Chapter 11: The Mystery Guy

2476 Words
CHAPTER 11 – THE MYSTERY GUY   SANDRO HERRERA’S POV     “Kuya mag-CR lang ako, hindi ko na kaya!” tumayo ako’t mabilis kong hinila ang kamay ni Miko “Miko samahan mo ako..” Hindi pa natayo si Miko, parang gulat pa ito sa eksenang ginagawa ko ngayon.   “Halika na, samahan mo ako..” napakamot ang isa niyang kamay sa ulot tumayo na rin. Hindi ko na pinansin si Zie para stranger parin ang dating niya sa akin.   Dali-dali kaming naglakad papalabas ng bus... napalingon muna ako sa kundoktor bago bumaba.. “Manong kailangak gamin iti ag-CR, nasakit ti tiyan ko...” sambit ko rito.   “Wen sige ading darasem ah.”   “Oo kuya saglit lang ako..”   “Sandro what is that???” Si Miko nang matapat kami sa may convenient store.   “Sa CR muna tayo...”   “Masakit ba talaga ang tiyan mo??” tanong ni Miko habang tinutungo namin ang CR. Hindi muna ako tumugon.   “Sandro???”   “Oo.. hindi masakit...” sagot ko nang nasa loob na kami ng kubeta. “Si Zie ang katabi ko...” bigkas ko na may kasamang malalim na hugot kasabay ng pagsara ko ng pinto, at napasandal ako rito’t napasapo sa aking noo.   “What’s with him?”   “Miko?” bigkas ko na parang hindi niya alam na naging kami ni Zie.   “Yes. What’s with him? What’s with Zie?”   “Miko he is my EX!”   Gulat si Miko sa mga lumabas sa bibig ko na tila hindi niya alam ang naging relasyon naming dalawa ni Zie.   “N-n-naging k-kayo.... naging kayo???” utal, ramdam ko ang kirot sa kanyang puso’t kita ko ang pamumugto ng luha sa kanyang mga mata..   At biglang nagkaroon ng katahimikan... nangingig ang mga kamay ko.. hindi ko na alam ang susunod kong sasabihin sa kanya.. magpapaliwanag ba ako, o kung ano.. hindi ko alam.. Diyos ko...   “M-m-mi-miko..” halos hindi ko na masambit ang pangalan niya..   “Chubby cheeks.. bakit??? Bakit hindi ako ang pinili mo?” masakit marinig ang mga ito sa kanya lalo na ang makita ang pag-tulo ng kanyang mga luha... na para bang sariwa pa lahat...   “Minahal kita... alam kong alam mong minahal kita.. at hanggang ngayon mahal parin kita... at ikaw..” sabay duro nito sa kanyang puso ng paulit-ulit.. “Ikaw parin... ikaw parin.. ikaw parin Sandro ang narito sa puso ko.. Chubby cheeks, mahal na mahal parin kita....”     -----   “Minahal kita... alam kong alam mong minahal kita.. at hanggang ngayon mahal parin kita... at ikaw..” sabay duro nito sa kanyang puso ng paulit-ulit.. “Ikaw parin... ikaw parin.. ikaw parin Sandro ang narito sa puso ko.. Chubby cheeks, mahal na mahal parin kita....”   Umusbong ang mga butil ng luhang sunod-sunod na dumaloy sa aking pisngi. Ramdam ko ang matinding kirot sa aking dibdib... gustong-gusto kong halikan si Miko upang ipadama sa kanyang hindi tumigil ang puso kong mahalin siya...   “I accepted Zie in my life nang mas madali akong kalimutan ka hanggang sa matutunan ko na siyang mahalin, pero hindi pala sapat ang magmahal ako ng iba upang makalimutan ka’t tuluyan nang mabura sa puso ko... Mi—..” hindi ko na nadugtungan ang mga nais kong sabihin sa kanya... he suddenly grabbed my nape and kissed me passionately...   Mistulang magkasintahan kaming parang hindi nagkasama ng mahabang panahong magkayakap habang nagpapalitan ng mga maiinit na halik sa isa’t isa...   Ilang sandali’t bumitaw si Miko.. mariin niyang itinuon ang mapupungay niyang mga mata sa aking mga mata... “Chubby cheeks... I love you...” muli niyang idinampi ang kanyang labi sa aking bibig... “Please be my boyfriend... I don’t care anymore kung nauna man si Zie sa akin... What’s important is... mahal mo parin ako.. at mahal na mahal parin kita...”   Napatango na lamang ako ng paulit-ulit.. “Yes.. Yes Miko..” at muli niya akong hinalikan ng buong puso...     Natigil ang mainit naming halikan nang may sunod-sunod na pagkatok sa pinto kaming narinig. “I love you...” mahinang bigkas ni Miko kusunod ng paghalik niya sa aking noo.   “I love you more Miko...” nakita ko ang abot taingang ngiti ng mahal ko nang marinig ang tinig kong nagsasabing mahal na mahal ko siya...   Binuksan ko ang faucet at ako’y naghilamos kasabay ng pagbukas ni Miko ng pinto.   “M-miko?” boses ni Zie na may halong pagkagulantang. Nagpatuloy lamang ako sa paghihilamos.   “Zie, bro.. Yes Miko ‘to...” sambit ni Miko. Napasulyap ako sa salamin, nakita kong nag-abutan sila ng mga kamay at tinapik ang balikat ng isa’t isa.   “Lumaki katawan mo bro.. kaya ‘di kita nakilala kaagad..” si Zie.   “It’s been 2 years nang huli tayong magkita. Nag-SAF ako a year ago kaya nagpalaki ako ng katawan, pero bumalik din ako ng CIDG after 6 months.”   “Wait, kasakayan ko kayo sa bus at kayo ‘yong bumaba kanina diba?” tanong ni Zie.   “Oo bro.” Sagot ni Miko.   Suddenly I interrupted them “Excuse me...” napatingin silang dalawa sa akin. “Tara na Miko...”   “Sige bro mauna na kami..” paalam ni Miko kay Zie.     “Hubby nagkita kayo ni Zie 2 years ago?” tanong ko kay Miko habang tinutungo namin ang bus.   “Hubby.. tama ba ‘yong narinig ko?” may ngiti sa labing bigkas ni Miko.   “Oo.. hubby na ang itatawag ko sayo magmula ngayon kasi boyfriend na kita..”   “I love you my Chubby Hubby..” bigkas ni Miko kasabay ng paghawak niya sa aking kamay habang paakyat kami ng bus. Wala na kaming pakialam kung makita man ng mga kasama naming pasaherong magkahawak kamay kaming tinutungo ang aming lugar kung saan kami nakaupo.     Nasa Urdaneta City, Pangasinan na pala kami. Naupo na ako sa tabi ng bintana nang maiwasan kong makatabi si Zie. Habang binubuksan ko ang nakalahating tubig ni Miko, muli kong naibalik ang tanong ko sa kanya kanina.   “Paano kayo nagkita ni Zie 2 years ago hubby ko?” tanong ko’t hinawakan muna niya ang aking kamay at hinaplos ng kanyang hinlalaki ang daliri ng aking kamay kasabay ng pagtugon nito sa akin. “I am investigating a case that time.. sensitive at special case ito hubby ko pero sasabihin ko na rin sayo..”   “Sige hubby ko...”   “Sa CIDG ako na-assign 2 years ago.. may mga kaso ng mga abduction and kidnapping sa mga kabataan particularly sa MSM’s (Male having s*x with males) at karaniwan ng mga biktima ay  mga kilala sa social media.. i********:, Twitter and f*******: users.. dito most likely galing ang mga biktima.. Karamihan sa kanila ay hanggang ngayon missing parin.. at kung narinig mo na ang grupo o gang na Alter Boys, isa ang grupong ito sa primary suspects at iniimbistigahan namin hanggang ngayon...”   Natahimik ako ng kaunti’t napalingon sa may bintana habang mariin parin ang mga kamay naming magkahawak..   Bigla akong nakaramdam ng kaba at takot nang marinig ko ang mga salaysay ni Miko. May Alter din kasi ako at nabalitaan ko nga dati... na ‘yong isang sikat na may-ari ng isang alter account sa twitter at matagal nang hindi active... bali-balitang isinakay ito sa van ng mga ka-frat ng kanyang ka-meet-up, nakita ito ng isa ring sikat sa twitter na pseudo account din ang gamit and it was re-tweeted like a wildfire kaya takot na takot dati ang mga sangka-beki-han sa twitter... “Oh my God, I will be deactivating my alter account in Twitter na...” sa aking isipan. Pumasok din sa isip ko si Hugo, ang matagal ko nang ka-s*x-on-phone, ka-video call at halos parang boyfriend ko na ito.. Hindi ko pa nakikita ang kanyang mukha kaya hindi rin ako nagpapakita ng mukha sa kanya.. pero may isang identification siyang ipinakita sa akin at ako pa lang daw ang nakakakita nito.. ito ang kanyang tattoo na IX XXV MMIX (September 25, 2009) sa kanyang likod malapit sa kanyang butt crack.  