เสียงฝนตกกระทบกระจกหน้าต่างห้องออกแบบดังแผ่ว ๆ โต๊ะเขียนแบบกระดาษพิมพ์เขียวกางเต็มไปหมด เธอนั่งอยู่ตรงกลางระหว่างผู้ชายสองคน พี่ธีร์ กับ พี่กร รุ่นพี่ในทีมโครงการก่อสร้างที่สนิทกันจนใคร ๆ ก็ลือว่าทั้งคู่เป็น เพื่อนรักเพื่อนเลว ที่ทำงานด้วยกันมาตลอด
เธอ พลอยใสที่ไม่ใส แค่นักศึกษาฝึกงานที่หลุดเข้ามาในรัศมีของพวกเขาโดยไม่ทันตั้งตัว
“ทำไมถึงอยู่จนดึกอีกแล้ว…ไปเถอะ เดี๋ยวพี่เก็บงานให้”
พี่ธีร์พูดเสียงเรียบ มือใหญ่จัดแฟ้มบนโต๊ะเหมือนจะไล่ แต่พี่กรที่ยืนพิงขอบโต๊ะกลับยิ้มมุมปาก ดวงตาคม ๆ ของเขามองเธออย่างที่ทำให้เธอใจสั่น
“อยู่ต่อเถอะ พี่มีเรื่องจะถามนิดเดียวเอง…”
เธอชะงักมองพวกเขา พลางกลืนน้ำลายเมื่อสายตาของพี่ธีร์ตวัดไปทางเพื่อนสนิทเหมือนจะดุ
“มึงอย่าแกล้งน้อง”
พี่ธีร์หันมองพี่กร แต่พี่กรกลับหัวเราะในลำคอ
“แค่จะถามว่างานไฟล์เธออัพเสร็จหรือยัง…แต่ถ้ายัง ไม่ต้องกลับ…นั่งตรงนี้กับพวกพี่ไปก่อน…”
เธอพยักหน้าอย่างเกรงใจ แต่ก็ยังนั่งข้างพี่ธีร์ โต๊ะเขียนแบบใหญ่เกินไป แต่พอมีพี่ธีร์นั่งซ้อนหลัง พี่กรนั่งตรงข้าม เธอกลับรู้สึกเหมือนโดนขังกลางรังอะไรบางอย่างที่ร้อนขึ้นเรื่อย ๆ
ไฟในห้องสลัวลงเพราะฝนหนักขึ้น พี่กรจงใจก้มหน้าไปใกล้เธอ มือใหญ่เลื่อนแฟ้มเอกสารมากางตรงหน้า แต่สายตากลับไม่มองแฟ้ม มองแต่ดวงตาเธอที่เริ่มหลบสายตาไม่ทัน
“เมื่อวาน…เห็นเธอไปกินข้าวกับใคร…”
พี่กรถามเสียงทุ้ม ดวงตาคมมองเหมือนจะล้อ แต่แฝงอะไรบางอย่าง เธอสะดุ้ง หันไปหาพี่ธีร์ที่นั่งซ้อนหลัง แต่พี่ธีร์กลับแค่กระตุกยิ้มจาง ๆ
“ตอบดี ๆ หน่อย…เพื่อนพี่ขี้หวง”
คำว่า เพื่อน ออกมาจากปากพี่ธีร์ แต่มือเขากลับวางบนพนักเก้าอี้ข้างหลังเธอ ใกล้จนกลิ่นโคโลญของเขาคลุ้งอยู่รอบตัว
“มันก็ไม่ใช่เรื่องของพี่นี่คะ…”
เธอตอบเสียงสั่น ไม่กล้าสบตาพี่กรที่โน้มหน้าเข้ามาใกล้
“งั้นถ้าเป็นเรื่องของพี่ธีร์ล่ะ…”
พี่กรว่าก่อนยื่นมือมาจับปลายคางเธอให้หันมา สายตาคมร้อนกว่าฝนข้างนอก พี่ธีร์ขยับตัวด้านหลังชิดมากขึ้น ความร้อนจากแผ่นอกกว้างแตะข้างหลังเธอจนเธอขนลุก
