Lumipas ang dalawang buwan mula nang nagsimulang magpakita ng senyales ng paggaling si Dimitri. Sa kabila ng mga munting saya na iyon, dumating naman ang pinakamasakit na balitang natanggap ni Jade, wala na si Papa Rafael.
Isang tahimik na gabi, bumungad sa kanya ang malamig na katahimikan ng ospital. Wala na ang taong matagal nang nagsilbing gabay, kakampi, at tunay na ama sa kanya. Ang taong kumupkop sa kanya noong panahong lahat ay tila lumayo, at siya na lamang ang nagpakita na hindi unfair ang mundo.
Hindi mapigilan ni Jade ang pagluha habang nakaupo sa tabi ng kabaong ni Rafael. “Pa… bakit ngayon pa?” mahina niyang bulong. “Kayo lang ang naniwala sa akin kayo lang ang nagsabi na kaya kong lumaban. Paano na ako ngayon?”
Ang bawat salita niya ay puno ng sakit at pangungulila. Ang m
