EP.7 รุกหนัก

1259 Words

~ สัปดาห์ต่อมา ~ ด้านฟรอสต์หลังจากที่มาเรียนซัมเมอร์ที่ซิดนีย์ ได้เป็นเวลา 1 สัปดาห์เต็ม แต่ก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิด เปิดโลกกว้างอีกครั้ง สาวๆที่นี่น่ารักไม่แพ้สาวไทย และวันนี้ก็เป็นอีกวันหลังจากที่เลิกเรียนวิชา ดนตรีเรียนได้ 1 สัปดาห์ สัปดาห์หน้าจะเป็นการทดสอบความรู้ ถามว่ายากไหม แน่นอนที่นี่ไม่มีเรียนภาษาไทย สื่อสารเป็นภาษาสากล ร่างสูงในชุดเสื้อยืดสีขาวกางเกงยีนส์สีเข้ม สะพายกระเป๋าเป้สีดำเดินออกจากตึกเรียน ซึ่งการมาเรียนในครั้งนี้ผมมาโครงการเรียนแคมปัส สาขาวิศวะดนตรี ซึ่งเพื่อนๆร่วมคลาสก็จะมีนานาชาติ ทั้งยุโรป เอเชีย จีน เกาหลี ญี่ปุ่น เวียดนาม แตกต่างกันออกไป ซึ่งมหาลัยที่ผมมาแคมปัสครั้งนี้ เป็นมหาลัยที่น้องสาวผมศึกษาอยู่ ด้านฟรอสต์ มาคัส ทว่าขณะที่สองหนุ่ม ถือกีตาร์ออกจากห้องเรียน มาถึงแคนทีนของใมหาลัย ทว่าสายตากับสะดุดเข้ากับร่างบางที่ใส่ชุดเสื้อยืดกางเกงยีนส์ ปาลินนั่งอยู่กับฟร้อนท์ ดูเหมือนว่าทั้งสองสาว กำลังวุ่นวายกับการทำอะไรสักอย่าง ฟรอสต์ที่ชะงัก หยุดฝีเท้านั้น ร่างสูงสายตาสะดุดเข้ากับสาวสวยเธออยู่กับน้องสาวของเขา หึ...แบบนี้ก็เข้าทางเขาน่ะสิ ท่าทีของฟรอสต์ไม่สามารถรอดพ้นสายตาของมาคัสไปได้ สายตาคมเข้มจับจ้องไปที่เธอใส่เสื้อขาว ใบหน้าสวยอย่างไม่ละสายตา “เชี่ย...หลุด ชิบหายมึง” ฟรอสต์ยังคงนิ่งเงียบ “เอาไง 1 ทัก 2 จีบ” มัาคัสเอ่ยอย่างรู้ทัน “สัส...” ฟรอสต์เดินกระแทกไหล่มาคัส มือล้วงกระเป๋ากางเกง เดินเข้าไปทักทั้งสองสาว ท่าทีของฟรอสต์ทำเอามาคัสถึงกับคอแข็ง ดูท่าปาลิน คนนี้เพื่อนเขาเอาจริง ปกติใช่ว่า ไอ้หยิ่งคนมั่นหน้าอย่างไอ้ฟรอสต์จะเข้าหาสาวก่อน อย่าว่าแต่มันเลย ปาลิน สาวสวยคนนี้สวย ดูดี มีเสน่ห์ ตัวเล็กอุ้มง่าย น่าทะนุถนอมดี ด้านปาลินที่ร่างบางวุ่นวายติวหนังสือให้กับรุ่นน้องอยู่นั้น “อะ...ฮืม” เสียงที่ดังขึ้นมาทำให้ปาลิน และฟร้อนท์เหลือบมองคนมาใหม่ “พี่ชาย พี่มาคัส สวัสดีค่ะ” ฟร้อนท์ที่เห็นหน้าฟรอสต์ มาคัส ถึงกับยิ้มแป้นให้กับพี่ๆ ปาลิน คลี่ยิ้มบางๆ ให้กับสองหนุ่ม แต่แล้วกับต้องชะงัก !! พรึ่บ !! เมื่อฟรอสต์ถือวิสาสะนั่งลงข้างเธอ อย่างหน้าด้านๆ ใกล้มาก แขนของเธอและเขาเสียดสีกันไปมา “อ่า...