Bölüm 6: Kağıt Alevler
Mavi'den gelen o bildirim sesi, suitin karanlığında bir silah sesi gibi patlamıştı. Suna'nın parmağı kolumdan anında çekildi, sanki elektrik çarpmıştı. Karanlıkta, onun yatağa doğru hızlı adımlarla uzaklaşan silüetini seçtim. Yatağa girip döndü, sırtını bana verdi. Aramızdaki o kırılgan, itiraf dolu an, bir anda buzu kırmak için attığımız taşın suya düşmesi gibi, yerini yeniden ve daha derin bir sessizliğe bırakmıştı.
Telefonumun ekranı hâlâ yanıyordu. Mavi'den bir mesaj: "Uyuyor musun? Rüyamda seni kaybettimi gördüm. Çok korktum. Sesini duymaya ihtiyacım var."
Her kelime, içimi bir kez daha bıçaklıyordu. Suna'nın "Bu lanet olası kıskançlık... bir yanılsama" sözleri kulağımdaydı. Ama Mavi'nin korkusu yanılsama değil, benim yarattığım bir gerçeklikti. Yatağa uzandı
