"Çok çok sene önceydi. Ben en başından beri engel olma-"
Lafını kesmesine neden olan şey içeriye hırsla giren kişiydi, kaşlarımı çatarak Afra'ya baktığım anda bunu bekler gibi koşarak bize doğru geldi.
"Yağız'ı benden çalamazsın sürtük!" Bağırışı oda içerisinde yankılandı. Delirmiş gibiydi.
Araya giren Kahta, ikimizin arasına duvar gibi girdiğinde derin derin nefesler almaya başladım korkuyla karışık. Kendimi koruyabileceğimi biliyordum ancak bu farklı bir şeydi, şuan yaralıydım. Yaralı olmakta benim kendime olan güvenimi zedelerken, "Kızım dur," diye seslenmelerini duymuştum Kahta'nın. Gözü dönmüş Afra, bana küfürler savuruyordu. İlk kez duyduğum küfürler zihnimde yer kaplamaya başladığında durması için bağırdım ona.
"Dur Afra!" Sesim güçlüydü benim aksime.
Kahta'nın seslenmeler
