[Part of Maxwell]
ผมนั่งคุยธุรกิจใหม่กับหุ้นส่วนธุรกิจของผม ซึ่งเราก็ร่วมหุ้นเปิดผับนี้ด้วยเช่นกัน
ส่วนใหญ่ผมให้ลีโอคุยเจรจามากกว่าเพราะสายตาผมเอาแต่มองนาเนียร์จนไม่มีสมาธิ
ยัยเด็กน้อยของผมกำลังโยกสะโพกงอนนั้นไปมากลางฟลอร์จนผมชักหงุดหงิด รอบมีแต่ผู้ชายที่มองเธออย่างสนใจ ยิ่งเห็นท่าทางเต้นกับมือที่เกาะไหล่เพื่อนผู้ชายของเธอนั้น มันน่าลงไปกระชากขึ้นมานั่งกับผมข้างบนจริงๆ
ผมเห็นนาเนียร์เต้นไม่นานก็โดนทิ้งอยู่คนเดียว ก็มีเพื่อนที่สาขาอีกกลุ่มชวนเธอไปที่โต๊ะ เด็กของผมที่มีความสัมพันธ์ที่ดีเดินตามเขาไป แถมยังชนแก้วกับผู้ชายทั้งโต๊ะอีกจนความอดทนผมเริ่มหมดลง
"คุณแมกซ์เวลขาดเหลืออะไรแจ้งได้เลยนะครับ..ผมขอตัวก่อน"
หุ้นส่วนของผมกล่าวลาผมพยักหน้าให้และกลับไปสนใจยัยหนูของผมต่อ ให้ลีโอรวบรวมเอกสารสำคัญใส่กระเป๋าแล้วส่งให้ลูกน้องเอาไปเก็บที่รถ
"ทนไม่ไหว..ก็พาขึ้นมานาย ทรมานตัวเองทำไม"
ลีโอมันกวน
