บทที่ 21 คิดถึง
แสงแดดสาดส่องผ่านม่านบังแดดที่ปิดไม่สนิทเข้ามาแยงใบหน้าสวยที่นอนหลับตาพริ้ม ที่ตอนนี้เริ่มรำคาญแสงแดดที่ส่องเข้ามา หญิงสาวร่างบางเริ่มขยับตัวตื่น ทันทีที่ขยับตัว เธอรับรู้ได้ถึงความเจ็บปวดไปทั้งตัว
ติน่าพยุงตัวเองลุกขึ้นทันทีสายตาก็มองหาคนนอนข้าง มันว่างเปล่ามีเธอเพียงคนเดียวที่อยู่ในห้อง พร้อมเสื้อผ้าที่ตกเกลื่อนพื้น สายตาพลันมองเห็นกระดาษที่มีตัวหนังสือเขียนเอาไว้วางอยู่บนโต๊ะข้างหัวเตียงนอน มือเล็กเอื้อมไปหยิบกระดาษสีขาวแผ่นนั้นขึ้นมาอ่าน
(ผมมีธุระด่วน ต้องขอโทษที่ไม่ได้บอกลา ขอบคุณสำหรับเมื่อคืน ผมประทับใจเป็นอย่างมากแล้วเจอกันใหม่ครับ อินทรา)
ติน่ามองกระดาษใบหน้าเต็มเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้ม เมื่อคิดถึงเรื่องเมื่อคืน กว่าเขาจะให้เธอพักผ่อนก็เกือบรุ่งเช้า แค่คิดร่างกายของเธอก็ร้อนรุ่ม ความอยากดื่มด่ำกับรสสวาทของเขายังมิจาง เธอยังต้องการมันอีกครั้ง และหลายๆ ครั้ง
ติน่าล้ว
