Ölüm sessizliği dubleks evin etrafında dolanırken Edremit, kaşlarını çatarak Yağız'a döndü. Kimseler yoktu. Evin ışıkları kapalı, karanlıkta yürümeye çabalıyorlardı. Elinde telefondan süzülen fener dışında bir şey yokken, "İnanmakta hata yapmış olabilir miyiz," diye söylendi, hâlâ aklında bir kaç soru vardı. "Akkız.. bize yalan söylemiyor olsa bile onun zihni bizimle dolu. Yani biri bize çok yakın. Adımlarımızı tahmin ediyor."
En başından beri sorun buydu. Akkız'ın zihnini yöneten kişi onların yakınlarında olan ve hainliğini saklayan biriydi. "Sadece Deniz olamaz mı," diye sordu Yağız. Belindeki silahı çıkarmıştı kapıya yaklaşınca.
"Deniz.. Bu kadar bilgiye sahip miydi?" Edremit düşündü biraz. "Bazılarını bilmediğine yemin edebilirdim."
"Başkası diyorsun yani?"
Olumlu anlamda salla