Me and Hugo has a special relationship, dahil ako lang ang tanging tinatawagan at nakaka-video call niya despite of having thousands of followers on Twitter. And as sign of my loyalty to him nagpalagay rin ako ng kagaya ng tattoo niya sa sa aking dibdib katapat ng aking puso... almost 2 years na kami sa alter ni Hugo, hindi natutuloy ang mga scheduled meet-up naming dalawa, I don’t know why he has an emergency sa tuwing magkikita kami... Then we decided na magkikita na talaga kami after my Batanes trip.. but I think ako naman ngayon ang magre-refuse sa kanya.. hindi na rin siguro mahalaga na magkita pa kami dahil kami na ni Miko.. kami na ng lalaking pinapangarap kong maging nobyo...   Bumalik ang mga tingin ko sa mga mata ni Miko..   “A-anong k-klaseng grupo ba ang mga Alter Boys?” tanong kong pilit na kinukubli ang matinding kaba sa aking dibdib.   “Ang grupong ito ay may mga alter accounts sa Twitter, f*******: at Instagram.. ang karaniwan sa kanila sa Twitter walang mukha o nakatago.. they post videos and pictures to attract and seduce their followers at karaniwan sa kanila ay mga exhibitionists.. maghihintay sila ng mga comments and direct messages sa kanilang followers at pipili sila ng mga qualified target.. they use Skype.. video calls to confirm na hindi poser o fake ang kanilang bibiktimahin...”   Iba na ang kutob ko, baka isa si Zie sa miyembro ng Alter Boys, I know Zie is a Twitter superstar using an alter account... ngunit salungat ang tanong ko kay Miko sa hinala ko. “K-kasama m-mo si Zie sa pag-iimbistiga sa mga Alter Boys?” kinakabahan parin ako’t ramdam ko ang pag-init ng aking pisngi.   “Hindi hubby ko... isa siya sa mga Alter Boys...”   “They are abducting people??? I can’t believe gagawin ni Zie ito...”   “Hubby ko... hindi pa napapatunayan na ang mga Alter Boys ang may kagagawan ng mga krimeng ito.. And 1 year nang  natigil sa pagpupulis si Zie nang ma-meet ko siya 2 years ago..”   “When and how did you meet?” at nagulantang ako sa sagot ni Miko.   “I joined their gang hubby ko.. isa rin ako sa mga Alter Boys..”     -----     “When and how did you meet?” at nagulantang ako sa sagot ni Miko.    “I joined their gang hubby ko.. isa rin ako sa mga Alter Boys..”   “So you do their thing Miko???” hindi ako makapaniwalang sagot ko.   “I joined them to personally investigate.. secret mission namin ng aming Director, siya, ako at ikaw lang ang nakakaalam hubby ko.. I was about to pursue my dream to become a part of Special Action Force pero 6 months lang ang natapos ko.. almost 2 years bago ko dapat makompleto ang course pero pinabalik ako ng CIDG for this case, dahil napakalaking kaso ito hubby ko... hindi lang basta abduction o kidnapping lang...”   He trusts me.. wala pasubaling isinalaysay ni Miko ang kanyang dahilan kung bakit siya napa-bilang sa mga Alter Boys. Hindi na ako nagtanong pa, hindi na ako nagsalita, at itinuon ko na lang ang aking mga mata sa labas ng bintana, kahit naglalaro na sa aking isipan kung may alter account na rin ba ang hubby ko sa internet.. kung may mga videos na rin siya, may mga ka-chat, at kung ano pa... Ano naman ang karapatan kong magtanong kung mayroon din naman ako nito...   “Sandro, Chubby hubby ko ba’t natahimik ka?”   Tumingin ako sa kanyang mga mata, at alam kong ramdam ng hubby ko kung ano ang nais kong malaman.   “Uhmmm, wala lang Miko...”   “Gusto mo rin malaman if I do what they are doing in the internet?” nakangiting bigkas ni Miko. Napa-pouty lips ako saka napatango na lamang bilang tugon. Napansin ko rin ang pagbaba ng kundoktor dahil parang natagalan na si Zie sa banyo. “Sandro ko, my answer is yes.. I do have an alter account..” and he winked.. I don’t know pero biglang dumagundong ang dibdib ko nang marinig ko ang sagot niya. Hindi ko alam kung anong isasagot ko.. ang tanging naglalaro na lamang sa isip at damdamin ko’y para akong naagawan ng maraming tao kung na-expose man ni Miko ang kanyang katawan at p*********i sa internet...   “Hubby ko, ikaw ba si mystery guy sa wooden furniture house? Kung ikaw rin ang lalaking humalik sa akin nang mawalan ako ng malay sa lansangan ng Baguio.. dahil sa mga sandaling iyon.. ikaw at ikaw ang nakikita ko’t naririnig ko.. baliw na baliw ako sa pagmamahal ko sayo noon hubby ko...” pero parang na-out of the topic ako sa tanong kong ito... siguro I’m just confirming kung ako ang nauna sa kanya kumpara sa mga tao sa internet at kung si Miko nga talaga ang lalaking unang umangkin sa akin ng buong-buo..   “Chubby hubby... you’re the one who took my virginity...” ang tugon sa akin ng mahal ko.. lalong mas bumilis ang t***k ng puso ko.. ramdam kong nag-uumapaw na ang matindi kong pagmamahal sa lalaking ito...   “I thought I was hallucinating all the time... I don’t know if they put drugs sa mga nainom ko o kinain ko.. pero alam mo... kahit mystery guy ang tawag ko sa nakauna sa akin... sa puso’t isip ko, ikaw iyon hubby ko...”   “Bigla ka na lang kasing nawala kinaumagahan.. Iniwan kitang tulog to prepare our breakfast ngunit pagbalik ko’y wala ka na...”   “I was afraid that time Miko.. gulong-gulo ako at sa isip ko’y hindi ko kilala ang taong nakatalik ko.. that was my first time kaya tumakbo ako.. narealize ko na lang nang makarating ako sa kalsada, nasa Sablan, Benguet pala ako at naisip kong hindi mo ako dadalhin ng Sablan dahil sa may Irisan ka.”   “Hubby ko... nang mawalan ka ng malay sa may upper Session Road.. isinakay na kita ng taxi then suddenly habang patungo na tayo sa apartment ko ay mayroon napansin ang driver na sumusuonod sa atin kaya dinala kita sa Sablan, and that wooden furniture house is mine..”   “Hindi mo ba alam Miko.. sobrang saya ko ngayon.. confirming na ikaw nga talaga si Mystery Guy...”   “Gusto mo gawin ulit natin? Na-miss ko ‘yon.. parati ko parin kayang...” inilapit niya ang kanyang bibig sa aking tainga... “pinag-jajakulan iyon hubby ko...” nanlaki ang mga mata ko’t bigla akong nag-init sa sinabi ng hubby ko.. hehehe.. “Ang mga sandaling iyon... halos gabi-gabi nitong dinadalawa ang isip ko dahil hindi ko parin makalimutan ang una ko... hindi parin kita makalimutan Sandro..” kasabay ng pagngiti niya’t mabilis na pag-angat-angat ng dalawa niyang kilay.. “Na-miss talaga kita chubby cheeks ko...”   “Kung pwede lang gawin na natin ngayon. Ehehehe..” biro ko sa kanya. “Hindi ka rin mawala sa aking...” nilapit ko rin ang bibig ko sa kanyang tainga.. “Sa aking pantasya... gustong-gusto ko ‘yong nakita kong hubad ka sa locker room..”   “Nang mawalan ako ng malay noon hubby ko? O ‘yong parating pag-sulyap-sulyap mo sa akin habang nagbibihis ako? Hehehe.. Alam kong parati mo akong binobosohan noon pero gustong-gusto kong magpa-boso sayo hubby ko.. Hehehe.. ” kasabay ng pagngiti niya..   “Oo na, hubby ko... Hehehe.. Noong mawalan ka ng malay.. hindi ko alam ang gagawin ko noong una dahil nakaratay sa aking bisig ang hubad at mainit mong katawan hubby ko..”   “Ni-rape mo na sana ako noon... hindi naman ako papalag..” bulong nito sa akin, at naramdaman ko ang paghalik ng mainit niyang labi sa aking tainga.. Lalong nag-init ang aking katawan, ramdam ko ang unti-unting pagkabuhay ng junior ko.. Haaay, Miko.... At biglang sumandal sa aking balikat si Miko, ramdam ko ang madiing pagpisil-pisil ng kanyang hinlalaki sa kamay ko’t muling binulungan niya ako.. “Quickie tayo mamaya hubby ko...”   “Kung pwede sana ngayon na lang..” mabilis kong tugon at idinantay ko ang kanyang kamay sa matigas ko nang sundalo. Napangiti ang hubby ko’t tinitigan ako ng mapunukso niyang mga mata..   “I’ll give you the best quickie of your life...” he whispered with his sexy voice... mas lalo tuloy akong na-excite!       To be continued...    
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD