Decoding Rose

Chapter 3

"ROSE, pinapatawag ka ni Prince Keiv," salubong sa akin ni Hya na hindi maipinta ang mukha. Kagagaling ko lang sa isang misyon at ito agad ang sasalubong sa akin? Napalunok ako at tumango na lamang bilang sagot.

Tumayo ako mula sa pagkakaupo sa mahabang upuan at inayos ang aking buhok. As I took my steps towards the forbidden room, my heart didn't slow down.

"Come in," ani ng tao sa loob. Dahan-dahan kong itinulak ang malaking pinto at tumambad sa akin si prinsipe Keiv na prenteng nakaupo.

I bowed my head as a respect. "Prince Keiv-"

"Strip," anito na siyang nagpatulos sa akin. Kumurap-kurap ako at tinitigan ang lalaking seryoso ang tinging pinupukol sa akin.

I gulped hard and closed my fist tightly. Ito na ba ang araw na aangkinin niya ang pagkatao ko. I never wish to be one of his women. Should I obey this monster? Or should I betray him now? I can be his trustful assassin but I can't be his woman.

"I-I can't-"

"Strip," he said with a deep voice. "..now."

Huminga muna ako nang malalim at pinikit ang aking mga mata. The moment I closed my eyes, a sudden face pop up in my mind. Napangiwi ako at pinilig ang aking ulo. I shouldn't think about him now. Dahan-dahan kong ibinaba ang sout kong itim na jacket hanggang sa tuluyan iyong mahulog sa lapag.

Prince Keiv smirked. "That's right."

Sinunod ko ang sout kong sapatos saka itinabi iyon. I clenched the bottom of my shirt, trying to ignore the embarrassment I felt right at this moment. Akmang huhubarin ko na ang t-shirt nang pigilin niya ako at tumayo.

"Stop," he ordered, walking towards me.

When he's finally standing in front of me, he grips my wrist and pulled me closer to him. Dumako ang mga kamay niya sa damit ko at basta na lamang iyong pinunit. My eyes went wide with his actions.

"What the?!" sambit ko at umatras saka iniharang ang dalawa kong braso sa aking dibdib.

He looked at me intently as if he's thinking about a sudden realization. "Leave."

Pinulot ko ang aking jacket at dali-daling lumabas ng kwartong iyon. Nang tuluyan na akong makalabas ay dumating naman ang dalawang lalaki na hawak ang isang babae na bahagyang mapupungay ang mga mata. Just by staring at the girl, I know she's high from a drugs.

Nagkatitigan pa kami ng babaeng iyon na para bang humihingi siya ng tulong sa akin. Nag-iwas ako ng tingin at patakbong tinungo ang kwartong inuukupa ko.

"Okay ka lang ba?" salubong na tanong ni Hya.

Tumango ako at tuluyang hinubad ang t-shirt kumuha ng panibagong damit at sinout iyon. Kinuha ko rin ang boots na ginagamit ko sa mga misyon.

"Saan ka pupunta, Rose?" Tanong sa akin ni Hya nang lumabas ako ng kwarto.

I looked at her. "Why do you care? Can't you just shut up and do your f*****g business."

Matapos ko iyon sabihin ay tumakbo ako palabas at agad umangkas sa aking big bike. I am going to meet K, one of the leaders of an italian mafia. Siya ang palagi kong kausap tungkol sa transaction between A and Prince Keiv.

Nang marating ko ang isang coffee shop ay bumaba ako at pumasok roon. Umupo ako sa bandang gilid katabi ng glass wall kung saan kitang-kita ang nasa labas.

While waiting to him, I decided to take an order. Napalingon ako sa bandang kaliwa ko at kitang-kita ko roon ang lalaking hindi ko inaasahang makikita ko rito. He's with a woman wearing a baby blue dress.

Kumunot ang noo ko nang makita kung paano niya ngitian ang babae. He even tapped the woman's head for f**k's sake?! Kaano-ano niya ba 'yan? Is she his girlfriend? Pero paano ako? I mean, he told me I am his siren and now? Bwisit na Jack Reule 'to!

Tumayo ako at lumipat sa bandang likuran ni Jako. I gritted my teeth as I heard his laughs. Tuwang-tuwa pa ang mojako na 'to!

