Karanlık bastırdığında, daha yeni gelmiştik Sakarya'ya. Yolun bu kadar uzun olabileceğini bilmezken, Buğra sessizce araba kullanmıştı. Patika bir yola doğru girdiğimizde, "Nereye gidiyoruz," diye sordum, sabahtan beri sorularımı üzeri kapalı yanıt verip geçmişti. Bu haline fazlasıyla sinirlerim bozulurken neden bana söylemediğini anlamadım.
İkimiz aynı arabanın içerisindeydik. Bana güvenmekten başka çaresi yoktu. Üzerine bir de gizem kasmaya çalışıyordu. "Az kaldı."
Gözlerimi devirip elimi salladım sinirle. "Az kaldı diye diye Sakarya'ya geldik. Nerede Yağız!? Edremit.. nereye gittiler?"
Buğra yandan bir bakış atarak, "Kaynarca'ya," dedi sakince. "Tuzak."
Farkında olmasına sevindim. Bir an için bunun sadece benim farkında olduğumu bilerek üzülmek gelmişti. Neredeydi akılları!? Heme
