ติ๊ง...
เสียงแจ้งเตือนจากแชทขึ้นมา
"มีนาเลิกเรียนแล้วนะคะ "
พี่ต่อมองจอ ยิ้มมุมปากแบบที่ตัวเองไม่เคยรู้ตัว
เขาไม่ตอบทันที
แต่คว้ากุญแจรถ หยิบกระเป๋าสตางค์ แล้วเดินลงลิฟต์แบบไม่ลังเล
เพราะเขารู้ว่า...
แค่มีนาเลิกเรียน
หัวใจเขาก็เหมือน “ได้กลับบ้าน” แล้ว (พร้อมกระแทกแล้วต่างหาก)
20 นาทีต่อมา
เสียงเคาะประตูห้องพักดังขึ้นเบา ๆ
และเมื่อประตูเปิดออก
เธอก็เห็นเขายืนอยู่ตรงหน้า
ผมยุ่งนิด ๆ เสื้อเชิ้ตปลดกระดุมเม็ดบน และในมือมีถุงขนมกับน้ำเย็นหนึ่งขวด
“หิวยังคนเก่ง...เลิกเรียนแล้วต้องกินข้าวกับพี่สิ หรือว่าจะกินพี่ละคะ”
น้ำเสียงของเขานุ่มละลาย มีนาก็พร้อมจะละลายไปกับเขา
คืนนี้...ไม่มีคาบไหนอีกแล้ว
นอกจากคาบของหัวใจ
ที่ชื่อว่า..."แค่เธอก็พอ"
เสียงน้ำกระทบพื้นกระเบื้องดังก้อง
ห้องน้ำแคบ ๆ เริ่มเต็มไปด้วยไอร้อนจากฝักบัว และแรงหอบจากคนสองคน
มีนาพิงแผ่นหลังกับผนังเย็นเฉียบ
ในขณะที่พี่ต่อเปลือยท่อนบน สายตาคมเข้มจ้องมองเธอเหมือนจะกลืนกิน
“เธอสั่น...เพราะหนาว หรือเพราะพี่?”
พี่ต่อถามเสียงแหบพร่า มือของเขาลูบผมเธอเปียก ๆ อย่างเบามือ
ก่อนจะใช้นิ้วเชยคางมีนาขึ้น แล้วจูบลงมาเต็มปาก ลึก...แน่น...และเร่งจังหวะเร็วกว่าที่หัวใจจะเต้นทัน
ร่างกายของพี่ต่อแนบเข้ามา
กล้ามอกอุ่นแน่นชนกับทรวงอกของเธอเต็มแรง
มือเขาสอดใต้เสื้อเปียกน้ำของเธอ
และปลดทุกกระดุมอย่างไม่ละสายตา
เสียงเสื้อหลุดออก
ตามด้วยเสียงของมีนาที่เผลอครางในลำคอ
เพราะนิ้วของเขา…กดลงที่ยอดอก แล้วบีบเคล้นอย่างนุ่มแน่น
เขาโน้มลง จูบสลับดูดเบา ๆ พร้อมกระซิบเสียงพร่า
“ตรงนี้...ตอบพี่แรงเกินไปแล้วนะ หืม?”
“อยากให้พี่เอาตรงนี้ไปก่อน...หรือข้างล่างก่อนดี”
มีนายังตอบไม่ได้
แต่เขาไม่รอคำตอบ
พี่ต่อจับเธออุ้มขึ้นอีกครั้ง
แผ่นหลังกระแทกผนังเบา ๆ ขาสองข้างเกี่ยวเอวเขาไว้
พี่ต่อจับเอวเธอแน่น…แล้ว “สอดแท่งเนื้อขนาดใหญ่เข้าไปทั้งลำ”
เสียงครางหลุดจากปากเธอโดยไม่ตั้งใจ
เสียงเนื้อกระแทกเนื้อดังขึ้น พั่บ พั่บ พั่บ
น้ำฝักบัวยังไหล…แต่ไม่กลบเสียงครางกระเส่าจากมีนา
และเสียงคำรามต่ำในลำคอจากพี่ต่อที่เร่งจังหวะขึ้นเรื่อย ๆ
“แน่นไม่ไหวเลยคนเก่ง…”
“อย่าร้องแบบนั้น…เดี๋ยวพี่จะเอาแรงกว่าเดิมอีกนะ”
พี่ต่อซอยเร็วขึ้น ชนลึกขึ้น
มีนาแทบไม่รู้ว่าไอน้ำหรือความร้อนจากร่างกายเขาที่ทำให้ตัวเธอสั่นระริกไปหมด
แต่สิ่งที่เธอรู้แน่คือ…
แท่งเนื้อของพี่ต่อใหญ่เกินไป ร้อนเกินไป และเสียวเกินไป
เขาจูบเธอซ้ำ
ขณะสะโพกกระแทกไม่หยุด เสียงน้ำที่ไหลถูกกลบด้วยเสียงเตียงกระทบกำแพงในหัวเธอ
มีนาร้องจนเสียงหาย พี่ต่อโน้มหน้ามากระซิบอีกครั้ง
“อยากให้พี่ปล่อยข้างในไหม…หืม?”