"Sira ka talaga, Jack!" saad ng babae at bahagya pang tinampal ang balikat ni Jako.

I rolled my eyes and mimicked her words. "Sira ka talaga, Jack. Sirain ko mukha mo eh."

Nangalumbaba ako at tinitigan nang masama ang likuran ni Jako. Kating-kati na ang kamay kong bumunot ng baril at iputok iyon sa mukha ng babaeng 'to na akala mo kung sinong makahawak-hawak sa biceps ni Jako! Tsi-tsinelasin ko na talaga 'to.

"I'm telling the truth. You look good with your hair," sabi naman ni Jako at kahit nakatalikod ay alam kong nakangiti ito.

Humagikhik lang babae at bahagyang namula ang pisngi. I rolled my eyes again and crinkled my nose. Pabebe naman ng babaeng ito.

"Wait, Jack. Restroom lang," paalam ng babae saka tumayo.

Nang tuluyang mawala ang babae ay masama pa rin ang titig ko sa likod ni Jako na para bang kunti na lang ay mabubutas na.

"Kung nakakamatay ang titig mo, kanina pa ako bumulagta dito."

Nanlaki ang mata ko nang marinig ang sinabi niya. He's still on his back yet he knew that I'm here? Tumawa lang siya at tumayo saka humarap sa akin.

"Jack Reule.."

He smiled, showing his dimples. "She's just a friend. 'Wag ka ng magselos diyan-"

"I'm not jealous for crying out loud, Jack Reule De Salve. Ang sa akin lang, kung maghahanap ka ng kapalit ko, gandahan mo naman."

Tumayo na ako at akmang lalagpasan siya nang hablutin niya ako sa braso at basta na lamang kinaladkad papunta sa men's room.

"Ano ba?!" Sigaw ko at bumitaw sa hawak niya.

He smirked. "Bakit ako maghahanap ng kapalit kung nandiyan ka naman?"

"Stop this nonsense conversation, aalis na ako-"

"Nagagalit ka ba?" Tanong niya at namulsa sa harap ko.

"Why would I?"

"Malay ko sa'yo," he said walking towards me. "Unless, you really are jealous."

"I-I'm no-"

My words cut by his lips slamming against mine. Tumambol nang sobrang lakas ang dibdib ko habang magkalapat ang labi namin ni Jako. It feels really right but it's wrong.

Malakas ko siyang tinulak palayo sa akin at walang pagdadalawang-isip na tinutukan ng baril sa noo. I looked at him sharply.

"Back off."

"Sa tingin mo takot ako diyan?" anito at namulsa lang.

"Lumayo ka sa akin, Jako."

"I did, Rose." Nag-igting ang panga niya at sa isang iglap ay nakuha niya ang baril na hawak ko at pinagkakalas iyon.

"Pero bakit lapit ka pa rin nang lapit?" I sighed.

He slammed the door hardly and gritted his teeth. The way he looks right now is all new to me. Mukha siyang galit na galit sa kaniyang mukha.

"Kasi para kang kabute. Bigla ka na lang kasing sumusulpot."

"At kasalanan ko pa-"

"May sinabi ba ako?"

Napa-iling ako at itinulak siya pero muli niya lang akong kinabig ng yakap. Mahigpit na para bang ayaw na niya akong pakawalan pa.

"Let go," saad ko sa matigas na boses kahit durog na durog na ang puso ko.

Tinulak ko siyang muli. "I said let go-"

"Payakap lang, My siren," anito na nagpahinto sa akin. "Payakap lang kahit saglit."

"Jako naman.."

"How cruel this life can be, Rose, " sambit niya at humigpit ang yakap.

"Jako bitaw na," banta ko.

Tumango lang siya at tinitigan ako sa mga mata. He smiled at me and placed his hand to my nape. Nagtataka man ay hinayaan ko na lamang siya.

"I'm sorry," he whispered.

Kumunot ang noo ko at huli ko na bago naisip ang gagawin niya. I felt a sting of pain against my nape. Nakuryente ang bou kong katawan dahilan para agad manlabo ang aking paningin. Damn!

As I collapsed against his arms, I heard him saying sorry. And before I lost my consciousness, I cursed him.

"D-damn you, J-jako.."