“วันนี้นางสั่งของหลายชิ้น เจ้าแน่ใจหรือว่าจะขนไปคนเดียวหมด”
“แม้จะหลายชิ้น แต่เป็นชิ้นเล็ก หากใส่ห่อผ้ามัดรวมกันคงจะพอไปได้ขอรับ”
“เช่นนี้ก็ระวังหน่อย แต่ละอันเป็นร้อยตำลึงเชียวนะ”
“ขอรับเถ้าแก่ เช่นนั้นข้าไปก่อนจะได้รีบกลับมา”
“อืม ไปเถอะ”
“เถ้าแก่ขอรับ ท่านว่าวันนี่เขาแปลกไปรึไม่”
“ไม่นะ ข้าก็เห็นเขาขยันเช่นนี้ เจ้าสงสัยอะไรรึอาหนิว”
“ก็ปกติหากต้องเอาของไปส่งที่หอนารีแดง เขาจะดูลำบากใจ แต่ครั้งนี้กลับไม่ทุกข์ไม่ร้อน”
“ไม่แน่ว่าอาหมิงอาจจะเบื่อเมียที่บ้าน แล้วอยากไปหาความสำราญก็ได้ ผู้ชายอย่างเราล้วนเบื่อง่ายฮาฮา”
“จริงดังที่เหลิงหลิวว่า เขายอมไปให้ก็ดีแล้ว ข้าจะได้ไม่ต้องเหนื่อย”
ให้เขาได้จัดหนักหงเหลียนสักทีเถอะ นางจะได้หยุดกดดันต่อรองตน แค่อยากได้ผู้ชายถึงกลับหาเรื่องมาวุ่นวายมากวนใจ ยิ่งตอนนี้อาการของซิวเอ๋อร์กำลังดีขึ้น ยังคิดว่าจะสามีให้นางเสีย จะได้หยุดไล่ตามผู้ชายเสียที
