan ka namin para sa program."

"Ayoko."

"Hindi pwede. Huwag ka ng umarte. Gagawin ka naming pinakamagandang nurse. Tara na!"

Hinatak na nila ako palabas. Pagkatapos ay dinala sa salon nina Hanna at doon isinagawa ang plano. Oras na nga ba para baguhin ko ang sarili ko? Sa tingin ko tama naman sila. Ang tanong... may igaganda pa nga kaya ako?

-Markuz's POV-

Halos isang taon na rin kaming nagsasama ni Christinerd sa iisang bubong. Nothing changed between the two of us. We are still like dog and cat, hindi magkasundo. Hindi ko nga alam kung paano ko natagalan ang babaeng iyon. Kapag inaaway ko siya lumalabas ang pagiging amazona niya. I didn't expect that she has that kind of attitude. She's a weak nerd that can turn to an amazona dangerous one when she's mad.

Pero kahit ganoon, panget pa rin siya. She's always in her manang style outfit and her big eyeglasses. Ito na ba talaga ang karma sa mga ginawa kong kalokohan? Sa pambabae ko? I know I made a lot of girls cried. But marrying a nerd woman? This is so unfair!

At dahil huling araw na ng pasukan walang klase. Nakatambay kaming lima rito sa cafeteria namin na 'di naman masarap ang pagkain. Ako si Azell, si Harold, si Joshua, at pati na rin si Arthur. Nalaman ko na magpinsan pala sina Arthur at Christinerd. Kaya pala kausap siya nito noon sa library. Ang liit lang talaga ng mundo. Kami lang lima ang nandito.

We are wearing an office suit. All students here are wearing a uniform that depends on their course. Panigurado nakapang-nurse iyong si Christinerd. Natatawa ako sa tuwing maiisip ko ang magiging hitsura niya. Panigurado siya na ang pinakanakakatakot na nurse na makikita mo sa balat ng niyog. Oo niyog. Wala namang balat ang lupa ah.

Panay lang ang kuwentuhan at tawanan namin. Ngunit natigil kami nang pumasok sina Frans at Jacqueline at aba may kasama pang chikababe. She's wearing a nurse outfit. Halatang kakarebond lang niya. May light make-up at lipstick. Ang ganda rin ng mga mata niya. It's color grey, maybe she's wearing a contact lens. Pero hindi naman iyong mukha niya ang issue rito... kundi iyong katawan niya.

She looks hot and sexy in her fitted nurse outfit. Mula sa mala anghel at kaakit-akit niyang mukha ay bumaba ang mata ko sa dibdib niya. Pababa sa maliit niyang bewang at malapad niyang balakang. That sexy butt and attractive thighs of her. Bakit ngayon ko lang siya napansin? Is she a transfer student?

"Oh Markuz bakit natulala ka na?" Untag sa akin ni Frans. Nagtawanan naman silang lahat nang mapansin nilang tulala ako roon sa babae.

You cannot blame me. She's damn beautiful and attractive. Natural lang naman na matulala ako sa Diyosang nasa harapan ko. Napailing-iling na lang ako sa kanila. At syempre oras na para pormahan ang babaeng ito. Tumayo ako at naglakad palapit dito. Nakayuko lang siya at mukhang nahihiya. I really love the innocent face of her.

"Hi Miss." Tinapunan niya lang ako ng tingin at pagkatapos pinaglaruan niya na ang mga daliri niya. And then she bit her lower lip. Oh! Fvck! She's innocent. I know she bit her lips because she's shy. But does she's know that bitting her lips is like she's seducing me.

"You're beautiful. Are you a transfer student here?" She didn't answer. "I guess you're a transferee. So welcome to the University. By the way I'm Markuz Hernandez, my lady." Nag-bow pa na parang isang prinsepe. "And you are?" Ilang segundo bago siya nakasagot.

"I'm Christine Hyrene Delveña." Pakiramdam ko'y binuhusan ako ng malamig na tubig matapos kong marinig ang sinabi niya.

"N-Nagbibiro ka ba?" Nilingon ko ang mga kasama ko. Lahat sila natatawa sa akin. "Joke ba ito?" tanong ko sa kanila.

"Nope." Tipid na sagot ni Jacqueline.

"Hindi nga?"

"Siya nga iyan!" Sabay-sabay nilang sambit na talaga namang ikinagulat ko.

Muli kong ibinalik ang atensiyon ko sa babaeng nasa harap ko. Walang emosyon siyang nakatitig sa akin.

"Ikaw ba talaga iyan?" Tumaas ang isang kilay niya.

"Sino pa ba sa akala mo? Yes, I am. I am Christine Hyrene Delveña. The girl you called Christinerd. The one you always bully and called Pangerd." Hindi ako makaimik. Para akong napipi at hindi makapagsalita. moment. "I didn't expect na matutulala ka sa akin ng ganyan." She waved her right hand in my front.

Napakurap-kurap pa ako. I cleared my throat and stood straight.

"Okay. Sabi ko nga ikaw iyan. Alis muna ako mga 'tol. Bibili lang ako ng tubig."

Iniwan ko sila at bumili ako ng tubig. Pagkatapos ay nagtungo ako sa CR ng mga lalake. Humarap ako sa lababo at naghilamos. Pinagmasdan ko ang sarili kong repleksiyon sa salamin.

H

indi ko inakalang gaganda siya ng ganon. Siya ba talaga iyon? She's a Goddess. She's damn hot and beautiful. This is really unbelievable.

Bakit ang ganda mo Christinerd?

Why so hot pangerd?

NAGISING ako dahil sa sikat ng araw na tumama sa mukha ko. Pagkabangon ko ay kaagad akong humarap sa salamin. Napamura pa ako nang makita ko ang aking napakagwapong kabuuan.

"Bakit ang gwapo ko? This is too much. Mom, Dad, you're the best in baby making. You made a perfect one. And that's the one in this mirror." Itunuro ko ang aking sariling repleksyon at napailing-iling pa ako. Pumasok ako sa banyo at nag-shower. Matapos maligo ay nagsuot ako ng short at tshirt. Wala namang pasok ngayon.

Pagkalabas ko ng pinto ng aking kuwarto ay saktong labas naman ni Christinerd mula sa banyo. Halatang katatapos niya lang maligo dahil nakabalot pa ang katawan niya ng puting tuwalya. Hindi niya agad ako napansin kaya napasadahan ko pa siya ng tingin. I looked her from head to toe. Napalunok ako ng laway nang yumuko siya para suotin ang tsinelas niya. I saw her cleveage. Ngayon ko lang nalaman na may dibdib din pala ang babaeng ito.

Bumaba ang tingin ko sa mga hita niya. That white and smooth thighs that I think is nice to touch. All what happened last week flashed on my mind. That sexy body of her and her attractive angelic face. I can feel the heat that building up inside my body. Hindi ko lubos akalain na makakaramdam ako ng ganito sa kanya. Agad akong nag-iwas ng tingin nang lumingon siya sa akin.

Dali-dali akong bumaba at nagtungo sa kusina para uminom ng tubig. Fvck! What's happening to me?

—Azureriel