Cyra Must Become a Villain

Chapter Two

Ang pagligo ang isa sa mga pinaka-challenge para kay Cyra dahil hindi niya maigalaw nang ayos ang kanyang katawan. Gawa ng paninigas nito’y kailangan niya lagi ang tulong ni Jaycee.

Ibig sabihin din nito’y kailangan niyang maghubad sa harapan ng isang lalaki.

Ang Tita niya ang dating gumagawa nito. Pero nang maging busy ito sa pakikipag-video chat sa mga foreigner ay ipinasa na lang nito kay Jaycee ang tungkulin. Wala itong pake kahit pa hindi komportable rito ang dalawa, basta ang sa kanya’y mabawasan ang pasanin niya.

It wasn’t their first time being in a bathroom together. Jaycee had already seen her naked before, so it kinda gives her the reassurance, but whenever she was ordered to lift her hands up, and Jaycee would pull her clothes, ang puso niya’y nagigising at hindi matigil sa pagkabog.

Sometimes she wishes Jaycee would do the same thing to himself. It was just a crazy thought, something she earned when she turned around seventeen, na minsa’y napapaisip siya kung anong hitsura ni Jaycee sa likod ng suot nito. She wanted to say the same thing, “Taas mo kamay mo,” tapos mula sa laylayan ay iaangat niya nang marahan ang kapirasong tela hanggang sa lumitaw ang balat nito.

Alam naman niya ang hitsura ng isang lalaking nakahubad pang-itaas. She saw some of them in the romantic movies Jaycee made her watch in his cellphone.

For her, it just seemed unfair that she’s the only one to get naked, her privates in full display, while he remained fully clothed in front of her.

Jaycee was staring at her burn scars in her arm. Eyes solemn. Face in full apology.

Cyra wanted to smile at seeing someone care at her this much, but she realized she didn’t want another one to pity her. Kinakaawaan na nga niya ang sarili niya, dadagdag pa siya? Ayaw niya nang ganoon. Gusto niya ng tutulong sa kanya, hindi lang kakaawaan.

Ginuide siya ni Jaycee papunta sa bath tub. Doon ay may nakahanda nang mainit na tubig na kanyang bababaran. She always wanted it hot kahit pa takot siya sa apoy. Meron kasing tamang temperatura na nakakapagpagaling at ito iyon.

Nang makadapo ang daliri ng paa niya sa mainit na tubig ay tila ba may dumaloy na kuryente sa kanyang katawan. Agad siyang napapikit sa sarap ng pakiramdam. Ang stiffness niya ay nawala. It might be one of the most awkward moments in her life, being exposed and all, but she must admit that it was at this moment that she’s the freest.

            Jaycee started lathering her hair with shampoo. Slow and smooth. Ipinikit ni Cyra ang mga mata at pinalubog bahagya ang kanyang katawan pailalim. She didn’t understand why her n*****s kept pointing upwards whenever Jaycee touches her. Hindi niya alam kung okay lang ba iyon, pero sa tuwing napapadapo ang mata ni Jaycee roon, hindi niya maiwasang punan ng hiya.

Cyra tried to distract herself by staring at a wall.

Jaycee went on to rub the soap on her. Inangat nito ang kanyang mga braso at binalutan siya ng bula. Ang kamay nito’y makapal at magaspang, pero wala siyang pake roon, bagkus ay lalo pa niya iyong ikinasabik. Every little detail about Jaycee was like a treat, something she found interesting to collect.

“Sigurado kang hindi na ito masakit?” tukoy ni Jaycee sa bagong paso sa balat ni Cyra.

And to stop him from worrying, sinagot na lang niya ito ng pag-iling, kahit pa parang langgam itong maya’t maya na lang na nangangagat sa kanya.

Jaycee’s hands grazed the side of her breasts, and the short contact was enough to hitch her breath. It might just be subtle, measured like a passing thought, but with the room’s silence and their closeness to each other, he was able to hear it.

“I’m sorry,” sabi ni Jaycee.

Noon pa ma’y hindi alam ni Cyra kung anong isasagot pabalik sa salitang sorry. Kaya kahit naisin man niyang sabihin na wala lang sa kanya iyon ay mas pinili na lang niyang manahimik.

Jaycee’s hands felt like an entity of its own. At times a distraction, at times a gift waiting to be opened.

Nang mapadpad sa kanyang hita ang mga daliri nito’y hindi niya mapigilang mapatingkayad. She badly wanted Jaycee to insert his finger again, just how he once did months ago. Hindi lang niya alam kung paano ito ipapaalam.

Would it be appropriate to ask him directly? Or would it make her look desperate?

And Cyra being poor with words, had decided to just guide Jaycee’s hand to the thing that she wanted.

Except after she did it, Jaycee snatched his hand away.

“Cyra, hindi pwede.”

Bumagsak ang kanyang mata. Pinalubog niyang muli ang kanyang katawan sa tubig. Gusto niyang magtago sa kanyang lungga nang parang isang kuhol, ngunit hindi niya magawa.

Ito ang isa sa mga kinaiinisan niya. Kapag may gustong gawin sa kanya ang mga tao’y agad nilang nakukuha ang kanilang gusto. Tulad na lamang ni Tita Rosanna niya, na kaya lang naman pumapayag na magpa-video call ay para lokohin ang Papa niyang nasa mabuti siyang kalagayan; at nang sa gayon ay makapagpadala ito ng pera bilang pagtanaw ng utang na loob.

Si Jaycee naman ay may pagkakataon na nawawala ang kontrol sa sarili. Hindi man marunong si Cyra na magbilang ay alam niyang naka-ilang beses na si Jaycee sa pagpasok ng daliri nito sa kanya. Pero kapag siya naman ang may gustong gawin, hindi siya mapagbigyan. Tila ba wala siyang karapatang mag-demand. Tila ba masyadong makapal ang mukha niya sa pag-asam.

Ang init ng tubig ay agarang nawala at nabalutan ng manipis na yelo.

Agad itong napansin ni Jaycee at sinilip ang dilag.

“Cyra.”

Sumilip siya nang may bahid ng tampo sa mukha.

Meron pa sanang kadugtong na eksplenasyon ang ginawang pagtawag ni Jaycee, ngunit dahil hindi ito ang nararapat na oras, ay pinasya na lang nitong sa susunod na lang sabihin.

“Magbanlaw ka na,” sabi ni Jaycee. “Mahirap na baka magwala na naman ang Tita mo.”