จนเข้าสู่การแต่งงานปีที่หกของผู้เป็นบิดามารดา กลางปีนั้นฮูหยินเอกของนายอำเภอได้ตั้งครรภ์บุตรสาวคนแรก ยามนั้นคนทั้งจวนรู้สึกดีใจมาก แล้วหลังจากวันที่อวิ่นซงถิงถือกำเนิด ผู้คนในจวน โดยเฉพาะผู้เป็นบิดามารดาก็มักจะมาที่เรือนของนาง เพื่อคอยส่งมอบความรัก คอยประคบประหงม และคอยอยู่เฝ้าดูแลเอาใจใส่นางอย่างเต็มที่
อวิ่นซงถิงเอื้อมมือไปเด็ดกิ่งท้อ ก่อนจะยื่นไปให้บ่าวรับใช้ที่คอยเดินตามเงียบ ๆ อยู่ด้านหลัง ในอดีตอวิ่นเฟยหยวนมักจะเด็ดกิ่งท้อไปให้นางปักแจกันในห้องนอน แต่หลังจากที่อีกฝ่ายทำตัวเหินห่าง นางก็ไม่เคยได้รับกิ่งท้อจากบุรุษผู้นั้นอีกเลย
ในระหว่างที่เด็ด อวิ่นซงถิงก็นึกไปถึงเรื่องราวในวัยเด็กของพวกนาง...
อวิ่นซงถิงจำได้ว่า ตอนที่นางยังเล็กนาน ๆ ครั้งยามรับสำรับ นางจะได้เห็นเด็กชายตัวโตคนหนึ่งมาร่วมรับสำรับที่เรือนใหญ่พร้อมกับพวกนาง อีกฝ่ายมักจะก้มหน้าก้มตากินข้าวในชาม ผู้เป็นบิดามารดาเอ่ยถา
