รวมเรื่องเสียว ร้อนแรง ดั่งไฟแผดเผา

คอนโดเล็ก ๆ ขนาดพอดีตัว อบอวลไปด้วยกลิ่นอายเรียบง่าย นั่งลงเตียงบนนุ่มอย่างเงียบงัน มีเพียงแสงไฟสีส้มอ่อนจากโคมเก่าบนหัวเตียงที่ยังอุ่นสว่าง คืนนี้...ไม่หรู ไม่หวาน ไม่โรแมนติก แต่มันเต็มไปด้วยแรงสั่นของหัวใจ ที่ดังก้องอยู่ในอกของเธอ มีนานั่งอยู่บนเตียง อย่างเงียบๆ ด้วยความเ****น มือยังถือแก้วน้ำ แต่สายตากลับมองชายคนเดียวในห้อง “พี่ต่อ” วิศวกรหนุ่มหล่อเข้ม พี่ต่อนั่งพิงหมอนบนเตียงนุ่มๆ ในคอนโดเล็กๆ ด้วยอารมณ์พลุ่งพล่านของชายวัยฉกรรณ์ “หนาวเหรอ?” “มานี่สิ...มานั่งตรงอกพี่ เดี๋ยวพี่อุ่นให้” น้ำเสียงเขาไม่ได้เร่งเร้าแต่แฝงความเร้าใจ น้ำเสียงที่เรียบนิ่งกลับร้อนกว่ากองไฟในเตาผิง มีนาลุกขึ้น…เขยิบช้า ๆ มาหยุดตรงหน้าเขา มือเขาเอื้อมมาจับข้อมือเล็กนั่น…ดึงเข้าไปในอ้อมกอดอย่างแนบแน่น หน้าอกกว้างของพี่ต่อแนบกับแผ่นหลังมีนา ลมหายใจเขาร้อนกรุ่นที่ข้างหู “ตัวก็เล็ก…แต่ทำให้พี่อยากเสียวทั้งวันทั้งคืน” มีนาขนลุกซู่ เร้าใจ จังหวะหนึ่ง... ริมฝีปากเขาแตะลงที่ต้นคอ เบา...แต่ชัด มีนาเผลอสะดุ้ง มือข้างหนึ่งจับบ่าพี่แน่น แต่พี่ต่อไม่หยุด ลิ้นอุ่นแตะเนื้อขาว ไล้จากซอกคอขึ้นถึงติ่งหู เสียงสูดลมหายใจของเขากดต่ำ ก่อนจะกระซิบว่า “รู้ไหม…แค่ได้กลิ่นผิวของมีนา...พี่ก็อยากอึ้บจะแย่อยู่แล้ว พูดยังไม่ทันจบ เขาพลิกตัวเธอหันมาเผชิญหน้า แล้วกดริมฝีปากลงอย่างลึก จูบที่ไม่ใช่คำขอ แต่คือ “ความปรารถนาเกินยับยั้ง” เสื้อยืดของเธอถูกรูดขึ้น มือพี่ต่อไล้ผ่านหน้าท้องเนียนจนถึงอกนุ่ม นิ้วเขาแนบลงกับยอดอกที่ตั้งชูชันน้อย ๆ จากสัมผัสแรก มีนาครางเบา ๆ เสียงนั่นทำให้เขาหยุดชั่วขณะ ก่อนจ้องตาแล้วพูดว่า… “พี่จะไม่อ่อนโยนนะคืนนี้…” “เพราะพี่อดใจมานาน…อยากรู้ว่าร่างเล็ก ๆ นี่จะรับพี่ได้แค่ไหน” เขาพลิกตัวมีนานอนหงายช้า มือลูบไล้ไปตามเนินอกนุ่มนิ่ม เงาร่างใหญ่โตคร่อมเธอไว้ กลางแสงไฟสีส้มที่วาบไหวไปตามแรงหอบหายใจ พี่ต่อถอดกางเกงยีนส์ลง... ขนาดของเขาใหญ่เกินกว่าที่เธอเคยเห็น แท่งเนื้อผงาดตรงหน้า มีเส้นเลือดปูดโปนเนื้อผิวขรุขระมีสีคล้ำ ยาว…ดุดัน…และกำลังเต้นตุบ ๆ ราวกับรอจะฝังตัวลึกลงในกายของเธอทุกจุด มีนากลืนน้ำลาย เธอคิดในใจ อยากโดนจะแย่แล้ว อารมณ์สาวน้อยวัยแรกแย้มมันพลุ่งพล่านเหลือเกิน พี่ต่อหัวเราะในลำคอ ก่อนจับสะโพกเธอแน่น “อย่าหลบตาพี่…มองมันไว้…เดี๋ยวแท่งอันนี้มันจะเข้าออกร่องรูของหนู" “แล้วจำไว้คืนนี้ ใครที่กำลังจะทำให้มีนาร้องจนเสียงแหบ” เสียงแรกที่เขา “สอดแท่งเนื้อเข้าร่องสวาท” คือเสียงสูดหายใจของมีนาที่กำลังเสียวซ่าน เสียงสอง…คือเสียงเตียงกระทบผนัง ปั่ก ปั่ก ปั่ก เสียงที่สาม คือเสียงเนื้อกระแทกเนื้อ...ต่อเนื่อง ติด ๆ ๆ แรงแต่แม่นยำ พั่บ พั่บ พั่บ “แน่น...อา… พี่จะไม่ให้เธอนอนได้ทั้งคืนเลยนะ มีนา” เสียงกระทบกันดังต่อเนื่อง...ช้า หนักแน่น และเปี่ยมไปด้วยอารมณ์ เ****น ไม่ใช่แค่เสียงของร่างกายที่แนบชิด แต่เป็นเสียงของความโหยหา ความคิดถึงที่กักเก็บมานาน แดดบ่ายลอดผ่านมู่ลี่ ห้องทำงานที่เคยเต็มไปด้วยเสียงดินสอกับเสียงพิมพ์งาน…ตอนนี้เงียบสนิท นอกจากเสียงสั่นในอกของมีนา และเสียงฝีเท้าพี่ต่อที่เดินเข้ามาช้า ๆ “มานี่” เสียงของเขาเรียบนิ่ง แต่น้ำเสียงนั้นกดต่ำเสียยิ่งกว่าพายุ ยังไม่ทันหายใจถนัด พี่ต่อก็เข้ามาใกล้จนร่างเธอแนบกับขอบโต๊ะ แขนของเขาคร่อมไว้ทั้งสองข้าง ก่อนที่ริมฝีปากอุ่นร้อนจะก้มลงมา... จูบ แต่ไม่ใช่จูบแบบเมื่อคืน คราวนี้…มันร้อนแรง รวดเร็ว ราวกับเขาจะกลืนลมหายใจของมีนาไปด้วย มือของเขาลูบขึ้นจากเอว ลอดเข้าใต้เสื้อเชิ้ตนักศึกษา นิ้วมือหยาบของเขาแตะหน้าอกนิ่มของมีนาเบา ๆ จนร่างเธอสั่นไปทั้งแถบ “รู้มั้ย…วันนี้พี่ไม่ได้คิดจะทำงานเลย” “เพราะภาพมีนาเมื่อคืน…มันตามพี่ทั้งคืนจนเช้า” คำพูดเขาร้อนกว่าลมหายใจ จากนั้นพี่ต่อพลิกตัวเธอหันหลังกับโต๊ะ จับมือเล็ก ๆ กดแนบกับไม้เย็น ๆ ดาวหอบเบา ๆ ไม่ทันตั้งตัว พี่ต่อจับชายกระโปรงเธอรูดขึ้น พร้อมเสียงกางเกงเขาถูกปลดออก…ความหื่นกระหายของยากที่จะ “โต๊ะนี้พี่เคยวางแบบก่อสร้าง…” “แต่วันนี้...