คุณ” ไม่พอเขายังยื่นใบหน้าหล่อเหลาเข้าใกล้ฉันอีก !! อึก...!! จะหลบนัยน์ตาคมเข้มตรงหน้าแต่ดูเหมือนจะไม่ทันแล้ว ยิ่งเธอขยับหนี ดูเหมือนว่าเขายิ่งขยับตาม หน้าเขาใกล้ฉันมาก จนฉันรับรู้ลมหายใจอุ่นๆ ของเขา ไม่พอเขายังจ้องฉัน อย่างไม่ยอมละสายตา “ทำไร กันเอ่ย...” “ฟร้อนท์ กำลังให้พี่ปาลิน ติวเลข ให้อยู่ค่ะ” “ติว เลข...” “อืม...” ดูท่ายัยฟร้อนท์คงสนิทกับหญิงสาวที่เขากำลังสนใจไม่น้อย ฟรอสต์ใบหน้าหล่อเหลากระตุกยิ้มที่มุมปาก แต่นั้นกับมีเสน่ห์บาดใจใครบางคนอย่างไม่รู้ตัว ปาลินพยายามหลบนัยน์ตาคมเข้มคนข้างกาย แต่นั้นก็ไม่เป็นผล นี้ฉันกำลังเป็นอะไรไป ‘สวย ชิบหาย‘ ทว่าคำพูดฟรอสต์ที่สนามบินวันนั้น ยังดังแว่วในหูของเธอ “ติว งั้นเหรอ” ฟรอสต์พึมพำเสียงออกมา “ใช่ค่ะ...” ฟร้อนท์เป็นฝ่ายตอบ มาคัสที่พอจะเดาท่าทีของคนอยากจีบสาวออก หึ...อย่าบอกนะว่าไอ้ฟรอสต์มัน “ไม่แน่ใจว่า คุณคนสวย พอจะมีเวลาว่างติว ให้ผมบ้างไหมครับ” ฟรอสต์ไม่พูดเปล่ท ทว่าร่างสูงกับหยิบหนังสือวิชาเลขที่เขาเรียนเสริมขึ้นมา ซึ่งเป็นหนังสือเล่มเดียวกับที่ปาลินกำลังติวให้ฟร้อนท์ “หูย...พี่ชาย ช่างไม่รู้อะไร วิชาเลข พี่ปาลิน ตัวท็อปของสาขาดนตรีเลยนะคะ ใช่ไหมคะพี่ปาลิน” ฟร้อนท์ได้โอกาส อวยรุ่นพี่คนสนิทยกใหญ่ “จะดีเหรอ พี่รับติวแค่เด็กมอเรา” “จะปฏิเสธผมแบบนี้ ไม่ดูใจร้ายไปหน่อยเหรอครับ” ฟรอสต์ไม่พูดเปล่า ทว่ากับยื่นหน้าหล่อๆ ของเขาเข้าหาเธอ นั้นทำปาลินลำบากใจสุดๆ จริงอยู่ที่เธอรับติว แต่ก็ไม่เคยติวให้ นักศึกษาต่างชาติ ปาลินใบหน้าสวยมีสีหน้าคิดหนัก “พี่ปาลิน หาตังจ่ายค่าเทอม อยู่ไม่ใช่เหรอคะ พี่ชายฟร้อนท์ใจดี ถือว่าช่วย คนตาดำๆ หน่อยนะคะ” ด้านฟร้อนท์เมื่อพี่ชายสะกิด น้องสาวคนดีแสนรู้งานก็บิ้วรุ่นพี่ทันที “นะคะ พี่ปาลิน คนสวยของน้อง ถือว่าช่วยพี่ฟรอสต์หน่อยนะคะ” ปาลิน เมื่อเจอลูกอ้อนของรุ่นน้อง ใบหน้าสวยถึงกับคิดหนัก หลายวันที่ไม่เจอเขา พอเจอแบบนี้ ปฏิเสธไม่ได้ แพ้มากแพ้ผู้ชายหน้าตาทะเล้นแบบนี้มาก หัวใจดวงเล็กเต้นสั่นแรงอย่างไม่เป็นจังหวะ “นะคะ...” คนหน้าตึงอย่างฟรอสต์ที่ไม่เคยระบายยิ้มให้กับสาวสวยคนไหนมาก่อน “ได้ ป่าว..” เสียงเรียบเอ่ยกับคนตรงหน้า โต๊ะออกจะกว้าง นี้เขาจะเบียดฉันทำไมกัน ฟรอสต์ มาคัส ฟร้อนท์ สายตาทั้งสามคู่จับจ้องมายังปาลิน ราวกับต้องการคำตอบ “อืม...” ปาลินพยักหน้าให้กับฟรอสต์ “พี่ปาลิน น่ารักที่สุดเลย” ฟร้อนท์ฉีกยิ้มตาหยี อย่าว่าแต่น้องชอบเลย ‘พี่มันก็ชอบ’ ฟรอสต์กระตุกยิ้มให้มาคัส เป็นอันรู้กัน ด้วยท่าทีพอใจสุดๆ ยัยฟร้อนท์รู้ใจพี่จริงๆ สงสัยต้องตบรางวัลให้น้องรักงามๆ เสียแล้ว ฟรอสต์ได้แต่คิด จากนั้นทั้งเขาและปาลินก็แลกไลน์กัน เพราะต้องใช้คอนแทคเรื่องติว ปาลิน จากนั้นร่างบางก็อธิบายและติวให้รุ่นน้องต่อ อย่างไม่สนใจสองหนุ่มที่เอาแต่จ้องเธอ ด้านฟรอสต์ไม่อาจละสายตาออกจากใบหน้าสวยของปาลินได้ แม้แต่วินาทีเดียว คนตัวเล็กอธิบาย อย่างคล่องแคล่ว ไม่เบื่อหน่าย เสียงหวานนุ่มละมุนหู เพลินตาเขาชิบหาย “...น้องฟร้อนท์ สงสัยตรงไหนอีกไหมจ๊ะ...” จากที่ติวให้ฟร้อนท์เพียงคนเดียว แต่ดูเหมือนตอนนี้จะมีนักเรียนถึง สามคน สายตาทั้งสามคู่จับจ้องมายังปาลิน ฟรอสต์เล่นจ้องหน้าเธออย่างไม่ยอมละสายตา แบบนี้ ก็เขินน่ะสิ ด้านมาคัส ที่เห็นท่าทีของฟรอสต์หลงเสน่ห์ติวเตอร์สาวสวยตกเข้าอย่างเต็มๆ ถึงกับอดหมั่นไส้เพื่อนไม่ได้ อีกนิดไอ้ฟรอสต์มันจะกินหัวปาลินแล้วครับ รู้ครับว่าชอบ แต่มึงก็เกินไปไหม จากที่นั่งห่างๆ ดูเหมือนว่าตอนนี้ไอ้ตัวดี ถ้าสิงร่างปาลินได้ ก็สิงเขาไปแล้ว มาคัสได้แต่ส่ายหัวให้ฟรอสต์ “มึง ชอบปาลิน” มาคัสกระซิบที่ข้างหูของฟรอสต์ แต่นั้นก็ไม่รอดพ้นหูของปาลินที่นั่งติดกับฟรอสต์ ใบหน้าสวยชะงัก ปาลินแกล้งไม่ได้ยิน ทว่าหัวใจดวงเล็กกับเต้นสั่นแรง ขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้ !! ตุบๆ ตับๆ !! ปาลินใบหน้าสวยแดงละเลือดขึ้นมาด้วยท่าทีเขินอาย เก็บอาการไม่อยู่ ร้อนพราวๆ ขึ้นมาบริเวณใบหน้า “กูชอบ เธอ” ฟรอสต์ตอบมาคัส อย่างไม่ปฏิเสธ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more