[Part of Narnia]
อารมณ์ที่งอนจนเกือบจะเป็นโกรธที่เขาหายไปไม่ติดต่อมาของฉันมันสลายหายปลิวไปเลยทันที ฉันจ้องมองใบหน้าคมนั้นที่เครามันยาวจนรก
"กลับถึงบ้านหนูโกนให้นะ"
"อืม..มานี่"
พี่แมกซ์เวลตอบเขาลืมตามองฉันแล้วยิ้มอ่อน รวบฉันขึ้นนั่งบนตักหนาของเขาจนฉันต้องรวบคอเขาไว้เป็นที่ยึด
พี่แมกซ์เวลก้มลงมาแล้วมอบจูบอันแสนคิดถึงให้ฉัน เขาถอดริมฝีปากออกขบเม้มที่ริมฝีปากฉันแผ่วเบาแล้วประทับริมฝีปากเขามาอีกครั้ง และสอดลิ้นเข้ามาทักทาย
"อื้ม"
พี่แมกซ์เวลครางในลำคอเบาๆ มือหนากระชับร่างของฉันเข้าหา ฉันรู้สึกได้ถึงความแข็งขันที่ดันชนกับขาอ่อน เขากำลังมีอารมณ์ซึ่งฉันก็เช่นกัน มือและแขนของเขารัดคอแน่นอย่างโหยหา
"พี่ต้องการหนู"
"แต่..."
ในรถอีกแล้ว คราวที่แล้วลูกน้องลงจากรถไปรอ ฉันก็ยังไม่หายอายแต่นี่ลูกน้องเขากำลังขับรถอยู่ข้างหน้าพี่ลีโอก็นั่งอยู่ข้างคนขับถึงแม้จะคิดถึงแค่ไหนแต่มันควรมีขอบเขตนะ
ขณะท