“อย่าเถียงสิ…เป็นเพื่อนกัน…แต่บางอย่างพี่กับมัน…แบ่งกันไม่ได้หรอก…”
เสียงฝนยังดัง แต่เสียงหัวใจเธอดังกว่าหลายเท่า สองสายตาคมสบกันข้ามหัวเธอ เหมือนร้อยสายใยบาง ๆ ที่รัดเธอไว้กลางเกมที่เธอไม่เคยรู้ว่าเริ่มมาตั้งแต่เมื่อไหร่
เสียงฝนยังตกไม่หยุด ห้องออกแบบชั้นบนเงียบเกินไป ราวกับโลกภายนอกถูกตัดขาดไปแล้ว เหลือเพียงแสงไฟหัวโต๊ะที่สาดลงบนกระดาษขีดเขียนที่ไม่มีใครสนใจต่อ
เธอพยายามจะลุก แต่แค่ขยับ พี่ธีร์ที่นั่งซ้อนหลังกลับขยับตัวตาม มือใหญ่แตะเอวเธอไว้แน่น เสียงหายใจอุ่นรินรดต้นคอ
“จะไปไหน…หืม…”
พี่ธีร์ถามเสียงทุ้ม ริมฝีปากเกือบแนบผิว เธอสั่นไปทั้งตัว ในใจก็สั่นสู้ เห็นเงียบๆแต่ก็แอบแซ่บนะจ๊ะ
พี่กรที่นั่งอยู่ตรงข้ามยันฝ่ามือบนโต๊ะก่อนจะลุกขึ้น ดวงตาคมสบตาเธอราวกับจะดูดทุกความกลัวไปให้หมด
“นั่งนิ่ง ๆ นะคนเก่ง…จะไม่เจ็บถ้าเธอไม่ขัด…”
ปลายนิ้วพี่กรไล้ปลายคางเธอให้เงยหน้า ริมฝีปากหยักโน้มลงมากดทับ รสจูบร้อนจัดจนเธอครางแผ่ว มือเธอดันอกเขาไว้แต่แรงมันไม่พอจะผลัก มืออีกคู่ยังคงลูบไล้เอวจากด้านหลัง สองแรงรัดแน่นจนร่างเธอแทบหนีไม่ได้
“อย่าเม้มปากสิ…ครางออกมา…”
เสียงกระซิบพร่า พี่กรกระตุกยิ้มเมื่อปลายลิ้นสอดลึกจนเธอเผลอครางจริง ๆ มือเขาลูบผ่านกระดุมเสื้อนักศึกษา ปลดมันออกทีละเม็ด
เสียงฝนด้านนอกกลบเสียงครางไม่ได้เลย
พี่ธีร์ข้างหลังเลื่อนหน้าลงต่ำ จมูกโด่งแตะข้างซอกคอ ปลายลิ้นลากช้า ๆ ตามแนวเส้นเลือดจนเธอสั่นสะท้าน ร่างเธอร้อนจัด ด้วยความเ****นมือพี่ธีร์เลื่อนจากเอวขึ้นมาสอดเข้าใต้สาบเสื้อเชิ้ต สัมผัสฝ่ามืออุ่นบดลงบนเนินอกที่ยังซ่อนอยู่ในชั้นในลูกไม้
“อืม…พี่ธีร์…”
เสียงเรียกชื่อหลุดจากปากเธอโดยไม่รู้ตัว
“เรียกอีก เรียกชื่อพี่ให้เขาฟัง…”
เสียงกระซิบต่ำ ริมฝีปากร้อนกดจูบตามแนวไหล่ มือใหญ่บีบคลึงช้า ๆ จนเธอเผลอแอ่นตัวเข้าหา
พี่กรละปากจากจูบมองภาพตรงหน้า ดวงตาคมเต็มไปด้วยไฟ เขายกมืออีกข้างขึ้นลูบแก้มเธอ ปลายนิ้วเปียกจากหยดน้ำฝนลูบมุมปากที่ยังแดงช้ำ
“ไม่ต้องกลัว…คนดีของพี่…คืนนี้ให้พี่กับมัน…ได้ไหม…”
เธอหอบหายใจ เสียงฝนยังดัง แต่เสียงหัวใจเธอดังกว่าหลายเท่า
มือพี่กรเลื่อนไปกดแผ่นหลังเธอให้เอนไปหาพี่ธีร์ ร่างกายชิดกันจนแทบไม่เหลือช่องว่าง ฝ่ามือหนาสองคู่ไล้ไปคนละทาง หนึ่งลูบจากต้นคอผ่านอกลงไปที่หน้าท้อง อีกคู่เลื่อนต่ำไปยังขาอ่อนที่สั่นระริก
กระโปรงนักศึกษาที่เธอใส่เหมือนไม่ได้ช่วยอะไรเลยเมื่อฝ่ามือใหญ่ของพี่ธีร์ลูบผ่านต้นขาด้านใน ปลายนิ้วแตะขอบกางเกงในที่เปียกแฉะจนเธอสะดุ้งเฮือก
“ไม่ต้องกลั้นเสียง…ครางให้พี่ฟัง…ดีไหมคนเก่ง…”
เสียงพี่ธีร์กดต่ำข้างหู ลมหายใจร้อนที่รินรดทำเอาขนอ่อนเธอลุกชัน
พี่กรก้มหน้าลงมอง เธอกัดริมฝีปากแต่ก็กลั้นเสียงไว้ไม่อยู่เมื่อปลายนิ้วพี่ธีร์ขยับแตะสัมผัสที่ทำให้เธอขาอ่อนแทบทรุด
เสียงฝน เสียงหอบ เสียงคราง ถูกกักในห้องออกแบบที่ควรใช้ทำงาน แต่กลับแปรเปลี่ยนเป็นรังไฟร้อนที่เพื่อนสองคนแบ่งกันไม่ลง…และเธอคือของรางวัลในค่ำคืนนี้
เสียงฝนยังตกไม่หยุด แต่ในห้องประชุมเล็กชั้นบนมีแค่เสียงหอบกับเสียงกุญแจล็อกดัง “แกร๊ก” ประตูบานทึบถูกปิดตายจากด้านใน
เธอถูกพี่ธีร์กดเข้ามุมกระจก มือใหญ่กดข้อมือเธอไว้เหนือหัว ใบหน้าคมโน้มลงจูบจนเสียงหายใจเธอขาดเป็นห้วงๆ
“จะหนีไปไหน…เธอเลือกไม่ได้แล้วนะมาเอากันเถอะ…”
เขากระซิบข้างหู ริมฝีปากร้อนลากจากแก้มลงมาถึงซอกคอ
พี่กรยืนพิงโต๊ะประชุมอยู่ใกล้ สายตาคมกวาดมองร่างเธอที่แทบยืนไม่ไหว เสื้อนักศึกษาปลดกระดุมไปแล้วครึ่งหนึ่ง เผยเนินอกขาวสะท้อนแสงไฟห้องประชุม
“ดูสิ…คนดีของพี่ธีร์…แต่พี่ก็อยากเหมือนกัน…”
เขาเดินเข้ามาหยุดข้างหลังพี่ธีร์ สายตาของสองเพื่อนรักประสานกันสั้นๆ เหมือนตกลงกันโดยไม่ต้องพูด
พี่กรเข้ามาซ้อนหลังแทน มือใหญ่เลื่อนจากบ่าลงมาลูบเอวเธอช้าๆ ปลายนิ้วร้อนลากผ่านผิวที่มีเหงื่อบางๆ ปนกลิ่นฝน
“มองหน้าพี่ธีร์…แล้วอย่ากลั้นเสียง…”
เสียงพี่กรทุ้มต่ำข้างหู นิ้วเขาลูบผ่านสาบกระโปรงแล้วกดสัมผัสกลางเรียวขาอ่อนจนเธอสะดุ้ง เสียงครางสั้นๆ หลุดออกมาทั้งที่พยายามกลั้นไว้
พี่ธีร์ยกมืออีกข้างมาลูบแก้มเธอ จ้องตาเธอเหมือนจะสั่ง
“ครางออกมา…ให้มันรู้ว่าคืนนี้เธอเป็นของใคร…”
มือพี่กรเลื่อนไปปลดตะขอกระโปรง เศษผ้าชิ้นเล็กปลิวลงพื้นตามแรงมือ ฝ่ามือหนาลูบผ่านผิวเนื้ออุ่นจัด เธอหอบเสียงสั่น มือถูกกดเหนือหัวหนีไม่ได้
“อื้อ…พี่ธีร์…พี่กร…”
เสียงเธอครางเรียกชื่อพวกเขา เสียงฝนด้านนอกกลายเป็นแค่ฉากหลังของไฟในห้องนี้
พี่ธีร์ก้มลงจูบริมฝีปากที่สั่นระริก มือใหญ่ของเขาประคองต้นขาเธอให้ยกขึ้นเกี่ยวเอวพี่กรที่ซ้อนหลัง เสียงหัวเราะต่ำข้างหูทำให้เธอขนลุกซ่า
“ดี…คนเก่งของพี่…คืนนี้เธอแบ่งไม่ได้แล้ว…”
สองแรงรัด สองคู่ฝ่ามือ ประสานกันบนผิวเธอ พี่กรนั่งบนโต้ะเหล็กขนาดใหญ่ให้เธอช้อนข้างหน้าฝ่ามื่อหนาเคล้นคลึงอกอวบสาวน้อยอย่างหื่นกระหาย
กลางห้องประชุมที่ไม่มีเอกสาร ไม่มีไฟล์งาน มีเพียงเสียงหอบ เสียงจูบ เสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ดังขึ้นช้าๆ …ร้อนแรงและหยุดไม่ได้อีกต่อไป
ห้องประชุมลับสั่นสะท้อนด้วยเสียงหอบ เสียงคราง และเสียงฝนที่ยังไม่ยอมหยุดตก เสื้อนักศึกษาถูกปลดจนร่วงไปกองกับพื้นพร้อมกระโปรง เอกสารที่กองบนโต๊ะประชุมถูกกวาดตกตามแรงผลักจากฝ่ามือพี่ธีร์
“ขึ้นไปนั่งตรงนี้…”
พี่ธีร์ออกคำสั่งเสียงต่ำ เขาจับเอวเธอยกขึ้นนั่งขอบโต๊ะเหล็ก เย็นที่หลังแตะลงทำให้เธอสะดุ้ง แต่ความร้อนของฝ่ามือทั้งสองคู่ทำให้ร่างกายแทบละลาย
พี่กรยืนซ้อนด้านหน้า ดึงเก้าอี้เข้ามาประชิด ขาเธอถูกจับแยกออกพาดบนหน้าขาพี่ธีร์ที่นั่งซ้อนหลัง กลายเป็นว่าทั้งร่างเธอถูกกักกลาง ไม่มีที่ให้หนี
“จะหนีไปไหนอีก…”
พี่กรยกมุมปากยิ้ม มือหนาลูบต้นขาขาวเนียน นิ้วเขาแตะขอบลูกไม้ชิ้นสุดท้ายแล้วดึงมันร่นลง ปลายลิ้นเขาแตะเนินอกเธอที่ยังชูชันเพราะมือพี่ธีร์กำลังคลึงเบาๆ จากข้างหลัง
“อย่ากลั้นเสียงอีก…ครางให้พี่ได้ยินพร้อมกัน…”
พี่ธีร์กระซิบเสียงพร่า มือเขาประสานกับมือพี่กรที่กำลังร้อนจัดอยู่บนผิวเดียวกัน
เธอกัดปากด้วยความเสียว แต่พอปลายนิ้วพี่กรแตะสัมผัสลึกข้างในร่องกลีบอูมที่เยิ้มด้วยเมือกใสๆ เธอก็สะดุ้งเฮือกร้องจนเสียงฝนข้างนอกกลายเป็นเสียงเงียบ
“อืม…พี่กร…พี่ธีร์…อ๊าย.....”
เสียงเรียกชื่อพวกเขาสั่นไหว ปลายนิ้วที่สอดใส่เข้ามาช้าๆ ถูกปลายลิ้นพี่ธีร์กดจูบข้างหูไปพร้อมกัน ร่างเธอเหมือนไม่ใช่ของเธออีกแล้วพลอยใสสั่นระริกด้วยความใคร่ความเสียว
แรงกอดของพี่ธีร์จากด้านหลังทำให้เธอแอ่นตัวรับสัมผัสของพี่กรที่ก้มลงจูบกลางหว่างอก ฝ่ามือหนาของเขารั้งสะโพกเธอเข้าหาตัวเอง ปลายลิ้นและปลายนิ้วกวนให้เธอครางหนักขึ้นทีละนิด
ไฟในห้องประชุมลับสลัว แต่ไฟในร่างกายกลับร้อนเหมือนไม่มีวันดับ สองแรงรัด สองเสียงครางแผ่วซ้อนกัน มือพี่ธีร์เลื่อนลงจับข้อมือเธอให้โอบรอบต้นคอพี่กร ร่างเธอสั่นระริกอยู่กลางแรงผลักและแรงรั้ง
“เอากับพี่ทั้งสองคนนะ…แค่คืนนี้…”
พี่ธีร์กัดที่ติ่งหูเธอ เสียงเขาแหบพร่า พลอยใสเสียวร่องกลีบจนพูดไม่ออก
พี่กรขยับใบหน้า ช้อนตามองเธอในแสงไฟสลัว
“…หรือจะเอาตลอดไป…”
คำถามนั้นไม่มีเสียงตอบ เพราะสิ่งเดียวที่เธอทำได้ คือปล่อยให้ร่างกายส่งเสียงแทนทุกอย่าง
เสียงฝนยังดัง แต่เสียงเตียงกระทบไม้กับเสียงครางของเธอดังกว่า สองร่างหนึ่งหญิง ลมหายใจร้อนผ่าวรดพันกันอย่างหิวกระหายในคืนต้องห้ามที่ไม่มีใครหยุดได้อีกแล้ว
เสียงฝนยังสาดกระจกห้องประชุม ร่างเธอเปลือยเปล่าแทบทั้งตัว ซุกอยู่กลางสองแรงกอดที่ร้อนเหมือนไฟ พี่ธีร์กดจูบซอกคอเธอหนักหน่วง มือหนาประคองเอวเธอแน่นจนร่องนิ้วยังฝังบนผิว
“มองหน้าพี่กร…ครางชื่อพี่ธีร์…”
เขากระซิบเสียงพร่า ลมหายใจอุ่นเป่าข้างใบหู
พี่กรขยับตัวเข้ามาประชิดหน้า ริมฝีปากหยักฉกจูบลงอย่างหิวกระหาย รสจูบร้อนจัดจนเธอแทบลืมหายใจ มือเขาเลื่อนลงไปทาบท้องน้อย กดแน่นให้เธอสะดุ้ง
“อย่าเบี่ยงหน้า…มองพี่…”เสียงเขาต่ำกระซิบข้างปาก จมูกโด่งซุกซอกคอไล้ไปรับกับริมฝีปากพี่ธีร์ที่ก้มลงขบเบาๆ
ปลายนิ้วพี่กรไล้ผ่านเรียวขาอ่อน ลากแผ่วจนถึงร่องกลีบอูมที่ชื้นแฉะรอการโดนเสียบอย่างร้อนแรงกว่าฝนด้านนอก เธอสั่นสะท้านจนร่างแทบทรุด แต่แรงกอดจากด้านหลังทำให้พลอยใสไปไหนไม่ได้
เสียงหอบร้อนหื่นกระหาย เสียงครางกระทบผนังห้องประชุมดังแว่ว สองแรงประสานดันร่างเธอให้สั่นระริก มือพี่ธีร์เลื่อนลงจับสะโพกเธอแน่น ปลายนิ้วหนากับแรงผลักลึกเข้ามาร่องกลีบแฉะพร้อมกับจังหวะริมฝีปากพี่กรที่กดจูบไม่ยอมปล่อย
“เป็นของพี่ทั้งสองคน…เข้าใจไหม…”
พี่ธีร์กระซิบเสียงพร่า เขาจับแท่งเนื้อดุ้นใหญ่หัวบานเป็นดอกเห็ดที่มีน้ำใคร่เยิ้มตรงหัวถูไถกับร่องกลีบของเธอวนไปมาจนร่างเธอสั่นระริกเขาดันแท่งเนื้อดุ้นใหญ่อุ่นจนร้อนสอดลึกเข้าตรงร่องกลีบช้าๆเนิบๆจนเธอเผลอครางเสียงหลุดด้วยความเงี่ยน
"ซี๊ด.....อูย.......พี่..ขา....เสียว...โอ๊ย......."