The Bachelor's Maid

CHAPTER 3

Kasalukuyang nananaginip si Yumi about her prince charming nang binulabog siya nang sunod-sunod na katok mula sa labas ng kwartong kinahihigaan niya kasama ang mga pamangkin nito.

Bigla siyang napa-upo habang ang mga mata ay nakasara parin dahil antok na antok parin siya.

"Ay peklat! Po!?"

Sigaw niya sa labas ng silid nila at saka nangati ng ulo habang nakapikit parin. May bakas pa ng laway ang gilid ng bibig nito habang ang buhok niya ay sabog-sabog pa.

"May naghahanap sa'yo, Yumi!"

Rinig niyang sigaw ng pangatlong kapatid nitong babae na si Joan.

"Sino raw po, Ate?"

Half tulog, half gising niyang sagot habang ilang beses ng nagbubuklatsara ang mga mata niya sa kaantukan.

Hihiga pa sana siya nang sabihin ng kapatid ang pangalan ng taong naghahanap sa kanya.

"Frigga Valerio raw! Lumabas ka na diyan!"

Bigla siyang napabangon at napatayo sa kinahihigaan nito, napatili rin siya dahil sa napagtanto nito.

"Ayst! Yumi naman! Late na ako!"

Nang dahil sa pagsigaw niya, nagising na rin ang ibang pamangkin nito na tulog pa sa tabi niya kanina.

Pinagsasampal niya ang kanyang sarili habang nagsasabi-sabi parin, at hanggang sa pagpasok niya ng banyo ay sinasampal-sampal parin niya ang sarili niya.

Mabilis lang siyang naligo, limang minuto at limang minuto lang din siyang nagbihis, hindi pa nga siya nakapag-suklay o nakapag-toothbrush man lang sa pagmamadali niyang matapos.

Paglabas niya ng bahay, napanganga siya sa kanyang nakikita dahil ilang kalalakihan ang nakatayo malapit sa isang itim na napakagarang sasakyan na sa ngayon ay pinagpipistahan nang mga tao sa paligid.

"Hello dear, magandang umaga sa iyo!"

Nag wave sa kanya si Mrs. Frigga Valerio na pawang ang ganda-ganda sa suot nitong overall romper na ang ganda-ganda ng tela. Naisip ni Yumi na ang lambot-lambot siguro ng tela ng damit ni Mrs. Valerio.

Lumapit si Yumi kay Mrs. Valerio dahil pinapalapit siya nito sa harapan niya.

"Nasaan ang gamit mo, hija?"

Takang tanong ni Frigga nang mapansing walang dalang maleta o bag man lang si Yumi. Inayos nito ang suot niyang rayban black sunglasses at isinukbit sa tuktok ng ulo nito na parang headband.

"Ay oo nga po pala, teka sandali lang po at kukunin ko."

Nahilot ni Yumi ang sentido nito at saka patakbong bumalik sa mumunting bahay nila at saka kinuha ang inempake niya kagabing mga damit niya.

Pagbalik niya sa labas, si Mrs. Valerio pa ang nag bukas ng pinto ng kotse sa backseat para sa kanya.

"Pasok na, baka ma-late tayo."

"Ay sige po sige po, Ma'am!"

Frigga signaled one of her bodyguard to get Yumi's bag. Agad naman sumunod ang isang lalaking naka business suit, black shades at may suot na isang headset sa tenga. Nilagay niya sa compartment ng kose ang bag ni Yumi.

Nauna nang pumasok si Mrs. Valerio sa magarang sasakyan, at bago pumasok si Yumi sa kotse, nagpaalam muna siya sa mga kapatid at pamangkin niya na pawang ayaw na ayaw umalis ang paborito nilang Tita.

Napangiti si Mrs. Valerio sa nasasaksihan nito.

She must really loved them. She said to herself while watching Yumi's nieces and nephew's hugging her like there's no tomorrow.

"Babalik naman ako sa tuwing Linggo. Kaya huwag nang umiyak, maglalaro pa rin tayo pag balik ko."

Pag-aalo nito sa mga pamangkin niya. Ilang sandaling iyakan moment ang nangyari, tuluyan ng pumasok sa isang luxury car si Yumi kung nasaan katabi niya ang ina ng isang sikat na bachelor world wide.

Habang nasa byahe sila, Mrs. Valerio was asking Yumi some questions na malugod at masaya namang sinasagot nu'ng isa.

Buong byahe ay tumatawa na lang si Frigga dahil sa mga kinukwento ni Yumi sa kanya. Hindi na nga namalayan ni Frigga na nakarating na pala sila sa bachelor's pad ng kanyang anak. Biglang nalungkot si Mrs. Valerio dahil ayaw pa sana niyang matapos ang kwentuhan nila ni Yumi but as much as she wants to continue this, she has a work that's probably waiting for her and she has a clingy husband that needed her attention and she has a grumpy son that needs Yumi's powers to lighten up his hazy world.

Thinking about his son being lulled by Yumi's powers, her happiness is being build back up again.

Lumabas na sila ng kotse at ang isang bodyguard ni Mrs. Valerio ay dala-dala ang bag ni Yumi habang naglalakad sila papunta sa condo building ng kanyang anak.

As usual, people are staring at them, but neither Yumi or Frigga gives them any mind. Dahil hanggang sa pagpasok nila sa building, sa elevator at pagdating nila sa bachelor's pad ni Loki, nag k-kwentuhan parin sila ni Yumi and Mrs. Frigga Valerio can't stop from laughing because of Yumi's cockiness and innocence.

Gosh, ang sarap niyang kasama. I'm sure my son will like her.

Bulong nito sa sarili niya habang pinagmamasdan ang maamong mukha ni Yumi na walang tigil sa kakadaldal. Hindi na nga nito napansin na dumating na pala ang magiging boss nito na todo sa kunot ang noo habang pinagmamasdan ang bibig nitong nonstop sa pagsasalita.

Who is this noisy girl? God, her voice is so f*****g annoying!

Loki mumbles to himself while staring at the girl besides his mom.

"Oh Loki. Hija, this is my son, Loki Valerio, ang magiging boss mo. And Loki, my gosh son, please wear something decent,"

Turo ni Frigga sa topless nitong anak. That's not Loki's fault though because he just finished taking a bath and he doesn't even know that his mother will visit him here in his pad with a parrot girl.

The parrot girl can't seems to look at him straight in the eyes, though Loki's wondering why?

"Loki!"

Pinanlakihan siya ng mata ng ina at ang mas pinagtaka pa nito ay ang pagtakip ng ina niya sa mga mata ni parrot girl. Then something snap inside him, his mouth form an 'O' shaped in realization then Loki immediately go to his room and put a white gucci v-neck shirt to his upper body then versace board short.

Paglabas niya ng kwarto, nadatnan na naman niya ang ina nito with the parrot girl who can't seems to stop talking. Pero ang ina naman nito ay tawa nang tawa na talagang pinagtaka ni Loki. Because Loki knows her mother, she never likes someone who is talkative and annoying.

And this parrot girl is talkative and annoying as f**k. Sa boses palang.

Ugh. Loki groaned under his breath.

And not to mention, her clothes are like garbage, and her damp hair. God! I'm really confused why my mother seems to like this annoying parrot.

"Loki?"

Tawag nito sa anak na obviously sulking in front of his bedroom door. Palihim na natawa si Frigga sa pagkakakita sa reaksyon ng anak.

"Mama?"

Tanong ni Loki sa ina nito.

"Come here please."

Itinago ni Loki ang inis nito at lumapit naman ito sa ina niya.

Frigga side hug her son as she smile at Yumi na ang lawak ng ngiti sa kanilang dalawa. Loki almost want to roll his eyes even if he don't do that kind of s**t.

"Loki, this is Yumiri Alcantara, your new maid. And hija, Yumi, ito ang pangalawa kong anak, si Loki Valerio. Ang gwapo niya 'di ba?"

That parrot girl named Yumiri blushed a little. Loki can't help but to think that her name is way more unique and beautiful than other girl's name. But, Loki still wants to groan but his mom is just besides him. Baka pagalitan siya nito sa harapan ni parrot girl.

"Opo, Ma'am, gwapo po ang anak ninyo. May pagkakahalintulad po siya sainyo. Parang siya po ang lalaking version niyo."

Ngumiti ng pagkatamis-tamis si Frigga. Habang si Loki ay napapailing na lang mentally, because he knows his mom, Frigga likes the compliment especially when people says that Loki is a boy version of herself.

Loki doesn't know why but there's a huge part of him that wants to look at the parrot girl's big brown doe eyes and Yumi did the same.

Same as when Yumi stare at Mrs. Valerio's eyes yesterday, she gets the cold sensation when she look at his boss' icy blue eyes.

While on the other hand, nag palipat-lipat ng tingin si Frigga sa anak nito at kay Yumi and she can't help but to smirk.

Frigga think that this is her cue to go. So, without informing them, she exited her son's bachelor's pad with a huge grin on her beautiful face.

Naiwan namang nakapako lang ang tingin ni Yumi sa mga mata ng kanyang boss. Yumi is figuring something out. Hindi na nga niya napansin na papalapit na siya ng papalapit sa personal space ng kanyang boss.

Loki doesn't seem to mind because as much as he hates to admit it, he likes to stay staring at the parrot girl's big brown doe eyes. Because there's something about her eyes that is so, enchanting.

Hindi na rin niya napansin na nahawakan na ni parrot girl ang pisngi nito habang magkatitigan parin sila.

"Bakit ang lungkot lungkot ng mga mata mo? Parang may iniindang sakit. Saan masakit?"

To be continued.