โปรยปราย
ณ.อู่ต่อเรือเก่า...สถานที่ส่งมอบสินค้า
รถสีดำจอดเรียงหน้าโกดังเก็บเรือเก่า ชายชุดดำทั้งหมดแปดคนเดินลงจากรถเพื่อคุ้มกันเจ้านายที่นั่งอยู่รถคันตรงกลาง
“นาย...สายของเรารายงานมาว่าตอนนี้มันกำลังมุ่งหน้ามาที่นี่ครับ”
“บอกคนของเราให้เตรียมพร้อม”
“ครับ”
บึ้ม!!!!
เสียงระเบิดลูกใหญ่ดังขึ้นบริเวณโกดังถัดไป ซึ่งเป็นสถานที่นัดเจรจาทางธุรกิจ
“นาย คนของไอ่มาร์คมันลอบกัดเรา”
ลูกน้องคนสนิทรีบรายงาน
“ถอยก่อน...ลูกค้าเราคงไม่มาแล้ว”
เขาสั่งให้ลูกน้องถอยกลับ แต่ยังไม่ทันได้สตาร์ทรถก็มีกระสุนกระหน่ำยิงสาดเข้ามาเสียก่อน
ปัง ปัง ปัง!!!!
พายุกระสุนทำให้เขาเสียลูกน้องไปเกือบครึ่ง ลูกน้องคนสนิทจึงรีบกันเจ้านายลงจากรถแล้วยิงตอบโต้ฝ่ายตรงข้าม จนฝั่งของเขาถอยร่นเข้าไปในโกดังและแยกกันไปเจอที่จุดนัดพบ
ปัง ปัง ปัง!!
เสียงปืนยังกระหน่ำยิงรัวใส่กันไม่หยุดยั้งกลางโกดังร้าง ซึ่งกระสุนปืนกระบอกสุดท้ายของเขาและลูกน้องคนสนิทก็ใกล้จะหมดแล้ว
ฉึก!!
กระสุนโดนเข้าที่ต้นแขนของชายหนุ่มเต็มๆ เลือดกระเซ็นออกมา เขาใช้มืออีกข้างกดบาดแผลเอาไว้ไม่ให้เลือดไหลออกมามาก
ตูม!!
ด้วยความเหนื่อยล้าบวกกับการเสียเลือดมาก ร่างของเขาพลัดตกลงแม่น้ำไปทันที
“นาย!! โอ๊ย!....ไอ้เหี้ยมาร์คกูจะฆ่ามึง!!”
ลูกน้องคนสนิทมองดูเจ้านายตกน้ำลงไปโดยที่เขาช่วยเหลือไม่ได้ ซึ่งเขาก็พลาดท่าโดนกระสุนเฉี่ยวต้นแขนเช่นกัน เขาจึงยิงโต้กลับจนกระสุนหมดแมกซ์แล้วกระโดดตามนายลงไป
“เฮ้ย! ไปดูให้แน่ใจว่ามันตายห่าหรือยัง...แล้วรีบมารายงานกูทันทีที่พบศพ”
“ครับ”
มาร์คหัวหน้าของอีกฝั่งเมื่อเห็นทั้งคู่ตกลงไปในน้ำ จึงสั่งลูกน้องให้ตรวจสอบให้ละเอียด ส่วนเขาเก็บปืนแล้วเดินขึ้นรถออกไปจากบริเวณ