Chapter 3
1400 Words
Chapter 3
Nihan
Sa titigan namin ni Ethan sa video call ay gusto ko siyang batukan. Kung sa akin lang ang laptop na gamit nila ay pinatay ko na ang video call. Dahil bigla kong naalala ang pang-iinis niya sa akin. Ang kanyang titig sa akin ay parang iyong mga nakaraang taon na nakalipas. Kanina ng una kong marinig ang kanyang boses ay nasasabik ako ngayon naiinis ako ng walang dahilan.
Biglang tumunog ang cellphone ko sa loob ng bulsa ko. Nagpaalam ako kila Mommy na aakyat. Agad naman sila sumang-ayon dahil narinig din nila na tumunog ang cellphone ko. Tiningnan ko ulit si Ethan sa video call. Ang kanyang mga mata ay sa mga kapatid ko kinausap niya mga ito. Masaya niyang kinausap mga kapatid ko.
"Feeling guapo," sabi ng isip ko at mabilis akong umakyat sa hagdan patungo sa aking kwarto.
Dinayal ko ang number ni Pamela. Hindi ko na sagot kanina dahil parang estatwa ang mata ko na nakikipag titigan kanina kay Ethan. Kahit hello man lang ay hindi niya ako sinabihan.
"Akala mo kung sinong gwapo," kausap ko ang sarili.
"Hello! What's happened to you ako ba ang kausap mo?" tanong ni Pamela sa akin. Nakalimutan ko na dinayal ko pala ang number ng best friend ko na si Pamela.
"Hi Pam, sorry may kurimaw lang kasi akong nakita kanina," mahinang sabi ko sa kaibigan ko sa kabilang linya.
"What? May kurimaw kapa d'yan na nalalaman. And kurimaw, what does it mean?" may halong pagtataka na tanong sa akin ni Pamela.
"Never mind, Pam. Kahit sabihin ko hindi mo rin maintindihan. Me too I don't know what is it." Wika ko sa kan'ya at isip ko ay ang mukha ni Ethan kanina. Limang taon ngayon ko lang siya nakita ulit at sa video call pa, umiling-iling lang ako.
"Okay fine, are you free now? Kung wala kang ginagawa labas tayo. Gala tayo cinema or kahit saan." Excited na sabi sa akin ng Pamela sa linya.
"Why not!" malakas na pag-sagot ko sa kabilang linya.
"Nihan naman mababasag na ang tenga ko sa lakas ng boses mo." Mas lalo kung nilakasan ang boses ko and she cut the line sa inis sa akin.
Pagkatapos namin mag-usap ay nagbihis din ako agad. I put light makeup on my face and peach lipstick.
"Perfect," sabi ko sa sarili ko sa harap ng salamin. I wore skinny jeans and underneath white spaghetti straps with a blue blazer on top and my favorite two inches heels made in Italy. That my mom bought when she went to Spain last month. Simple outfit but it was sexy and elegant.
Ilang sandali ay lumabas ako sa aking kwarto. Nasa hagdanan palang ako ay narinig ko na ang boses ng kaibigan ko na si Pamela. Parang jet plane ang bilis na makarating sa mansyon. I'm sure ng tawagan niya ako ay nasa harap na ito ng mansyon namin. Mabilis akong bumaba dahil kung anu-ano naman ang idadal ni Navi sa kan'ya. Baka inuhan naman niya akong sabihin sa kaibigan ko ang mga regalo sa akin ni Mommy at Daddy.
"Hey! Dahan-dahan!" sigaw ni Pamela ang mga mata ay sa akin.
"Bruha, ang bilis mo naman. Para kang jet plane na lumanding dito sa mansyon." Pilyong sabi ko sa kan'ya at kinurot ang tagiliran ko.
"Why you didn't tell me na may new car kana? Sana all may BMW i8 roadster sport car," nakangiting bulong sa akin ni Pamela.
"Sasabihin ko naman sa'yo, kaso naunahan na ako ni Navi at saka kaninang umaga lang yan binigay ni Mommy." Saad ko sa kaibigan ko.
"So let's ride," she said.
"Nope, until I'm not yet on the right age hindi ko pa yan magagamit kaya sorry ka," ngumuso siya sa akin.
"Pamela is one year older than me. Siya ang naging matalik kong kaibigan. His father is a senator of the Philippines. Nobody knows he's a daughter of a politician in the University. Dahil ayaw niyang ipaalam maliban sa akin at sa iba pa namin na mga kaibigan.
Maya-maya ay niyaya ko na siyang umalis. Nagpaalam kami kay Mommy na nakaupo sa gilid ng swimming pool. Nginitian lang kami ni Mommy.
Nang nasa loob na kami ng sasakyan ni Pamela. My cell phone rang. I checked on it and there is one message. Just hi on the screen. Unregistered number not the Philippines number. I don't care who is. Hinayaan ko nalang at binalik ko sa shoulder bag ko ang cellphone ko hindi rin ako nag-reply sa hi na message.
Hindi ko namalayan ay nasa parking area na pala kami ni Pamela. Mabilis talagang patakbuhin ni Pamela ang white Mercedes Benz niya. Sabay kaming lumabas ng sasakyan.
"Perfect day," she said.
"Really! Anong meron?" I asked her.
"Guess who is here right now?" she asked me and she winked her eye on me.
"Who?" I asked her back.
"Your number one ultimate crush, Dexter." Masayang sabi niya sa akin.
"How did you know he is here?" I asked her.
"'Diba car niya iyong black Hyundai?" kinikilig niyang sabi sa akin. I feel shocked.
"Are you okay?" she asked me.
I nodded to her. Pamela smiled at me. At that time I really didn't know what to do. Sino ba naman ang hindi kabahin kung ang crush ko ay nandito.
"Halika na sa loob," sabay hila ko sa kamay ni Pamela ng pumasok kami sa sikat na cafe. Minsan mga celebrities ang pumunta dito.
Pagpasok ko sa loob ng cafe namilog ang dalawang mata ko. Excited pa naman ako dahil ang crush ko ay same time na dito rin siya pero useless lang. I saw him na may ka-table. I think it's Veronica 'yon. Para akong naarawan na talong sa ilalim ng sinag ng araw ng makita kung may ka-date ang crush ko.
"Aray! malakas na sigaw ko, sa lakas pa naman ng palo ng kamay ni Pamela sa kamay ko.
"Girl, ang mata mo baka mahulog sa kakatitig mo d'yan sa kanilang dalawa. Halika ka nga at umupo muna tayo baka may mga gwapings dito na makilala natin. Kaya please ayusin mo ang awra ng angelic face mo para ka tuloy naging wicked." Sabi sa akin ng kaibigan ko habang ang mga mata ko ay kay Dexter.
"Nakaka-disappoint naman akala ko ay mag-isa lang si crush yun pala may ka-date." Padabog kung sabi kay Pamela at kinurot pa ng bruha ang ang braso.
"Upo!" matigas na utos ni Pamela sa akin at umupo rin ako agad.
Nang nakaupo na kaming dalawa ay nasagip ng mata ko ang isang makapal na magazine. Kinuha ko nabungaran ng mata ko ay si Ethan Santos ang photo cover ng magazine. Tiningnan kong mabuti ang ang kanyang kulay grey na mata niya.
"Ang gwapo ng kuya Ethan mo 'di ba?" mahinang tanong sa akin ng kaibigan ko.
"Yeah, este pangit kaya niya feeling gwapo kamo." Mabilis na sagot ko.
"Oh, kakasabi mo lang na gwapo Nihan don't deny. Kahit nahihirapan kang sabihin na gwapong-gwapo ang kuya mo I know you." Tinaasan ako ng kilay at sabay tawa sa akin.
"Shut up!" maarteng sigaw ko mas lalo akong inaasar ni Pamela. Nasa kamay ko pa rin ang magazine.
I'm sure na uuwi siya next month sa 18th birthday mo. Hindi iyon magpahuli sa debut mo," tumango lang ako sa mga sinasabi sa akin ni Pam.
"Kahit hindi siya uuwi matutuloy din naman ang party ko. Buti nga na hindi yun uuwi," mahinang sabi ko. Pero sa totoo gusto ko rin siya na umuwi.
"Oh! Talaga lang ah, Nihan. Akala mo napaniwala mo ako engot mo girl. Kung ayaw mo e 'di 'wag. Basta ako day and night I dream of him Nihan. How I wish na maka-sayaw ko siya next month iniisip ko na ngayon na mahawakan niya ang baywang ko ng isang super hot na lawyer Ethan Santos." Tiningnan ko lang ang kaibigan ko na nag-iimagine nasa ere na naman ang isip nito.
"Girls nga naman. Ano bang meron sa Ethan na maktol na'to na hinahabol ng mga babae?" sabi ng isip ko. Siniko ko ang kaibigan ko na parang timang na. Nakalimutan ko tuloy si Dexter. Dahil dito sa magazine na hawak ko.
"Good afternoon beautiful, what would you like to drink?" magalang nasabi sa'min ng waiter.
"Mango juice for me and two gingerbread cookies please." I said.
"Black coffee and one slice of vanilla cake," sabay kaming nagpapasalamat sa waiter.
- Writer
