[Part of Narnia]
เสียงดุๆที่แสนคุ้นหูดังขึ้นข้างหลังฉัน พี่แมกซ์เวลยืนอยู่ข้างหลัง ตามด้วยพี่ลีโอยืนอยู่หลังเขา มองไปรอบๆ ไม่มีนักศึกษาเหลืออยู่แล้ว กลายเป็นคนของเขาที่ยืนตามจุดรอบๆแทน
ฉันรีบเอามือของต้นกล้าที่พาดบ่าฉันอยู่ออกแล้วยิ้มแห้งให้พี่แมกซ์เวล ต้นกล้ามองหน้าเขากลับแบบกวนๆแล้วยกมือขึ้นมาพาดไหล่ฉันอีกครั้งจนฉันต้องรีบยกมันออกทันทีแล้วเดินเข้าไปหาพี่แมกซ์เวล
"ไหนบอก 5 นาทีถึงคะ"
"เลยมา 10 นาทีแล้ว"
เขาตอบฉันสั้นๆสายตาดุดันนั้นมันกำลังมองเพื่อนฉันอย่างไม่พอใจอยู่
"เนียร์ไปกินข้าวกัน"
ต้นกล้ากวักมือเรียกฉันให้เข้าไปหา
"เอาไว้วันหลังนะแก..วันนี้ฉันไม่สะดวกแล้ว"
ฉันตอบแฝดไปแล้วบอกลานภัทรอีกคน พี่เมฆเดินเข้าไปหยิบของให้ฉันแล้วเดินไปประจำจุดที่เดิม
"อะไรวะเนียร์หมอนี้มันเป็นใคร"
ต้นกล้าเริ่มเดือดตามนิสัยของมันที่มีคนมาหยาม
ฉันมองหน้าพี่แมกซ์เวลแล้วเกาะแขนเขา ตอบไม่ได้ว่าเป