“คืนนี้พี่ยังไม่อิ่ม...อย่าเพิ่งหมดแรงนะ มีนา...”
ไปต่อที่ทะเล
ทะเลเย็นย่ำ แดดสีส้มอ่อนทาบปลายฟ้า
มีนานั่งเหยียดขาบนผ้าปูชายหาด ผมปลิวตามลมทะเล กลิ่นเกลือในอากาศปะทะปลายจมูก
ส่วนพี่ต่อ...เดินออกจากน้ำขึ้นมาช้า ๆ ตัวเปียก เสื้อไม่ใส่ กล้ามอกเปียกน้ำแวววาวใต้แสงแดด
“มองพี่แบบนั้น จะให้พี่ลากหนูลงทรายเลยไหม”
เสียงเขาแหบต่ำ ขณะนั่งลงข้างเธอ
มืออุ่นของเขาแตะที่ต้นขามีนาเบา ๆ
ก่อนจะเลื่อนไปลูบหลังมือเธอ…นิ้วใหญ่กุมมือเล็กแน่นไว้แนบอกตัวเอง
ค่ำแล้ว
ห้องพักหลังใหญ่ริมชายหาดมีเพียงโคมไฟสลัวกับผ้าห่มผืนเดียว
เสียงคลื่นซัดเข้าหาดเบา ๆ คล้ายจังหวะเต้นของหัวใจ
มีนานอนซุกอกพี่ต่อในชุดนอนบางเฉียบ
เขาลูบผมเธออย่างอ่อนโยน…ก่อนจะโน้มตัวลงกระซิบใกล้หู
“คืนนี้พี่จะไม่รีบ”
“จะใช้แท่งเนื้อของพี่ทำให้หนูอ่อนแรง...จนหลับไปพร้อมกัน”
มือเขาไล้ที่ต้นคอ แล้วจูบลงอย่างอ้อยอิ่ง
ริมฝีปากแตะซอกคอ ไล่ลงไปช้า ๆ จนถึงอก
ลิ้นร้อนของเขาแตะยอดอกเบา ๆ ขณะที่สายตายังสบตาเจ้าตลอด
“คืนนี้พี่จะรักแบบไม่มีเสียงเตียงกระทบ ไม่มีใครได้ยิน...นอกจากหัวใจของหนู”
เขาไม่เร่ง
แค่ใช้ปลายลิ้นแตะเป็นจังหวะ ซ้ำ ๆ
มือของเขาลูบเรียวขาดาวจนเธอขนลุกทั้งตัว
ก่อนจะก้มลง...ใช้ปลายลิ้นไล้ตรงกลางลำตัวอย่างเนิบนาบ
“หอมไปทั้งตัวเลยรู้ไหม...”
"พี่..ต่อ"
“ไม่ต้องพูด...แค่นอนเฉย ๆ แล้วปล่อยให้พี่ต่อดูแล”
เสียงทะเลข้างนอกดังปะทะทราย
ข้างใน...ห้องพักพี่ต่อกำลัง “เลียร่องกลีบอูม” อย่างเชื่องช้า ละเอียด
ใช้ปลายลิ้นเลียวนๆกับจังหวะของนิ้วช้า ๆ จนมีนาต้องจิกผ้าปูแน่น
เธอเสียวร่องกลีบอูมจนได้จนได้ที่...แต่เขายังไม่สอดเข้า มีนารอโดนแท่งเนื้อสอดใส่จนน้ำเสียวไหลเยิ้ม
แต่พี่ก็ใช้ปาก ดูดเม็ดเสียวแรงขึ้นทีละนิด มีนาถึงกับแอ่นสู้
เสียงครางของเธอสั่นตามจังหวะลิ้นเขาอย่างเอาเป็นตาย
“เสร็จแค่จากปากพี่...ได้ไหมคืนนี้”
“ไม่เอา...ซี๊ด....พี่ต่อรีบเสียบเข้ามาเลยค่ะ...อูยยยย"