พี่จะวางร่างมีนาแทน แล้วลงมือสร้างให้เสียวแทบขาดใจ” เสียงแท่งเนื้อดุ้นใหญ่สอดเข้าร่องกลีบฉ่ำดัง ซ่วบ มีนาแทบหยุดหายใจ มีนาเผลอครางจนต้องกัดริมฝีปาก "ซี๊ด.....เสีย....ว..." พี่ต่อไม่ปรานีแม้แต่น้อย สะโพกหนา ๆ นั่นกระแทกเข้ามาแบบไม่ให้ตั้งตัว โต๊ะทำงานสั่นเป็นจังหวะ เอกสารสไลด์ตกพื้น แต่เขาไม่หยุด พี่ต่อยึดเอวเธอไว้แน่น เร่งจังหวะ กระแทกเข้าลึกทุกดอก มีนาติดใจรสสวาทพี่ต่อมัันทั้งใหญ่ทั้งเสียวอะไรอย่างนี้ “ชอบของใหญ่ใช่มั้ย หืม...เสียวจนขาสั่นขนาดนี้ ยังจะทำตัวน่ารักอยู่ได้…ครางออกมา" เขากัดเบา ๆ ตรงต้นคอจากด้านหลัง เสียงครางที่หลุดออกมาไม่ได้กลั้นอีกต่อไป "อ่าส์......อูยยยย......พี่ต่อ....หนูเสียวเหลือเกิน" "อ๋อย......พี่....ฮึก.....อู้วววว...." ห้องทำงานที่เคยเงียบมีเพียงเสียงกระแทก เสียงเนื้อ เสียงครางกระเส่า สียงลมหายใจที่สั่นกระเพื่อม “พี่จะไม่หยุด จนกว่ามีนาจะร้องชื่อพี่แบบหมดแรง…” “พูดสิ…ว่าอยากให้พี่กระแทกแรงกว่านี้…” "พี่ต่อ....กระแทกเข้ามาแรงๆเลยค่า เสียว....." เสียงของพี่ต่อต่ำ ลึก และดิบ พร้อมกับแรงรักที่กระแทกเข้ามาอย่างแม่นยำจน มีนาแทบทรุดกับโต๊ะ ด้วยความเสียวรูเกิน เขายังไม่ปล่อย...ยังไม่พอ แม้แสงแดดจะคลืบคลานผ่านผ้าม่านบางเบาเข้ามาในห้อง แม้เสียงเมืองภายนอกจะบอกว่ามันสายแล้ว...เกือบเย็นแล้วด้วยซ้ำ แต่ในอ้อมแขนของเขา โลกยังไม่ขยับไปไหน พี่ต่อยังคงแนบร่างเธอไว้ไม่ยอมปล่อย จูบซ้ำแล้วซ้ำเล่า อึ้บแล้วอึ้บเล่า แนบซอกคอ กอบกุมเอวบาง โอบอุ้มทั้งหมดของเธอไว้ เหมือนกลัวว่า...ถ้าปล่อยเมื่อไหร่ หัวใจเขาจะหล่นหายไปทั้งดวง "ขออีกนิด...อีกนิดเดียว อ่าส์...." "ร่องเมียตอดเก่งจังเลย เสียวอะไรอย่างนี้" เสียงเขาแผ่วพร่า ดิบแต่ละมุน เหนื่อยแต่ยังปรารถนา ไม่มีใครทัก ไม่มีใครโทร ไม่มีอะไรสำคัญเท่าการที่เธอยังอยู่ตรงนี้ ในอ้อมแขนพี่ต่อ ในเตียงที่ยังอบอุ่นจากร่างกายและความรัก พอเธอหายใจถี่ เขาก็หายใจตาม พอเธอสั่น เขาก็กระชับแน่นขึ้น จนกระทั่ง... แสงสีทองของเย็นวันนั้น เงียบกริบลงใต้ผ้าห่มผืนเดียว