الفصل الثالث والعشرون
فيروز:فى ايه ياسهى ماتتكلمى
قولى اللى كان بينك وبين المرحوم
قولى حرام عليكى انا حسه انى حتشل
سهى:وهى تبكى
انا مكنش فى بينى وبين الله يرحمه حاجه والله
وعمرى ماشفت منه الا كل خير
وعمره مااتكلم معايا الا مرة واحده
فيروز:امال ايه اللى هو قالك متقوليش عليه
وانتى وعدتيه بيه
ماتتكلمى يابنتى حرام عليكى متخليش دماغى تروح بعيد
اتكلمى ياسهى
سهى وهى تبكي بمرارة حاضر انا حقولك على كل حاجه
بس والنبي امانه عليكى وغلاوة ولادك متفضحينى ولا تقولي لحد
فيروز تشعر بالشفقه الشديده عليها
فتاخذها فى حضنها لتطمئنها
اهدى ياسهى اهدى ياحبيبتى
وحياة ولادى وحياة من جمعنا من غير ميعاد
كل كلمه حتقوليها ماحتطلع من هنا ومفيش مخلوق فى الدنيا حيعرفها
وتمسح لها دموعها
تبدا سهى فى الهدوء
وتحكى لها حكايتها منذ وفاة والدها و
كل مامرت به فى حياتها وسبب معرفتها بماجدوكيف قدمت لها المساعد
