الفصل الرابع والعشرون
فى غرفة يوسف وحور
حور فى حالة هياج شديد وبكاء لا يتوقف ودموع منهمرة كالشلال على خديها
جواز مين اللى حيتجوز مين
انت تتجوز فريده
انت بتهرج بتقول ايه
يوسف متلعبش باعصابي
انا ممكن اتشل
يوسف:حور حبيبتى ارجوكى افهمينى بس انا والله ماعايز اتجوز فريده عشانها هى ده عشان رهف
حور:رهف مالها رهف هى مش اول واحده باباها يموت
يوسف:بس انتى عارفه ابوها مات ازاى
ابوها مات عشان انا اعيش
مات عشان انا اكون موجود دلوقتى
لو ابوها مكنش لحقنى كان زمانى انا اللى ميت دلوقتى
حور:لا يايوسف ماجد كان حيموت لان ده عمره
انقاذه ليك كان سبب مش اكتر
فمتتحججش بحاجه زى دى
و ده مش مبرر يخليك تتجوز امها
انت ممكن تخللى بالك عليها
وتصرف عليها كمان
لكن تتجوز امها ليه ليه فهمنى
يوسف:عشان فريده اكيد حتتجوز
حور:ماتتجوز احنا مالنا هى حرة
يوسف :ماهى لو اتجوزت حييجى واحد غريب يربي البنت وانا
