BRFW 32

1718 Words

Saskia POV "Sigurado ka ba na wala kang dinaramdam na sakit? Namumutla ka kasi." pagkaalalang tanong ni Nicollo sa akin. Pagkatapos nang nakita ko kanina na magkasama sina Charlotte at Savino, hiniling ko kay Nicollo na ihatid nalang ako pauwi. Nawalan na ako ng gana para mamasyal. Kailangan ko na talagang umuwi, baka maiyak pa ako sa harapan ni Nicollo at masabi ko sa kanya ang nakita ko. Ayaw kong maging dahilan na naman para mag- away muli ang magkapatid. "Okay. Basta't kailangan mo ang tulong ko, wag kang mahiya na tawagan ako. Lagi mo akong aasahan sa kahit anong oras." tumango lang ako. Hindi ko naman binigyan ng ibang kahulugan ang kabaitan ni Nicollo sa akin. Tumalikod na ako at lalabas na sana mula sa kotse nang napatigil ako sa akmang paglabas ko mula sa kotse nang nagsalit

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD