Eternal love หฤทัยไม่อาสัญ

“พร้อมพักตร์ พิริยภัทรสกุล พ่อหม้ายเนื้อหอมที่เพิ่งเข้ามาบริหารธุรกิจผลิตยารักษาโรคและอาหารเสริมแทนพฤกษ์ พิริยภัทรสกุล..ฯลฯ..” อ่านประวัติคร่าวๆ ในไอแพดจบสาวหน้าสวยอย่างเพียงดาวก็เงยหน้ามองพนิกาคุณหนูไฮโซเพื่อนรักด้วยแววตาตกใจ “เค้าอายุ37ย่าง38 แก่กว่าแกเป็นสิบกว่าปีเลยนะตาคนนี้” เท่าที่ดูหน้าค่าตาชายหนุ่มในรูปเพียงดาวยอมรับว่าชายหนุ่มนั้นหล่อดูดีโดดเด่นพอสมควร แต่ก็แก่กว่าเพื่อนเธอไปสิบกว่าปี แถมยังเป็นพ่อหม้ายดูแบดบอยไม่ได้เหมือนกับสเปคหนุ่มตี๋ดูสะอาดตาอย่างที่เพื่อนเธอเคยชอบแม้แต่นิดเดียว “อืม แต่เค้าเป็นคนเดียวที่ทำให้หัวใจของฉันรู้ว่าต้องการอะไรนะ ถ้าฉันรู้มาก่อนว่าเค้าคือพี่ชายพี่ภพคงทำความรู้จักไปนานแล้ว” ก่อนหน้านี้พนิกาไม่รู้ว่าภพลักษณ์เพื่อนสนิทของพี่ชายพ่วงด้วยตำแหน่งหมอประจำตัวของเธอจะมีพี่ชายที่ดูถูกตาต้องใจเธอขนาดนี้เหมือนกัน ตลอดเวลาที่ผ่านมาเพิ่งจะรู้ว่าเธอกับเขาคลาดกันแล้วคลาดกันอีก เพราะก่อนหน้านี้พร้อมพักตร์ทำงานอยู่ต่างประเทศตลอด พอเขากลับมาไทยก็เป็นช่วงที่เธอไปเรียนที่ต่างประเทศ ช่วงที่เธอกลับมารักษาโรคหัวใจที่ไทยชายหนุ่มก็กลับไปทำงานที่อังกฤษอีก เพิ่งจะเจอกันครั้งแรกก็เมื่อวันที่พ่อของเธอประกาศว่าเขาคือหุ้นส่วนคนใหม่นี่เอง แต่ก็คิดในแง่ดีที่ว่าดีแล้วที่เธอเจอเขาในช่วงเวลาที่เขานั้นโสด หากเจอตอนมีภรรยาแล้วเกิดเธอไปถูกใจเขาคงรู้สึกผิดบาปในใจพอสมควร “ฉันไม่นึกว่าแกจะมาชอบคนๆ นี้” อัยรินทร์หญิงสาวหน้าหมวยกิริยาเรียบร้อยอ่อนหวาน เธอนั่งอ่านประวัติพร้อมพักตร์พร้อมกับเพียงดาวเมื่อครู่ ก็เริ่มเอ่ยออกมาเสียงอ่อนด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนัก “ทำไมอะ” พนิกาขมวดคิ้วมองหน้าอัยรินทร์เขม็ง เช่นเดียวกับสายตาของเพียงดาว “พี่ปรางค์บอกว่าคุณพร้อมใช้ผู้หญิงเปลืองมากเลย แบบว่าครั้งเดียวจบไม่ซ้ำสองด้วย เห็นพวกเด็กในสังกัดพี่ปรางค์คุยกันว่าเค้ารักภรรยาเก่าเค้ามากจนไม่สามารถรักใครได้อีก กับผู้หญิงคนอื่นเค้าก็จะสนใจแค่เรื่องเซ็กส์เท่านั้น เปลี่ยนคนชอบดีไหมล่ะเพ้น” “เค้าเป็นคนเดียวจริงๆ นะที่ทำให้ฉันตกหลุมรักตั้งแต่แรกเจอ” “กุมขมับแปป ดารานักร้องนักธุรกิจมาจีบแกเป็นสิบๆ คนไม่สน มาสนพ่อหม้ายที่ดูเหมือนว่าจะรักผู้หญิงคนไหนไม่เป็นแล้วเนี่ยนะ” เพียงดาวนั่งจ้องหน้าเพื่อนรักอ้าปากหวอ รู้สึกว่าตั้งแต่เพื่อนเธอเข้าผ่าตัดครั้งใหญ่ ผ่านความเป็นความตายมาได้ความคิดความอ่านดูจะเปลี่ยนไปเยอะพอสมควรเลย พนิกานั่งถอนหายใจ เธอก็ไม่รู้ว่าตัวเองทำไมถึงได้ปักใจแต่พร้อมพักตร์เหมือนกัน เธอไม่สามารถเลิกคิดถึงเขาได้เลยตั้งแต่เจอกันในวันเข้าประชุมกับเขาในฐานะคู่ค้าเมื่อเดือนก่อน พนิกา นิธิกรการณ์ หญิงสาวหน้าหวานลูกคุณหนูวัย24ปี ลูกสาวคนเล็กของพัลลภและเนตรนภา เจ้าของโรงพยาบาลและคลินิคเสริมความงามอีกหลายแห่ง เธอเป็นโรคกล้ามเนื้อหัวใจอ่อนแรงมาตั้งแต่เด็กๆ จนได้รับการเปลี่ยนหัวใจเมื่อหลังเรียนจบ หลังจากที่รักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลร่วมสี่เดือน ชีวิตของเธอเหมือนเป็นคนใหม่ ได้เข้ามาช่วยงานของพ่อในธุรกิจจำหน่ายอาหารเสริมเป็นบริษัทใหม่ที่พ่อของเธอเพิ่งเปิดได้สามสี่ปี ความชอบเดิมที่เคยชอบการออกสังคม ใช้ชีวิตหรูหรากลับเปลี่ยนไป เป็นอยากอยู่อย่างสงบ รักการอยู่บ้านและยังหันมาชอบการทำอาหารทั้งที่คราแรกไม่เคยคิดจะเข้าครัว แต่นั่นมันก็คือส่วนหนึ่งของความสุข เพราะยังรู้สึกว่าหาความต้องการตัวเองไม่เจอทั้งที่ลองทำหลายอย่าง ลองไปในสถานที่หลายที่แล้ว จนสุดท้ายได้มาเจอหน้าพร้อมพักตร์ เธอรู้สึกว่าเขาคือคนที่หัวใจของเธอต้องการ เมื่อรู้ว่ามีเขาอยู่บนโลก เหมือนสิ่งที่หัวใจของเธอขาดหายได้รู้สึกเติมเต็ม พูดกับใครไปอาจจะฟังดูไม่น่าเชื่อ และอาจจะคิดว่าเธอแค่หลงความหล่อของผู้ชาย แต่เธอรู้สึกแบบนั้นจริงๆ และเธอก็จะต้องคว้าเขามาไว้ข้างกายให้ได้ เศรษฐีหนุ่มต่างชาติตาน้ำข้าวเจ้าของโรงงานผลิตไวน์ในอิตาลี เปลือยเปล่าสวมกางเกงว่ายน้ำรัดรูปโชว์แผงกล้ามเดินถือขวดไวน์มาหาพร้อมพักตร์ที่นั่งมองเหล่าสาวๆ เล่นน้ำกันอยู่ในสระน้ำใหญ่หน้าบ้าน “ฉันคิดว่ามาพักผ่อนที่ไทยครั้งนี้จะเจอภรรยาใหม่นายซะอีก” เขาทิ้งตัวลงนั่งข้างเพื่อนรักที่สวมชุดคลุมนั่งจิบไวน์ด้วยท่าทีที่เสียดาย คิดว่าการมาเที่ยวไทยครั้งนี้เขาจะได้ยินข่าวดีเรื่องเพื่อนตนมีคนรักใหม่แล้ว ไม่อยากจะเชื่อว่าผ่านไปสองปีกว่าแล้วพร้อมพักตร์ยังไม่หาใครมาเป็นเจ้าของหัวใจแทนณิชารีได้เลย “หัวใจฉันมีแค่ณิชาเท่านั้น” ใบหน้าหล่อยกยิ้มมุมปากเมื่อพูดถึงคนที่เขารักที่สุดในชีวิต “นายนอนกับผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า ไม่มีใครถูกใจสักคนจริงๆ เหรอ” โดมินิคเปรยสายตาไปที่เหล่านางแบบสาวสี่ห้าคนที่กำลังว่ายน้ำเล่นกันอยู่ในสระ พร้อมพักตร์ส่ายหัว “ก็แค่เซ็กส์ ผู้หญิงที่ฉันให้มาวันนี้ก็ให้มาดูแลนายเท่านั้น” “อยากจะรู้จริงๆ ว่าใครจะมาทำลายกำแพงของนายได้” เขาว่าอย่างอารมณ์ดีและยกขวดไวน์ขึ้นดื่มอึกใหญ่ “ฉันก็อยากรู้เรื่องนายเหมือนกัน” ริมฝีปากหนาแสยะยิ้มมีเลศนัย คนที่นั่งดื่มไวน์อารมณ์ดีคราแรกเริ่มหน้าเจื่อน และเลือกที่จะวางขวดไวน์ลุกขึ้นกระโดดลงสระน้ำไป “หึ่” พร้อมพักตร์สบถขำในลำคอ เขารู้ว่าโดมินิคเองก็ไม่ได้ต่างจากเขาเท่าไหร่ เพราะตั้งแต่เสียคนรักไปก็เลือกที่จะใช้ชีวิตไร้ความรักกับผู้หญิงคนไหนเหมือนกัน พร้อมพักตร์ พิริยภัทรสกุล พ่อหม้ายหนุ่มนักธุรกิจหน้าหล่อหาตัวจับยากวัย37ย่าง38ลูกชายคนโตของ พฤกษ์ พิริยภัทรสกุล เจ้าของธุรกิจโรงงานผลิตยารักษาโรคและโรงงานผลิตอาหารเสริม ก่อนหน้าเขาอาศัยอยู่ที่อังกฤษมาตั้งแต่เด็กๆ และทำงานที่นั่นจนได้แต่งงานกับณิชารี และเลือกที่จะกลับมาสร้างครอบครัวที่ไทย แต่ชีวิตคู่ก็ไม่ได้เป็นอย่างที่หวัง เขาต้องเสียภรรยาสุดที่รักไปเพราะอุบัติเหตุ หลังจากผ่านเหตุการณ์เลวร้ายเขาก็เลือกที่จะกลับไปพักใจที่อังกฤษ ที่ต้องกลับมาอยู่ไทยอีกครั้งก็เพราะช่วงนี้สุขภาพของพ่อเขาไม่ค่อยจะดีนัก เขาจึงต้องทำหน้าที่ลูกที่ดีเพื่อรับช่วงต่อการบริหารงานจากคนเป็นพ่อ ด้วยน้องชายคนเดียวของเขาอย่างภพลักษณ์ก็เลือกทางเดินที่จะเป็นหมอรักษาคนไม่สนใจการทำธุรกิจไปแล้ว ชีวิตของเขาไม่สามารถรักใครแบบคนรักได้อีก เพราะยังฝังใจอยู่กับณิชารี ไม่ว่าเธอจะจากเขาไปนานเท่าไหร่ แต่หัวใจของเขาก็ยังมีความรักให้เธอเต็มเปี่ยม ถึงตอนนี้ชีวิตของเขาจะมีผู้หญิงหมุนเวียนอยู่ไม่ขาด แต่เขาก็เห็นพวกเธอเป็นแค่ตัวช่วยระบายอารมณ์เท่านั้น และเขาก็ตอบแทนพวกเธอด้วยจำนวนเงินที่สมกับงานอย่างไม่เอาเปรียบ พร้อมพักตร์ไม่คิดจะมองใครมาเป็นคู่ชีวิตอีก เพราะเคยรู้สึกเจ็บปวดกับการสูญเสียคนรักจนเสียสูญไปพักใหญ่ และไม่อยากจะมีความรู้สึกแบบนั้นอีก