บทที่ 30 ถูกลอบยิง

1338 Words

[Part of Narnia] ฉันยังพูดไม่จบพี่แมกซ์เวลก็พูดแทรกขึ้นมา เล่นเอาซะหัวใจพองโตเลย แต่ยังไงช่วงนี้ก็รู้สึกแปลกอยู่ดี พี่แมกซ์เวลตามติดฉันตลอด พอเลี่ยงตัวได้เมื่อไหร่เอะอะก็จะไปส่งตลอด ฉันนั่งแอบมองพี่แมกซ์เวลในรถ หนวดเครามันยาวจนทำให้หน้าของเขายิ่งดุ พอดุมากๆแล้วก็ยิ่งดูโหดยังกะมหาโจร ฉันเคยบอกให้เค้าตัดออกบ้างแต่เจ้าตัวไม่ทำไม่รู้จะไว้ไปทำไม แต่จะว่าไปแล้ว ฉันแอบมองทั้งพี่ลีโอกับพี่แมกซ์เวลเป็นประจำหน้าตาพวกเขาก็คุ้นๆนะ ฉันไม่แน่ใจว่าเคยเจอในหนังสือนักธุรกิจหรือเคยเจอพวกเขาสองคนที่ไหนมาก่อนหรือเปล่า "มองอะไรนักหนาหึ..ยัยหนู" "ปะ...เปล่าค่ะ" "นายครับ มีรถตามมาข้างหลัง..ระวังตัวนะครับ" พี่เมฆเอ่ยขึ้นแล้วเปิดลิ้นชักหยิบปืนส่งให้ฉัน "หนูยิงไม่เป็น..พี่สอนแค่ให้จับ" ฉันมือสั่นเมื่อกระบอกปืนสีดำอันเล็กๆเงาวับ เหมือนมันกำลังชวนให้ฉันจับมัน "ผมสอนคุณจับที่เหลือยิงเลยครับ ปืนรุ่นนี้พัฒนามาพ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD