บทนำ

1150 Words

มาเฟียคลั่งรัก บทนำ แชะ! แชะ! แชะ! เสียงรัวชัตเตอร์ดังกระหน่ำ แสงแฟลตจากกล้องราคาแพงกำลังหันเข้าหน้า หญิงสาวที่เพิ่งเดินลงจากรถลีนมูซีนคันหรู ด้วยชุดเดรสยาวเปิดแผ่นหลังทั้งแผ่น ก่อนจะยกมือขึ้นโบกไปมาทักทายแฟนคลับ เธอมีนามว่า คริสตัล หญิงสาวที่มีใบหน้าสวยงามราวกับออกมาจากนวนิยายยังไงยังงั้น “น้องคริส กล้องนี้หน่อยค่ะ” “กล้องนี้ด้วยค่ะ” “กล้องซ้ายหน่อยครับ” เสียงนักข่าวหลายสำนักร้องเรียกเธอ เพื่อที่จะนำภาพที่สวยที่สุดไปลงข่าวของนางแบบสาว เพราะด้วยกระแสของเธอในตอนนี้ กำลังมาแรงสุดๆ “น้องคริสต้องเข้างานแล้วนะคะ ขอตัวก่อนนะคะ “เสียงพี่พักพิง เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าของนางแบบสาวเริ่มที่จะไม่ไหวแล้ว จึงเลือกที่จะพาเธอเลี่ยงออกมาจากตรงนั้น ผ่านไปสักพัก..... “ไหวไหมคริส อีกสองชั่วโมงงานก็จบแล้ว “ผู้จัดการสาวเอ่ยถามขึ้น เมื่อเห็นนางแบบสาวยกมือขึ้นมากุมขมับอยู่บ่อยครั้งเลยอดที่จะเป็นห่วงไม่ได้ “คริสโอเค แต่ว่าตอนกลับ คริสขอกลับทางด้านหลังโรงแรมได้ไหมคะ คริสรู้สึกเหนื่อยๆ แล้วก็ปวดหัวมากๆ “คริสเอ่ยขึ้นก่อนจะมองหาลู่ทางต่างๆ เพื่อที่จะหลบหลีกเหล่าบรรดานักข่าวที่รอสัมภาษณ์เธอ “ได้สิ งั้นเดี๋ยวพี่ไปถามการ์ดก่อนนะ ว่าพอจะมีทางไหนที่พอจะออกไปได้บ้าง “ผู้จัดการสาวตอบรับคำขอทันที เนื่องจากวันนี้คริสต้องวิ่งถึงสามงาน เลยทำให้เธอต้องเหนื่อยกว่าปกติ การที่เธอต้องวิ่งงานพร้อมกันแบบนี้ เป็นเพราะว่าบ้านของเธอนั้นต้องใช้เงินจำนวนมาก เพราะว่าแม่เธอต้องเข้ารับการผ่าตัดสมองโดยด่วน “ไม่เป็นไรค่ะพี่พิง เดี๋ยวเราค่อยไปพร้อมกัน คริสไม่อยากอยู่คนเดียว “คริสเอ่ยขึ้นตามภาษาของคนที่ขี้กลัว ถึงเธอจะเป็นถึงนางแบบชื่อดัง แต่เธอก็เพิ่งมาโด่งดังได้ไม่นาน คริสตัลจะมีอาการแพนิกทุกครั้งเมื่ออยู่ในที่คนเยอะๆ เธอจะรู้สึกกลัว และสูญเสียการควบคุมตัวเอง จึงต้องมีผู้จัดการสาวอยู่ใกล้เธอตลอดเวลา หลังจากที่ได้รับการรักษาอาการของเธอก็ค่อนข้างดีขึ้นมากแล้ว อยู่ในที่คนเยอะๆ ได้บ้างแต่ก็ยังคงตกใจได้ง่ายอยู่ดี แปะๆๆๆๆ !!! เสียงปรบมือของเหล่าเซเลปดาราดังขึ้น เมื่องานแฟชั่นโชว์ของสินค้าแบรนด์ดังจบลง คริสตัลจึงขอตัวกลับทันที เนื่องจากร่างกายของเธอในตอนนี้แทบจะทรงตัวไม่ได้แล้ว หลังจากเอ่ยถามการ์ดแถวนั้นก็ได้ทราบมาว่า ทางข้างหลังของโรงแรม มีลิฟต์ที่ใช้สำหรับใช้ออกทางด้านหลัง หากแต่ว่าไม่เคยมีใครกล้าใช้มัน เป็นเพราะว่ามันคือลิฟต์ส่วนตัวของผู้บริหารชั้นสูงของโรงแรมนี้ หาแต่ว่านางแบบสาวได้สนใจไม่ เธอเดินตรงดิ่งไปที่ลิฟต์นั่นทันที ตอนนี้ก็ดึกมากแล้วผู้บริหารคงยังยุ่งกับงานแฟชั่นโชว์คงไม่มาตอนที่เธอกำลังใช้ลิฟต์อยู่ ติ่ง! (เสียงลิฟต์ดังขึ้นก่อนประตูจะค่อยๆ เปิดออก) “ไปกัน “คริสตัลเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นผู้จัดการของเธอยังยืนนิ่งไม่ไหว ติ่ง! “คริสไปเถอะ เดี๋ยวพี่ไปรับหน้านักข่าวเอง พี่ไม่อยากให้เราถูกมองไม่ดี” “ขอโทษนะคะ ที่ทำให้พี่ต้องเหนื่อยตลอดเลย” “พี่โอเคเสมอ เธอก็เหมือนน้องสาวแท้ๆ ของพี่” พรืบบบบบ!! คนตัวเล็กก้าวเข้าไปในลิฟต์ทันที ก่อนจะโบกมือลาผู้จัดการส่วนตัว ติ่งงง!! เสียงประตูลิฟต์เปิดออกในชั้นที่ 3 โดยที่ยังไม่ถึงชั้นเป้าหมายของเธอ ใจของหญิงสาวกระตุกวูบทันที ก่อนที่ประตูลิฟต์จะค่อยๆ เลื่อนออก และมีผู้ชายใส่ชุดสูทสีดำประมาณห้าหกคน ดูจากคนตรงหน้าแล้ว ผู้ชายอีกห้าคนด้านหลัง ไม่น่าจะเป็นเพื่อนกันได้ มองยังไง ก็เหมือนเจ้านายกับลูกน้องมากกว่า “ไม่มีใครบอกเธอเหรอ ว่าลิฟต์นี้มันสำหรับ ผู้บริหาร... ใจของหญิงสาวกระตุกวูบทันที เมื่อรับรู้ว่าคนตรงหน้าของเธอคือ ผู้บริหารของโรงแรมแห่งนี้ “ขะ..ขอโทษค่ะ ฉันแค่ไม่อยากให้นักข่าวสัมภาษณ์ เลยเลือกที่จะใช้ลิฟต์นี้ “คริสตัลเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นเครือผู้ชายตรงหน้าของเธอ เขาดูน่ากลัวเอามากๆ “ใครอนุญาตให้เธอใช้ เธอจะหนีใคร นั่นมันปัญหาของเธอ ถ้ากลัวนักข่าวนัก เธอจะมาเป็นดาราทำไมตั้งแต่แรก “พรืบบบ!! หญิงสาวค่อยๆ แหงนหน้ามองคนตรงหน้า ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงได้ใจแคบขนาดนี้ เธอแค่ขอใช้ลิฟต์ไม่ถึงห้านาที แต่เขากลับพ่นคำร้ายกาจออกมาไม่หยุด “ฉันขอโทษที่เข้ามาใช้ลิฟต์ของคุณโดยที่ไม่ได้รับอนุญาต ถ้ามีโอกาสฉันจะตอบแทนคุณ แต่ตอนนี้ ฉันขอลงไปฉันจีก่อนได้ไหม? อ่อแล้วอีกอย่างนะคะ ฉันเป็นนางแบบ ไม่ใช่ดารา!! หญิงสาวเอ่ยขึ้น ก่อนจะปิดประตูลิฟต์ทันที ทิ้งให้มาเฟียหนุ่มยืนขบกรามแน่น แทบไม่เคยมีใครหน้าไหนกล้าทำกับเขาแบบนี้ ถือว่าเธอคนนี้ท้าทายอำนาจของเขาเอามากๆ “ให้จัดการเลยไหมครับนาย “เสียงลูกน้องคนสนิทเอ่ยถามเจ้านายของเขาขึ้น “ไม่ต้อง เดี๋ยวกูจัดการเอง “ลูกน้องทั้งห้าต่างยืนงงกับท่าทีของผู้เป็นนาย ถ้าว่ามีใครมาเสียมารยาทกับเขาแบบนี้ เจ้านายของเขา คงส่งคนตามไปจัดการแล้ว แต่กับหญิงสาวคนนี้ นายเขากลับจะจัดการเสียเอง หลังจากที่ลิฟต์เปิดประตูออกมาถึงชั้นจอดรถ หญิงสาวก็ฟาดมือลงไปที่พวงมาลัยรถทันที " บ้าชะมัด!! กล้าดียังไงมาว่าฉัน อย่าได้พบเจอกันอีกเลย ไอ้คนใจแคบ " หญิงสาวยังคงหัวเสียกับคำพูดร้ายกาจของคนที่เพิ่งพบเจอเมื่อสักครู่นี้ ปึง!ปึง!ปึง! เสียงเคาะกระจกรถดังขึ้น ก่อนที่เธอจะค่อยๆ เลื่อนกระจกรถลง แต่ก็ต้องตกใจ กับใบหน้าของบุคคลคนภายนอกรถที่ก้มลงมา " ที่บอกจะตอบแทนฉัน เธอจำมันไว้ให้ดีล่ะ เพราะฉันจะให้เธอได้ตอบแทนฉันอย่างสาสมกับที่เธอกล้ามาอวดดีกับฉันเลยละ" เรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องแรกที่ไรท์เริ่มเขียน ภาษาและเนื้อหาอาจจะยังไม่ค่อยโอเคเท่าที่ควร ยังไงก็ฝากด้วยนะคะ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more